Αντώνης Πανούτσος

Η ανεργία που ήταν 9,2% στο 2015 θα πέσει στο 8,6% εφέτος και προβλέπεται να πάει στο 7,9% το 2017, ενώ η κυβέρνηση αποφάσισε να ανεβάσει τον κατώτατο μισθό. Ομολογουμένως σε χαμηλά επίπεδα, αφού ο κατώτατος επιτρεπόμενος είναι 194 ευρώ τον μήνα, αλλά η αύξηση δείχνει την τάση ανάκαμψης. Η οποία δεν προέκυψε από τη φορολόγηση των κερδών των εταιρειών ή των εσόδων των εργαζομένων, από την άνοδο του ΦΠΑ ή του φόρου στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, αλλά από την απόφαση της βουλγαρικής κυβέρνησης να κάνει την οικονομία της φιλική στις ξένες επενδύσεις.

Με τη γραφειοκρατία στο μίνιμουμ, το κόστος ίδρυσης εταιρείας να στοιχίζει 180 ευρώ, η διεύθυνσή της 180 ευρώ τον χρόνο αν βρίσκεται στη Σόφια και 90 ευρώ, για τη διάρκεια της λειτουργίας της, αν είναι στο Πλόβντιβ, αλλά και το κόστος ασφάλισης για ξένο εργαζόμενο να στοιχίζει 40 ευρώ. Ταυτόχρονα η εγκληματικότητα έχει μειωθεί, με τα εγκλήματα με χρήση βίας να είναι μόνο 5%, ενώ και οι τέσσερις μεγάλες συμμορίες «προστασίας» εξαρθρώθηκαν ανάμεσα στο 2011 και το 2013.

Από την άλλη, στην Ελλάδα η κυβέρνηση έδειχνε στους Βούλγαρους πώς γίνονται οι επενδύσεις. Σαράντα οκτώ ώρες μετά τη δήλωση του νουνεχούς Κατρούγκαλου «αν χρειαστεί, αντί να κόψουμε τις συντάξεις μπορούμε να αυξήσουμε τη φορολογία», ο Νίκος Παπάς ταξίδευε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να βρει επενδυτές. Λες και υπάρχει επενδυτής τόσο ηλίθιος που θέλει να επενδύσει σε μια χώρα όπου το μόνο που σκέφτεται η κυβέρνησή της είναι φόροι και περισσότεροι φόροι. Λες και η κρίση δεν οφείλεται στο ότι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έβγαιναν στη σύνταξη στα 40 και τα 50, αλλά επειδή δεν υπήρχαν αρκετοί φορολογούμενοι να τους ζήσουν. Πλησιάζει η στιγμή που η Ν.Δ. θα πρέπει να θυμηθεί το κόμμα από το οποίο προήλθε. Την ΕΡΕ, που τα αρχικά της σήμαιναν Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση, αφού μόνο με ριζοσπαστικές λύσεις η Ελλάδα μπορούσε από την καταστροφή του Εμφυλίου να περάσει στην ανασυγκρότηση.

Η στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να τελειώσει το μοντέλο της Μεταπολίτευσης, το οποίο κατέληξε σε ένα κράτος που αντί να θρέφει τους Ελληνες θρέφεται από αυτούς. Να δημιουργήσει ένα κράτος λειτουργικό όπου οι εταιρείες θα ιδρύονται σε λίγες ώρες από το κομπιούτερ, όπως στη Βουλγαρία, και όχι σε αρκετές εβδομάδες από βαριεστημένες κυρίες σε δημόσια γραφεία όπως στην Ελλάδα. Ενα κράτος που θα επιβραβεύει τον επιχειρηματία επειδή δίνει δουλειά σε κόσμο, αντί να τον τιμωρεί επειδή διανοήθηκε να δουλέψει με κέρδος. Τέσσερις δεκαετίες οι Ελληνες πίστευαν ότι υπάρχουν αδίστακτοι καπιταλιστές που τους πίνουν αίμα, ενώ στην πραγματικότητα τους το ρούφαγε το κράτος. Με τα 2/3 του μέσου εισοδήματος να γίνονται φόροι, ακόμα και ο πιο καλόπιστος του ιδιωτικού τομέα καταλαβαίνει ότι έγινε το υποζύγιο που καβαλάνε οι Σχινάδες και οι Καρανίκες.