Το σχέδιο των δανειστών για να συνεχιστεί η οικονομική πολιτική ακόμη κι αν αλλάξει κυβέρνηση

Σχέδιο για να γίνει η νέα ελάφρυνση του ελληνικού χρέους σε… δόσεις και υπό προϋποθέσεις πέφτει στο τραπέζι εν όψει των επίσημων συζητήσεων που θα ξεκινήσουν το φθινόπωρο.
 
Στόχος της διευθέτησης αυτής είναι να υπάρξει ένας μοχλός πίεσης προς την Ελλάδα ώστε να εφαρμόσει τις πολιτικές που έχουν ήδη συμφωνηθεί με την τρόικα αλλά και εκείνες που προβλέπονται για τα επόμενα χρόνια.

Από την πλευρά της Ευρωζώνης, η ρύθμιση θεωρείται απαραίτητη προκειμένου να περιοριστεί το ρίσκο να ξεφύγει από τα συμφωνηθέντα η ελληνική κυβέρνηση την επομένη της αναδιάρθρωσης του χρέους, ιδιαίτερα εάν δεν υπάρξει τελικά τρίτο δάνειο προς την Ελλάδα και τρίτη δανειακή σύμβαση (μνημόνιο).

Ο σχεδιασμός αυτός συνυπολογίζει και την πιθανότητα κυβερνητικών αλλαγών σε περίπτωση που οι πολιτικές εξελίξεις οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο, καθώς αφενός θα δεσμεύει με συγκεκριμένο πρόγραμμα και συγκεκριμένες πολιτικές την όποια νέα κυβέρνηση, ενώ θα ξεκαθαρίζει και προεκλογικά ότι «αυτή είναι η πολιτική και είναι δεδομένη εάν θέλετε να γίνει ελάφρυνση του χρέους».

Ετσι, μελετάται τώρα με ποιον τρόπο μπορεί να εφαρμοστεί η αιρεσιμότητα (conditionality) στη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ώστε να διασφαλίζεται ότι οι ελαφρύνσεις θα γίνουν με βήματα τα οποία θα υλοποιούνται εφόσον η χώρα εμφανίζεται συνεπής απέναντι σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις.

Αυτές θα έχουν να κάνουν με τις πολιτικές που έχουν σχεδιαστεί για τα επόμενα χρόνια, όπως είναι οι αλλαγές στο Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά, η απελευθέρωση αγορών προϊόντων και υπηρεσιών, η κάλυψη συγκεκριμένων στόχων για τις ιδιωτικοποιήσεις και για την πώληση κρατικής περιουσίας, η μεταρρύθμιση στον δημόσιο τομέα.

Η εφαρμογή της αιρεσιμότητας εξυπηρετεί και έναν άλλο στόχο: δίνει επιχειρήματα στην Ευρωζώνη για να πείσει το ΔΝΤ να αποδεχθεί ότι με την αναδιάρθρωση που θα γίνει το χρέος θα είναι βιώσιμο χωρίς να γίνει κούρεμα, όπως υποστηρίζει μέχρι σήμερα ο διεθνής οργανισμός.

Και τούτο διότι ο σχεδιασμός της Ευρωζώνης προβλέπει ότι η βιωσιμότητα του χρέους πλέον δεν θα υπολογιστεί με βάση το ύψος του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, όπως είχε γίνει το 2012, αλλά βάσει ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης που θα προκύψει μετά την επιμήκυνση και τη μείωση του επιτοκίου.

Για να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο, το ΔΝΤ θα πρέπει να αλλάξει τα κριτήρια που είχε θεσπίσει κατά την προηγούμενη μελέτη βιωσιμότητας, η οποία είχε θέσει ως στόχο χρέος 124% του ΑΕΠ το 2020 και ουσιαστικά κάτω από 110% του ΑΕΠ το 2022.

Διαβάστε περισσότερα εδώ