Fergie: «Θέλω να κάνω τζόγκινγκ στην Ακρόπολη»

Τραγουδίστρια, ηθοποιός, showwoman, sex symbol. Το κορμί των Black Eyed Peas
μιλά για τη μουσική, τον προσκοπισμό, την ψυχανάλυση, τον οδηγισμό, την παρασκευή του βουτύρου.

Συνέντευξη: Φένια Γιαννουλάδη 


Με την αυστηρή απαγόρευση κάθε είδους ερώτησης γύρω από την προσωπική της ζωή (δηλαδή τον άντρα της Τζος Ντιχάμελ και τις φήμες που τον θέλουν να την έχει απατήσει με ιερόδουλη, την εξάρτησή της από τα ναρκωτικά -που ευτυχώς ανήκει στον παρελθόν- και τις κατά καιρούς εξομολογήσεις της για τις λεσβιακές της εμπειρίες), η βοηθός της μου έδωσε τη Φέργκι στο τηλέφωνο επαναλαμβάνοντας για εκατοστή φορά: «Νo personal questions».

Εχεις έρθει ποτέ στην Ελλάδα;

Οχι, αλλά ήταν πάντα ένα από τα όνειρά μου. Μαθαίνουμε τόσα πολλά για την Ελλάδα, από το σχολείο ακόμα. Για τη μυθολογία, την ιστορία, τον πολιτισμό. Θα ήθελα πάρα πολύ -όταν έρθουμε για τη συναυλία- να βρω τον χρόνο και να επισκεφθώ τα αρχαία μνημεία και να πάω για τζόκινγκ στον βράχο της Ακρόπολης. 

Τα άλλα μέλη των Black Eyed Peas σε αποκαλούν το «κορμί» του group λόγω των αναλογιών σου. Πώς ένιωσες όταν σου είπαν πως για τον ρόλο σου στο μιούζικαλ «Nine» έπρεπε να πάρεις κιλά;

Δεν ήταν καθόλου «κακά νέα». Και μόνο η πρόταση γι' αυτόν τον ρόλο μού έδωσε τόση χαρά. Ηταν μεγάλη τιμή για μένα. Το να πάρω κιλά δεν ήταν απαραίτητη συνθήκη για τον ρόλο. Το επέλεξα διότι αυτό ταίριαζε στον συγκεκριμένο χαρακτήρα που θα υποδυόμουν. Και άλλωστε η διαδικασία είχε τρομερή πλάκα για μένα. Καθόμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μετά τη δουλειά βλέποντας παλιές ταινίες του Φελίνι και παράγγελνα room service. Ετρωγα τυρί χωρίς τύψεις με ένα ποτήρι ωραίο κρασί. Ηταν διασκεδαστικό!

Τι σου αρέσει περισσότερο όσον αφορά στη δουλειά σου και τι απεχθάνεσαι;

Aυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι να βλέπω τα πρόσωπα των φαν του συγκροτήματος που έρχονται στις συναυλίες, να νιώθω αυτό το «δέσιμο» που προκύπτει μέσα από τον ρυθμό και τη μουσική. Το βασικότερο για μένα είναι να έχεις την ικανότητα να επικοινωνήσεις με το κοινό και νομίζω ότι οι Black Eyed Peas την έχουμε αυτή την ικανότητα. Το αποκαλώ «αποπλάνηση» του κοινού. Πρέπει να αφουγκραστείς τη δυναμική του, να προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις και στο τέλος του show όλοι να έχουν γίνει ένα. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ο χρόνος που περνάω μακριά από το σπίτι, από τα δύο σκυλιά μου, τον Μίτλοφ και τη Ζόι, και φυσικά από τον άντρα μου. Προσπαθούμε να μη λείπουμε παραπάνω από δύο εβδομάδες συνεχόμενα, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό. Μακάρι να μπορούσα να τον έχω μαζί μου στις περιοδείες! 

Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις αναγκαστεί να κάνεις;

Εκτός από το να είμαι μακριά από τους συγγενείς και τους φίλους μου, αυτό που μου έχει λείψει είναι να είμαι «αόρατη». Θυμάμαι παλιά μου άρεσε πολύ να παρακολουθώ τον κόσμο, έτσι άσκοπα. Τώρα όποτε πάω να το κάνω αντιλαμβάνομαι ότι τελικά ο κόσμος παρακολουθεί εμένα, που παρακολουθώ τον κόσμο. Μου άρεσε επίσης να πηγαίνω βόλτα στην παραλία, να μπερδεύομαι με το πλήθος. Αυτό μου λείπει.

Το τραγούδι «labels for Love» είχε ηχογραφηθεί για την πρώτη ταινία «Sex and the city». Ποια από τις τέσσερις ηρωίδες είναι η αγαπημένη σου και με ποια έχεις κοινά χαρακτηριστικά;

Νομίζω ότι αυτή θα είναι η Κάρι, από όλες τις απόψεις. Βεβαίως το βασικότερο κοινό μας σημείο είναι ότι είμαι κι εγώ εθισμένη λάτρης των παπουτσιών.

Θα σκεφτόσουν να το γυρίσεις στην ηθοποιία; Παλιότερα είχες επαφή με τον χώρο, ενώ είχες συνεργαστεί και με τον Κουέντιν Ταραντίνο. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Ηταν υπέροχα, αν εξαιρέσεις ότι τα ωράρια ήταν εξοντωτικά για μένα. Θυμάμαι, είχα προγραμματισμένο ένα show και με το που τελείωσε, πέταξα με τζετ στο σετ της ταινίας, έμεινα άυπνη όλο το βράδυ γυρίζοντας τις σκηνές μου και το πρωί ξαναπέταξα για να πάω κατευθείαν σε άλλο προγραμματισμένο show! Ηταν εξουθενωτικό αλλά ταυτόχρονα και υπέροχο. Αναλύσαμε τον ρόλο με τον Κουέντιν και μου εξήγησε τι ακριβώς ήθελε από μένα, αφού σε μια σκηνή έπρεπε να με σκοτώσει! Η υποκριτική με ενδιαφέρει και σίγουρα θα το ξαναδοκιμάσω, όμως δεν έχω τον χρόνο για κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή. Δεν κοιτάζω καν σενάρια, διότι αν δω κάτι που μου αρέσει μετά θα μπω στον πειρασμό και θα θέλω να το κάνω και πραγματικά δεν έχω καθόλου, μα καθόλου χρόνο. 

Στο βιογραφικό σου αναφέρεται ότι όταν ήσουν μικρή είχες ασχοληθεί με τον προσκοπισμό. Τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνη την περίοδο;

Και οι δυο γονείς μου ήταν δάσκαλοι, οπότε οι καλοί βαθμοί είχαν ιδιαίτερη σημασία στην οικογένειά μας. Μαζί με τους καλούς βαθμούς έρχονται και τα girl scouts! Ηταν ωραία περίοδος. Θυμάμαι μαθαίναμε για τη φύση αλλά και πολλά πιο πρακτικά πράγματα για τη ζωή, όπως το πώς να βάζεις σωστά τα μαχαιροπίρουνα σε ένα τραπέζι ή πώς να φτιάχνεις μόνος σου βούτυρο από γάλα. Θυμάμαι ότι έπρεπε να ανακατεύεις το γάλα πάνω από μία ώρα για να πήξει.

Εάν δεν είχες καταφέρει να κερδίσεις το στοίχημα για μια επιτυχημένη καριέρα στο τραγούδι, με τι θα επέλεγες να ασχοληθείς;

Θα ήθελα να σπουδάσω Ψυχολογία. Πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να προσφέρει πραγματικά πολλά με αυτόν τον τρόπο. Πηγαίνω σε θεραπευτή τα τελευταία δέκα χρόνια και νιώθω ότι είναι ένας πραγματικός άγγελος. Δεν είναι ακριβώς φίλος σου, αλλά ενδιαφέρεται για σένα και παράλληλα έχει μελετήσει τη συμπεριφορά σου και μπορεί να διακρίνει τι είναι καλό και τι όχι στις περιπτώσεις που δεν μπορείς εσύ να δεις καθαρά κάποια πράγματα. Σε βοηθάει σε αυτό. Διότι καμιά φορά οι φίλοι μπορούν να είναι σε χειρότερα «εσωτερικά» χάλια, οπότε ό,τι και να σε συμβουλεύσουν δεν θα έχει αποτέλεσμα.

Πολλοί καλλιτέχνες έχουν μικρές -ή και μεγαλύτερες- παραξενιές. Εχεις εντοπίσει κάτι τέτοιο στον εαυτό σου;

Πολλοί βρίσκουν περίεργο το ότι πίνω κάθε πρωί «χυμό πρασινάδας» - ένα μίγμα από σπανάκι, σέλινο και μπρόκολο. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν πώς να το φτιάξουν και συχνά μου φέρνουν ένα πηχτό πράγμα σαν πουτίγκα. Μου είναι όμως απαραίτητα τα θρεπτικά συστατικά του ώστε να αντεπεξέλθω στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις κάθε μέρα. Αυτός ο χυμός -το superfood μου- θα έλεγα ότι είναι η παραξενιά μου.

Είχες ποτέ κάποια άλλη δουλειά εκτός των «συνόρων» της showbiz;

Ναι, έκανα babysitting όταν ήμουν δεκατεσσάρων. Δεν το έκανα για τα χρήματα, αφού ήδη κέρδιζα αρκετά ως ηθοποιός. Μου άρεσε όμως να παίζω με τα παιδιά και λάτρευα να βλέπω τι είχαν στο ψυγείο οι οικογένειες στις οποίες πήγαινα.

Η καταγωγή σου είναι ένα κράμα από μεξικανικές, ιρλανδικές, σκωτσέζικες και αμερικανικές ρίζες. Κατά πόσον έχει επηρεαστεί η προσωπικότητά σου από αυτό το πολιτισμικό μωσαϊκό;

Είμαι σκανδαλιάρα και «έντονη» στις αντιδράσεις μου, πράγμα που το αποδίδω περισσότερο στη μεξικανική μάλλον πλευρά. Οσον αφορά στη σκωτσέζικη και ιρλανδική πλευρά, το θέμα μπερδεύεται λίγο. Οι εκεί πρόγονοί μου, απ' ό,τι ξέρω, έκλεβαν πρόβατα από την Ιρλανδία και τα πήγαιναν στη Σκωτία, οπότε δεν ξέρω πώς μπορεί αυτό να με έχει επηρεάσει. Από την αμερικανική κουλτούρα κρατάω σίγουρα τον ρυθμό.

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;

Νομίζω ότι δύο από τα κυριότερα χαρακτηριστικά μου είναι ότι είμαι δουλευταρού και -ως επί το πλείστον- κεφάτη.

Εχει επηρεάσει η καθολική ανατροφή σου τον τρόπο με τον οποίο λειτουργείς;

Πιστεύω περισσότερο στις πνευματικές επιταγές του καθολικισμού και δεν μένω στους τύπους. Ενα τρανταχτό παράδειγμα γι' αυτό είναι το ότι έχω πάρα πολλούς γκέι φίλους, τους οποίους δεν προτίθεμαι να αποκηρύξω μόνο και μόνο επειδή η Εκκλησία δεν είναι σύμφωνη με τις σεξουαλικές τους επιλογές. Πραγματικά έχω πρόβλημα με αυτό. Πιστεύω ότι οι γκέι θα έπρεπε να έχουν αντίστοιχα πολιτικά δικαιώματα με τους στρέιτ, όπως στο θέμα του γάμου. Επίσης παραδέχομαι ότι οι εμφανίσεις μου είναι προκλητικές για τα καθολικά δεδομένα. Μολαταύτα στην Εκκλησία οφείλω τις ηθικές αξίες που απέκτησα, όπως το να είμαι σωστός άνθρωπος στον πυρήνα και να μη βλέπω τα πράγματα επιφανειακά. 

Πώς αντιμετωπίζεις τα πλήθη θαυμαστών έξω από τους συναυλιακούς χώρους που σπρώχνουν και ουρλιάζουν για ένα αυτόγραφο ή μια φωτογραφία;

Η πραγματική επαφή με τον κόσμο κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη συναυλία είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Μου αρέσει. Ιδίως όταν είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο και κατεβάζουμε τα παράθυρα και αρχίζουν και μας «μαλώνουν» οι σεκιουριτάδες.

Σε μια από τις επιτυχίες των Black Eyed Peas τραγουδάς: «Τonight 's gonna be a good good night…». Πώς είναι η ιδανική βραδιά για σένα;

Οταν είμαι στη σκηνή λατρεύω να «συγχρονίζομαι» με το κοινό. Αλλιώς, θα μου άρεσε να πάω σε ένα ωραίο club με την παρέα και να φύγουμε στις τέσσερις τα ξημερώματα. Ή να μείνω σπίτι με τα σκυλιά και τον άντρα μου και να κάνουμε μπάρμπεκιου βλέποντας φούτμπολ ή μπάσκετ.

Τι φοβάσαι περισσότερο;

Μη χάσω την όραση ή την ακοή μου.
 
Τι σχέδια κάνεις για το μέλλον;

Βασική αρχή μου είναι να ζω το παρόν. Οταν ασχολείσαι με το να σχεδιάζεις χάνεις τη στιγμή και η ζωή σε προσπερνάει. Οπότε αυτό που θέλω αυτή τη στιγμή είναι να τελειώσει με επιτυχία η περιοδεία. Μετά βλέπουμε.

Βλέπεις όνειρα;

Ναι! Εχω ένα συχνό επαναλαμβανόμενο όνειρο, το οποίο το βλέπω με πολύ έντονα, ζωηρά χρώματα. Είμαι -λέει- σε ένα τεράστιο μπουφέ όπου υπάρχουν όλων των ειδών τα φαγητά: μεξικάνικα πιάτα, τάκος, επιδόρπια, τα πάντα, ό,τι μπορείς να φανταστείς, και τρώω… και τρώω συνέχεια. Χωρίς να παχαίνω! Και χωρίς να χορταίνω. Μήπως έχω μιλήσει πολύ για φαγητό; Θα νομίζουν όλοι ότι μόνο αυτό σκέφτομαι! «Ετοιμάστε φαγητά, έρχεται η Φέργκι!»