Γκαλ Γκαντότ: Γυναίκα-θαύμα

Όλοι ήλπιζαν, αλλά κανείς δεν περίμενε την επιτυχία της «Wonder Woman». Μετά το απογοητευτικό «Batman v Superman: Η αυγή της δικαιοσύνης» της DC Comics, όπου η Πριγκίπισσα των Αμαζόνων έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση, ακόμα και κάτι μέτριο θα ξεπερνούσε τον πήχη.

Η ταινία της Πάτι Τζένκινς όμως και ήταν υπεράνω κάθε προσδοκίας και έσκισε στα ταμεία (ξεπέρασε τα €820εκ διεθνώς, σπάζοντας έτσι το ρεκόρ για το πιο επιτυχημένο origin story υπερ-ήρωα). Και η Γκαλ Γκαντότ αποδείχθηκε η τέλεια επιλογή. Όχι μόνο γιατί ταίριαζε γάντι στο ρόλο της «Wonder Woman». Αλλά γιατί της προσέδωσε σημαντικά μεταδοτικά στοιχεία: ενθουσιασμό, αισιοδοξία, πίστη στην καλοσύνη και πάνω απ’ όλα την αγάπη. Ακόμα και στις εμφανίσεις της εκτός οθόνης παρουσίαζε κάτι πηγαίο και φωτεινό. Όταν δε, έκανε μικρά κοριτσάκια να κλαίνε από συγκίνηση όταν την αντικρύζουν, γινόταν άμεσα viral. 

Η Γκαντότ ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για τους θηλυκούς υπερ-ήρωες με τη «Wonder Woman» της. Είναι η πρώτη φορά που η Αμαζόνα πολεμίστρια και ιδρυτικό μέλος της Justice League, αποκτά τη δική της ταινία. Είναι η πρώτη φορά που γυναίκα σκηνοθετεί ταινία υπερ-ηρώων (η Τζένκινς του «Monster»). Είναι η πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια που σε ταινία του είδους πρωταγωνιστεί γυναίκα (η προηγούμενη ήταν η «Ηλέκτρα» με την Τζένιφερ Γκάρνερ το 2005).

Και είναι η πρώτη φορά που μια «γυναικεία υπόθεση» καλείται να σώσει το Σύμπαν της DC Comics από τα λάθη των παρελθοντικών ταινιών (“Άνθρωπος από ατσάλι”, “Batman v Superman: Η αυγή της δικαιοσύνης”). Εκείνο που δεν αναφέρεται καθόλου είναι πως για ΠΡΩΤΗ φορά σε ένα χολιγουντιανό μπλοκμπάστερ τέτοιου μεγέθους τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατά μια γυναίκα που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει εκτός Αμερικανικής ηπείρου. Η Ισραηλινή Γκαλ Γκαντότ είναι η Wonder Woman, κι αν δεν μιλάει άψογα τα αγγλικά, δεν έχει καμία απολύτως σημασία.



Η φύση της Wonder Woman είναι τόσο περίπλοκη που προκαλεί βραχυκυκλώματα. Πρόκειται για φεμινιστικό πρότυπο δυναμισμού και θάρρους που εμπνέει τις νεαρές κοπέλες; Ή αποτελεί απλά (ένα ακόμα) ερωτικό αντικείμενο για τους άντρες; Ο Γουίλιαμ Μόλτον Μάρστον δημιούργησε το χαρακτήρα το 1941 ως αντίδοτο στους επιθετικούς αρσενικούς υπερ-ήρωες. Είναι προστάτιδα των αθώων και καλών, ενώ έχει μαγικές δυνάμεις, όπλα και φοβερή δύναμη – και ταυτόχρονα βρίθει ερωτισμού. «Τέλεια» θα ήταν η πρώτη φυσιολογική σκέψη για αυτήν την πολυπλοκότητα, αλλά όχι: οι αντιδράσεις είναι πολλές και σε πολλές μπάντες: Πριν κάποιους μήνες τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν την Wonder Woman ως τιμητική πρέσβειρα για τη χειραφέτηση των γυναικών. Η Γκαντότ φωτογραφήθηκε χαρούμενη πλάι στην Λίντα Κάρτερ που είχε υποδυθεί τον χαρακτήρα στην τηλεόραση από το 1975 έως το 1979. Μια χαρά.



Μετά από δημόσια κατακραυγή και συλλογή υπογραφών που κατήγγειλε την Wonder Woman ως την «επιτομή του pin-up» (θεώρησαν τη στολή της πολύ μικρή), τα Ηνωμένα Έθνη εγκατέλειψαν την ιδέα! Από την άλλη, σε κάποιους δεν άρεσε το στήθος της (θεώρησαν το μέγεθός του πολύ μικρό). Κάποιοι τρίτοι εκνευρίστηκαν που η στολή της Wonder Woman δεν έφερε τα κλασικά μπλε κόκκινα άσπρα χρώματα της αμερικανικής σημαίας όπως είχε σχεδιαστεί στο κόμικ (θεώρησαν τον πατριωτισμό της πολύ μικρό). Τρέχα γύρευε. Είναι γνωστό πως στο σύμπαν των υπερ-ηρώων οι φαν δεν αφήνουν καρφίτσα να πέσει κάτω: με την Wonder Woman την έπιασαν προτού ξεκολλήσει από τον κορσέ της – και την της πέταξαν με μένος πίσω. “Πιστεύω ότι ως φεμινίστρια πρέπει να μπορείς να φοράς ό,τι θες!”, απαντά η Γκαντότ στους New York Times. “Όπως και να ‘χει, υπάρχει παρεξήγηση του όρου. Ο φεμινισμός έχει να κάνει με την ισότητα, την επιλογή και την ελευθερία. Οι σεναριογράφοι, η Πάτι κι εγώ βάλαμε τα δυνατά μας για να δείξουμε την Νταϊάνα ως κάποια που δεν έχει αντίληψη των κοινωνικών ρόλων. Δεν κάνει διαχωρίσεις φύλου. Για εκείνη, όλοι είναι ίσοι”. 


Αυτό αντικατοπτρίζεται και στη σεξουαλική ταυτότητα του χαρακτήρα: η Wonder Woman έχει εξελιχθεί σε LGBTQ σύμβολο λόγω της αμφισεξουαλικότητάς της. Στην ταινία όμως η Γκαντότ ερωτεύεται τον Κρις Πάιν - μόνο. Εύκολο να φανταστεί κανείς τι ακολούθησε: κάποιοι θεώρησαν το ερωτικό της εύρος, ναι, μικρό. «Είναι κάτι που απλά δεν το εξερευνήσαμε», εξήγησε η Γκαντότ στο Variety. «Δεν προέκυψε ποτέ, αλλά αν το δεις θεωρητικά, τόσες γυναίκες μαζεμένες τόσα χρόνια σε ένα νησί, ε, δεν φαντάζει και απίθανο. Αλλά δεν έχει να κάνει μ’ αυτό. Είναι μια γυναίκα που αγαπά τους ανθρώπους γι’ αυτό που είναι. Μπορεί να είναι και η ίδια «αμφί». Αγαπά τους ανθρώπους για την καρδιά τους».




Προτού αναλάβει την υπερ-ηρωική της μορφή, η Γκαλ Γκαντότ ήταν μοντέλο. Για την ακρίβεια, είχε ανακηρυχθεί Μις Ισραήλ 2004. Στο διαγωνισμό την είχε σπρώξει η μητέρα της, εκείνη δεν ήθελε να κερδίσει, ούτε καν να συμμετάσχει. Στη συνέχεια, προωθήθηκε αυτόματα να γίνει Μις Universe – αυτό κι αν δεν το ήθελε με τίποτα. Γι’ αυτό και, ενώ υποστηρίζει πως είναι «καλό κορίτσι», έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να υπονομεύσει τις πιθανότητές της – καθυστερούσε στις πρόβες, δε φόραγε τα σωστά φορέματα για το πρωινό. Μια φορά απάντησε σε ερώτηση της Πόλα Αμπντούλ: «Συγγνώμη, αγγλικά μου όχι καλά». Το στέμμα το φόρεσε τελικά άλλη, και η Γκαντότ ξεκίνησε σπουδές νομικής. Τότε ήταν που ο ατζέντης της της πρότεινε να κάνει οντισιόν για το ρόλο του κοριτσιού του Μποντ στο «Quantum Solace». 

“Του είπα: Με τίποτα”, θυμάται στο περιοδικό W. “Είμαι φοιτήτρια νομικής και διεθνών σχέσεων. Παραείμαι σοβαρή και έξυπνη για να γίνω ηθοποιός. Άσε που το σενάριο είναι στα αγγλικά. Μιλούσα αγγλικά αλλά δεν είχα άνεση”. Το ρόλο πήρε τελικά η Όλγκα Κουριλένκο, αλλά η Γκαντότ είχε ήδη κολλήσει το δραματικό μικρόβιο. Με τις πρόβες και τις οντισιόν είδε 
ότι η ηθοποιία έχει πολύ περισσότερη πλάκα από τη νομική. Και το πήρε απόφαση. Από σειρές στην ισραηλινή τηλεόραση πέρασε στο «Fast & Furious» στο ρόλο της Γκιζέλ, κι από κει σε αδιάφορες ταινίες όπως το «Triple 9» και το «Criminal» για να επιλεχθεί στο ρόλο της Wonder Woman. 



Με τη μεγάλη δύναμη, όμως έρχεται και μεγάλη ευθύνη: η Γκαντότ καλείται να αναπληρώσει το χαμένο έδαφος της DC Comics και ταυτόχρονα να λάμψει ως φεμινιστικό σύμβολο. Η αλήθεια είναι πως – σε αντίθεση με τις προηγούμενες δεκαετίες που οι αντίστοιχες ταινίες τύπου «Catwoman» και «Ηλέκτρα» απέτυχαν θριαμβευτικά – η εποχή είναι με το μέρος της. Στα 90s και 00s δεν υπήρχαν θηλυκοί «Ghostbusters», ούτε οι Σκάρλετ Τζοχάνσον/Σαρλίζ Θέρον/Ζόι Σαλντάνα αυτού του κόσμου σε ταινίες δράσης. Παρ’ όλ’ αυτά η πίεση είναι αισθητή. Για την Γκαντότ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:  “Έχουμε δει τόσες ιστορίες με αρσενικό βαρόμετρο, οπότε όσο πιο δυνατές γυναικείες αφηγήσεις έχουμε, τόσο το καλύτερο”, λέει στους New York Times. “Είμαι σίγουρη πως η ταινία θα εμπνεύσει κορίτσια, αλλά δεν μπορείς να ενθαρρύνεις τις γυναίκες χωρίς να ενθαρρύνεις και τους άντρες. Ελπίζω η Wonder Woman να είναι σύμβολο και για εκείνους».