Βασίλης Στεφανακίδης

Πολλώ δε μάλλον που όσο περνάει ο καιρός αναδύονται οι παράπλευρες απώλειες της πανδημίας, σε οικονομικό επίπεδο. Στα καταστήματα λιανικής και στα εμπορικά κέντρα η προσέλευση και η κατανάλωση απέχει παρασάγγες από τα προ κορωνοϊού επίπεδα, στα μαγαζιά εστίασης, οι τζίροι στην πλειονότητα τέτοιοι που δεν θα επιτρέψουν, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τη συνέχιση λειτουργίας σε πολλά από αυτά.

Η αγορά στενάζει, η ρευστότητα ανύπαρκτη, στα ξενοδοχεία δεν κτυπάει τηλέφωνο, οι προοπτικές αναβάλλονται για τον επόμενο χρόνο και όλοι πλέον σιγά-σιγά το παίρνουν απόφαση πως η φετινή χρονιά είναι μια χαμένη χρονιά. Χαμένη χρονιά για τον τουρισμό, τις επενδύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις θέσεις εργασίας αλλά και το κυβερνητικό πρόγραμμα επούλωσης των αδικιών και των πληγών που άφησαν πίσω τους τα μνημόνια.

Επιπρόσθετα, η επιτυχής αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης μέχρι τώρα , επ' ουδενί μπορεί να εγγυηθεί την ίδια επιτυχία εφεξής που ανοίγουν τα σύνορα. Τα εισαγόμενα κρούσματα που είδαμε να καταγράφονται στην πτήση από τη Ντόχα, ήδη κτύπησαν καμπανάκια για το τι μπορεί να σημάνει το άνοιγμα των συνόρων και οι άδειες πτήσεων προς Ελλάδα.

Δυστυχώς ο κορωνοϊός ούτε νικήθηκε, ούτε εξαφανίστηκε και καραδοκεί ανά πάσα ώρα και στιγμή. Κι αλίμονο αν τώρα που επιχειρείται από την κυβέρνηση, να κεφαλαιοποιηθεί η υγειονομική επιτυχία στην προσέλκυση τουριστών, γίνει η στραβή και αρχίσουν να σκάνε κρούσματα τουριστών σε νησιά και περιοχές όπου δεν υπάρχουν οι κατάλληλες ιατρικές υποδομές αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών. Αυτό κι αν θα είναι η μεγάλη δυσφήμιση και το γκρέμισμα όλων όσων πετύχαμε, όλοι μαζί.

Θα συμφωνήσετε πως δεν γίνεται να συνεχιστεί η ζωή μιας χώρας κι ενός λαού, κλεισμένης και αποκομμένης από τον έξω κόσμο. Η ζημιά θα είναι καταστροφική. Αλλά από την άλλη όμως , όταν 11 εκατομμύρια πολίτες έπρεπε για δυο μήνες να στέλνουν sms για να βγάλουν τα σκουπίδια τους στον κάδο, θα δυσκολευτεί όποιος προσπαθήσει να επιχειρηματολογήσει στην απευκταία περίπτωση που θα γεμίσουν οι εντατικές.

Κι αυτά που βλέπουμε στις διάφορες χώρες όπως η Νότια Κορέα που πισωγυρίζει και αναγκάζεται και πάλι να πάρει περιοριστικά μέτρα γιατί ξαναφουντώνουν τα κρούσματα ή στα Σκόπια που επιβάλλουν κατά τόπους καραντίνα μετά τη νέα έξαρση( κι εμείς τους ανοίγουμε τα σύνορα), προσθέτουν βαθμούς δυσκολία στην εξίσωση που καλούμαστε να λύσουμε ώστε και ασφαλείς να παραμείνουμε αλλά και να σώσουμε ό,τι σώζεται από την τουριστική σεζόν.

Οι παράμετροι πολλές. Η ανεργία στα ύψη, τα κρατικά έσοδα χαμηλότερα δεν γίνεται, οι δαπάνες λειτουργίας του κράτους στα ύψη, το νέο κύμα λουκέτων προ των πυλών και τα όποια κονδύλια εγκριθούν από την Ευρώπη, όχι νωρίτερα ένα χρόνο από σήμερα.

Παράλληλα, ας ευχηθούμε να μη γίνει και κανένα επεισόδιο με τους προκλητικούς Τούρκους που αυτή τη φορά, η τακτική τους και οι καθημερινές προκλήσεις δείχνουν πως το όλο θέμα είναι πολύ-πολύ σοβαρό με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Με άλλα λόγια αυτό το καλοκαίρι πολύ φοβούμαι θα μας μείνει αξέχαστο από πολλές απόψεις και καλό είναι, να είμαστε αισιόδοξοι μεν,αλλά ας κρατούμε καλού κακού μικρό καλάθι προσδοκιών.
Κι αν υπάρχει κάτι που μπορεί να μας παρηγορεί, είναι πως αυτή η περιπέτεια δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά όλο τον κόσμο. Και σε όλο τον κόσμο κρίνεται αυτή την περίοδο η υπευθυνότητα ή η ανευθυνότητα αυτών που λαμβάνουν αποφάσεις. Ελπίζουμε να μείνουμε μέχρι τέλους στο κλαμπ των χωρών με αυξημένη υπευθυνότητα τόσο έναντι της υγείας των πολιτών όσο και στη διαχείριση της παρεπόμενης οικονομικής κρίσης.