Ο χορός της (ρετουσαρισμένης) κοιλιάς

Θρυλείται ότι τα τμήματα ψηφιακής επεξεργασίας των εντύπων, κυρίως όσων ειδικεύονται στο gossip, έχουν προχωρήσει τόσο πολύ στην ανάπτυξη ιδιαίτερων εργαλείων, ώστε το καταξιωμένο Photoshop στην πράξη έχει καταργηθεί: σχεδόν αμέσως μόλις αναδυθεί από τα νερά του Αιγαίου η Σίσσυ Χρηστίδου, για παράδειγμα, ενεργοποιείται το κρυφό πρόγραμμα «Ομορφότοσοπ». Ραγάδες, ρυτίδες, δίπλες, χαλαρή επιδερμίδα, σακούλες, κρεατοελιές, σημάδια από πλαστικές, εγκαύματα, ουλές επεμβάσεων όπως η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης, εκδορές κ.λπ. ανιχνεύονται αυτομάτως και εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού. Το ότι αυτό εξελίσσεται σε ορισμένες περιπτώσεις σε «Παραμορφότοσοπ» οφείλεται μάλλον σε αδέξιους χειρισμούς ή ακόμη και σε ιούς, παρά στην πρόθεση εξωραϊσμού των σωματικών ατελειών. Ο νόμος του «κοιλιά μάρμαρο, στήθος καρπούζι, οπίσθια αλάβαστρο κ.ο.κ.» είναι απαράβατος και υπεράνω όλων.

Φυσικά, εννοείται ότι κανείς δεν ασχολείται σοβαρά με τους άνδρες επώνυμους, π.χ. για τον Γιώργο Λιάγκα και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου δεν έχει σπαταληθεί δευτερόλεπτο για επεξεργασία της εικόνας τους. Το αντίθετο, μάλιστα, όσο πιο ευτραφής και στρουμπουλός δείχνει ο αστέρας, τόσο μεγαλύτερη είναι -υποτίθεται- η σαδιστική ικανοποίηση του κοινού. Είναι κάτι σαν την κάθαρση της αρχαιοελληνικής τραγωδίας, όπου ο θεατής λυτρώνεται μέσα από τα πάθη -ή τα πάχη- του ήρωα.

Ενα σώμα, πολλά πρόσωπα

Η αυστηρότητα ως προς την άψογη εμφάνιση εξαντλείται στις επώνυμες κυρίες της παραλίας: σήμερα πλέον απαγορεύεται διά ροπάλου, θεωρείται εντελώς ανάρμοστο το να παρουσιαστούν ντόπιες celebrities όπως πραγματικά είναι, με τις φυσικές τους ατέλειες. Αν το έντυπο που τις φιλοξενεί δεν τις περάσει ένα-δυο χέρια ρετούς, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί αγενές, καθώς το Photoshop είναι σήμερα ό,τι ήταν πριν από μερικές δεκαετίες το γλυκό του κουταλιού ή το φοντανάκι. Αντί για νεραντζάκι, μποτοξάκι: «Κοπιάστε στις σελίδες μας, θα σας κεράσουμε λιποαναρρόφηση και ανόρθωση γλουτών που θα γλείφετε και τα δάχτυλά σας».





Το καθολικό και ισοπεδωτικό ρετούς αδικεί κατάφωρα καταρχήν εκείνες που δεν το χρειάζονται. Διότι, εάν όλες οι επώνυμες που συλλαμβάνονται με μαγιό από τους αμείλικτους παπαράτσι παρουσιάζονται ως ένα και το αυτό, τότε πώς θα ξεχωρίσει η φυσική γράμμωση όσων λιώνουν στο spinning και τις ισομετρικές ασκήσεις από τις υπόλοιπες; Φυλλομετρώντας τον gossip Τύπο, έχει κανείς όλο και περισσότερο την αίσθηση ότι βλέπει το ίδιο σώμα σε διαφορετικές πόζες και με διαφορετικό κεφάλι. Ακούγεται παράλογο - όπως παράλογο ήταν όταν πριν από καιρό σε glossy ανδρικό περιοδικό, ο υπεύθυνος του ρετούς, έχοντας φτάσει σε απόγνωση με μια συγκεκριμένη επώνυμη, έβαλε στη θέση του στήθους της τα οπίσθιά της. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό και, εννοείται, ήταν μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ηλεκτρονικού ρετούς.



Η ακατάσχετη «φωτοσοπιά» είναι μια μορφή νεοκλασικισμού, καθώς οι φωτογραφίες υμνούν έναν απόλυτα εξιδανικευμένο -και ανύπαρκτο- σωματότυπο. Σε πολλές περιπτώσεις, δε, ο υπερβάλλων ζήλος των ψηφιακών χειρουργών προκαλεί με τρόπο κραυγαλέο τη λογική. Διότι το μπούτι της κυρίας Χ, για παράδειγμα, δεν μπορεί να αυξομειώνεται σε διατομή ανάλογα με το έντυπο, παρόλο που οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί στο ίδιο μέρος, την ίδια χρονική στιγμή. Επίσης, εύλογα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί γιατί ισχύει ρατσισμός ή επιλεκτική μεταχείριση στις ξένες σταρ που λούζονται στα ελληνικά ύδατα: κάθε φορά που αυτή η δύσμοιρη Κέιτ Χάντσον εμφανίζεται στη Σκιάθο, σημαίνουν οι καμπάνες της κυτταρίτιδας. Γιατί αυτήν να μην την περιποιούνται; Μα γιατί είναι ξένη και οι ατέλειές της αποδεικνύουν ότι τα ελληνικά κορμιά υπερτερούν - έστω και με λίγη επέκταση του γαλάζιου φόντου πάνω στην -ελάχιστα σφριγηλή πλέον- σάρκα τους.