Ο Sean πήρε την τσάπα του

Ποιος είπε ότι η ζωή των διάσημων σταρ του Χόλιγουντ περιλαμβάνει μόνο λαμπερές εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί; Αν είσαι ο Σον Πεν, το φως του ήλιου σε βρίσκει αξύριστο και ατημέλητο ανάμεσα σε σκηνές να συντονίζεις εθελοντικά μια ολόκληρη κινητή μονάδα ανακούφισης σεισμοπλήκτων στην πρωτεύουσα της Αϊτής, Πορτ-ο-Πρενς. Εκεί ο καταξιωμένος ηθοποιός αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι η φωτεινή εξαίρεση στον κανόνα, που θέλει τις διασημότητες να σκορπούν αδιακρίτως τα λεφτά τους με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας.

Κάθε μέρα, λοιπόν, τους τελευταίους επτά μήνες, ο Αμερικανός σταρ του Χόλιγουντ ηγείται και συντονίζει την αξιόλογη προσπάθεια ανακούφισης των σεισμοπλήκτων της Αϊτής «J/P Haiti Relief Organisation», γνωστή και ως «Καμπ Πεν». Φιλοξενώντας περισσότερους από 50.000 άστεγους κατοίκους, το project φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το νησί της Καραϊβικής, που μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο εξαιτίας του φονικού σεισμού των 300.000 θυμάτων και των 280.000 κατεστραμμένων κτιρίων. Μάλιστα, ο διάσημος σταρ του σινεμά έχει πάρει τόσο πολύ σοβαρά τον ρόλο του ώστε δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να φύγει από το νησί «μέχρι να βλέπει κανείς περισσότερη ζωή απ’ ό,τι θάνατο στους δρόμους της Αϊτής».

Το μεγαλεπήβολο σχέδιο του Σον Πεν περιλαμβάνει βασικές υποδομές στέγασης, σίτισης ιατρικής περίθαλψης και εκπαίδευσης ενώ με τα κατάλληλα μέτρα η συνήθης εγκληματικότητα της περιοχής έχει μετατραπεί σε άγνωστη λέξη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που αυτή τη στιγμή το «Camp Penn» θεωρείται μία από τις καλύτερες και πιο οργανωμένες ανθρωπιστικές μονάδες στην περιοχή. Για του λόγου το αληθές, αν κανείς περιηγηθεί στη μονάδα ανακούφισης των σεισμοπλήκτων θα δει περισσότερα σχολεία, νοσοκομεία, αποχωρητήρια, μονάδες τροφοδότησης νερού απ’ ό,τι στις 1.300 παρόμοιες κινητές «πόλεις» που καταγράφονται στο νησί της Καραϊβικής.

Επιπλέον, το «καμάρι» του ακτιβιστή Πεν είναι καθαρό, καλά φυλαγμένο από τις τοπικές συμμορίες, ενώ ο σχεδιασμός του αποτελεί πρότυπο για την ανοικοδόμηση της πληγείσας περιοχής. Χαρακτηριστικά, ο Γερμανός Φλόριαν Μπλάζερ μέλος των «Γιατρών χωρίς σύνορα» παρατηρεί: «Πας σε άλλα μέρη και οι σεισμόπληκτοι απλώς επιβιώνουν, εδώ ευημερούν». Η αλήθεια είναι ότι στην περίπτωση του Σον Πεν δεν πρόκειται για μια «αρπαχτή» ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος σαν αυτές που συνηθίζουν πολλοί αστέρες του διεθνούς τζετ σετ μόνο και μόνο για να τραβήξουν τα φλας της δημοσιότητας.

Κουβαλώντας στην πλάτη του ένα δραστήριο παρελθόν ακτιβισμού και φιλανθρωπίας, ο -αριστερών φρονημάτων- ηθοποιός απέδειξε ότι έχει τα κότσια να τα βάλει με τον τέως πρόεδρο Τζορτζ Μπους απευθύνοντάς του διάβημα για την εισβολή στο Ιράκ, ενώ επέδειξε τρομερό ζήλο για την αποκατάσταση των πληγέντων μετά τον καταστροφικό τυφώνα «Κατρίνα» στη Νέα Ορλεάνη. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο 49χρονος ηθοποιός χειρίζεται το φιλανθρωπικό έργο στην Αϊτή με προσωπική δουλειά, απλότητα και κατανόηση απέναντι στους χιλιάδες πληγέντες.

Σε αντίθεση με άλλα projects που κρύβουν υπέρογκες σπατάλες, το «Camp Penn» αριθμεί μόλις τέσσερις υπαλλήλους, οι οποίοι πληρώνονται απευθείας από τον Σον Πεν και τη συνιδρύτρια Νταϊάνα Τζένκινς ενώ τον πιο καταλυτικό ρόλο έχουν οι 70 εθελοντές, ως επί το πλείστον γιατροί.

Όπως εξομολογείται ο μίστερ «Καμπ Πεν», το μικρόβιο του αλτρουισμού το κόλλησε από τον πατέρα του, σκηνοθέτη και ηθοποιό Λίο Πεν: «Ο πατέρας μου είναι ο ήρωάς μου. Συμμετείχε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα μπήκε στη μαύρη λίστα της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας του ΜακΚάρθι. Πιστέψτε με, ήταν ατρόμητος και απ’ αυτόν αντλώ καθημερινά έμπνευση». Οι συχνές εξορμήσεις του χολιγουντιανού σταρ στη μαμά πατρίδα Αμέρικα -συγκεκριμένα στην Ουάσινγκτον- αφορούν μόνο στη χρηματοδότηση του έργου από το Κογκρέσο και τα Ηνωμένα Εθνη.

Όπως όλα δείχνουν, ο πασίγνωστος ηθοποιός έριξε μαύρη πέτρα πίσω του δηλώνοντας μόνιμος κάτοικος Αϊτής, αφού χώρισε από τη γυναίκα του Ρόμπιν Ράιτ, θρήνησε τον χαμό του καλού του φίλου Ντένις Χόπερ και μπλέχτηκε σε δικαστικές περιπέτειες. Ενδεικτική, άλλωστε, είναι και η αποκαλυπτική δήλωση του άρτι διαζευγμένου Πεν στο περιοδικό «Vanity Fair» για τους λόγους αφοσίωσής του στην πληγείσα Αϊτή: «Ημουν 20 χρόνια με τη Ρόμπιν και δεν είχα χρόνο να αφοσιωθώ σε τίποτα, σε μέρη για παράδειγμα όπως το Ιράκ… Τώρα όμως είμαι ελεύθερος και έτσι μπορώ να βοηθήσω».