Eco Green House

Υπάρχει ένα σπίτι που προσαρμόζεται στο μικροκλίμα της περιοχής όπου είναι χτισμένο.
Δεν απομυζά τα στοιχεία της φύσης αλλά τα εκμεταλλεύεται για τη θέρμανση, την ψύξη, τον φωτισμό, τη σκίαση και όλες τις ενεργειακές ανάγκες του νοικοκυριού. Εξοικονομεί ενέργεια -χρησιμοποιεί μόνο παθητικά συστήματα ψύξης και θέρμανσης- και κατά συνέπεια χρήμα, επιβαρύνει στο ελάχιστο το περιβάλλον και το μόνο που χρειάζεται είναι έναν ιδιοκτήτη όχι απλώς για να κατοικεί μέσα του αλλά για να ζει με αυτό. Ο όρος «βιοκλιματικό σπίτι» από μόνος του μπορεί να μοιάζει ήδη περίπλοκος. Οι διαφορές του βέβαια σε σχέση με ένα κοινό ενεργειακά εξαρτημένο σπίτι –οπτικά τουλάχιστον- μπορεί να μην είναι κραυγαλέες. Βιοκλιματικό μπορεί να είναι ένα σπίτι ακόμη και στο κέντρο της πόλης, αρκεί να χτιστεί λαμβάνοντας υπόψη το μικροκλίμα της περιοχής. Πολλοί αρχιτέκτονες
που προωθούν τη βιοκλιματική κατοικία υποστηρίζουν πως στην πραγματικότητα ο βιοκλιματικός τρόπος δόμησης δεν διαφέρει πολύ από τη συνήθεια των παλιών μαστόρων να οικοδομούν με βάση τα υλικά αλλά και τις ιδιομορφίες κάθε περιοχής.
Στην Ελλάδα οι κλιματικές συνθήκες ευνοούν και με το παραπάνω το σπίτι που λειτουργεί υπακούοντας στις αρχές του βιοκλιματισμού, μια και η μεγάλη ηλιοφάνεια ακόμη και τους χειμερινούς μήνες εξασφαλίζει μια φυσική και δωρεάν πηγή θέρμανσης. Το πάχος και τα υλικά για τη δόμηση των τοίχων, τα ανοίγματα του σπιτιού, η διεύθυνση προς την οποία θα χτιστεί, τα κουφώματα και βέβαια οι μονώσεις παίζουν αθροιστικά καθοριστικό ρόλο για τη λειτουργία του με το μικρότερο δυνατό ενεργειακό αποτύπωμα. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι
πως στην πραγματικότητα το κόστος για την κατασκευή ενός σπιτιού που αλληλεπιδρά στην ουσία με το φυσικό περιβάλλον δεν είναι μεγαλύτερο από εκείνο
του συμβατικού και συνήθως ενεργοβόρου σπιτιού.

ΦΥΣΙΚΟΣ
ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΣ

Το βιοκλιματικό σπίτι κατασκευάζεται έτσι ώστε στους χώρους του να δημιουργείται φυσικό ρεύμα αέρα, ιδανικό για τον αερισμό και τον φυσικό κλιματισμό τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ύψος των τοίχων αλλά και τα
ανοίγματα, σχεδιάζονται και τοποθετούνται έτσι ώστε να προσφέρουν ιδανική

θερμοκρασία χειμώνα - καλοκαίρι, ενώ τα διπλά τζάμια εξασφαλίζουν τη μικρότερη δυνατή ενεργειακή απώλεια κατά τους χειμερινούς μήνες. Επιπλέον, με την τοποθέτηση ειδικών σκιάστρων σε συγκεκριμένα σημεία έξω από το σπίτι επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή ανάκλαση του ηλιακού φωτός και της θερμότητας ενώ ακόμη και μερικά δέντρα -η επιλογή πρέπει να γίνεται ανάλογα με το είδος του δέντρου, το ύψος, το φύλλωμα- «στρατηγικά» τοποθετημένα στον περιβάλλοντα χώρο προσφέρουν φυσική σκιά και συνεπώς δροσιά όταν η θερμοκρασία παίρνει την ανιούσα.

(ΑΠΟ)
ΧΡΩΜΑΤΙΣΕ ΤΟ

Η διεύθυνση του βιοκλιματικού σπιτιού οφείλει να είναι νότια - όπου αυτό
είναι δυνατό. Eτσι, το μεγαλύτερο μέρος του σπιτιού αποφεύγει τις ακτίνες του
ήλιου και συγκεντρώνει λιγότερη θερμότητα. Σε ό,τι αφορά το κομμάτι εκείνο του σπιτιού που παραμένει εκτεθειμένο στον ήλιο τις θερμές ώρες, χρησιμοποιούνται ειδικές μονώσεις αλλά και διαφορετικό πάχος στην κατασκευή των τοίχων. Για παράδειγμα, ένας τριπλός τοίχος από τούβλα στο σημείο που βλέπει ο ήλιος μπορεί να περιορίσει σημαντικό ποσοστό της θερμότητας που απορροφά το σπίτι. Επιπλέον, οι εξωτερικοί τοίχοι πρέπει να είναι βαμμένοι σε χρώματα που θα απωθούν το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό της ηλιακής ακτινοβολίας (προτιμώνται οι ανοιχτές αποχρώσεις). Σε κάθε περίπτωση λαμβάνεται υπόψη το ισοζύγιο θερμότητας - φυσικού φωτός ώστε η κατασκευή να μην έρχεται σε βάρος κανενός από τα δύο.

ΦΙΛΙΚΑ ΠΡΟΣ
ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΥΛΙΚΑ

Τα υλικά δόμησης του βιοκλιματικού σπιτιού, παρότι δεν είναι περισσότερο
κοστοβόρα από τα συμβατικά, είναι φιλικά προς το περιβάλλον (είτε προέρχονται από ανακυκλωμένες ύλες είτε μπορούν να ανακυκλωθούν είτε απαιτούν τη λιγότερη δυνατή σπατάλη ενέργειας για την κατασκευή τους). Το ξεκίνημα της κατασκευής με αποκλειστικά «πράσινα» υλικά εξασφαλίζει τις μικρότερες δυνατές ενεργειακές απώλειες για το σπίτι και βέβαια μικρότερη επιβάρυνση για το περιβάλλον. Το βιοκλιματικό σπίτι οφείλει να είναι ένα σπίτι που θα χρησιμοποιεί την ενέργεια παθητικά. Αυτό σημαίνει πως δεν επιστρατεύεται το πετρέλαιο ή το ηλεκτρικό ρεύμα για την ψύξη ή τη θέρμανση των χώρων. Αντίθετα, ο αρχιτέκτονας αξιοποιεί τα στοιχεία της φύσης (ηλιακή, αιολική, κάποιες φορές ακόμη και γεωθερμική ενέργεια)
προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της κατοικίας σε ενέργεια.

ΑΝΑΚΥΚΛΟΥΜΕΝΟ
ΝΕΡΟ

Το βιοκλιματικό σπίτι έχει ανάγκη από έναν ενεργό ιδιοκτήτη που πρώτα ο ίδιος θα υιοθετήσει έναν «πράσινο» τρόπο σκέψης και δράσης. Αυτό σημαίνει πως δεν αφήνονται όλα στην τύχη του «έξυπνου» σπιτιού -η αλήθεια είναι πως διαθέτει από κατασκευής αρκετούς αυτοματισμούς- αλλά δημιουργείται
διάδραση μεταξύ κατοίκου και κατασκευής. Φτάνει να σκεφτεί κανείς πως, αν το νερό που χρησιμοποιεί στο σπίτι του ανακυκλώνεται και χρησιμοποιείται για διαφορετικές ανάγκες του σπιτιού, η εξοικονόμηση στην κατανάλωση μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει το 30%. Ακόμη, οι υδραυλικές εγκαταστάσεις είναι κατασκευασμένες έτσι ώστε ό,τι απορρίπτεται μέσω των
αποχετεύσεων να επιβαρύνει στο ελάχιστο το χώμα, ενώ δεν είναι σπάνιες
οι φορές που ένα βιοκλιματικό σπίτι διαθέτει ειδικά συστήματα αξιοποίησης
ακόμη και του νερού της βροχής.

ΠΡΑΣΙΝΟ
ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ

Το πράσινο παίζει τον δικό του, πολύ σημαντικό ρόλο στην κατασκευή και στη
βιωσιμότητα του βιοκλιματικού σπιτιού. Εκτός από τη σκιά που μπορούν να
προσφέρουν συγκεκριμένα είδη δέντρων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες,
υπάρχουν και οι πράσινες ταράτσες. Μια πράσινη ταράτσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακριβώς όπως και ένα κλιματιστικό. Τα φυτά απορροφούν τη
θερμότητα, αποβάλλουν υγρασία και έτσι συμβάλλουν στη δροσιά του κτιρίου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ακριβώς το αντίστροφο συμβαίνει τον χειμώνα. Οι πράσινες στέγες, οι οποίες σε κάποιες χώρες της Ευρώπης επιβάλλονται πλέον διά νόμου, εκτός από την αισθητική αναβάθμιση που μπορούν να προσφέρουν σε μια αστική κατοικία, θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ στην κατασκευή ενός σπιτιού που χτίζεται και λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.