Αλέξανδρος Κασιμάτης

Τώρα φαίνεται πως η έξοδος της χώρας στις  αγορές δεν είναι μέρος μιας ευρύτερης, καλά σχεδιασμένης στρατηγικής, αλλά  εντάσσεται και αυτή στις επικοινωνιακές ανάγκες της  κυβέρνησης.

Το ΔΝΤ μετέφερε επτά ημέρες νωρίτερα τη συζήτηση για την Ελλάδα καθώς  όπως δήλωσε ο Π. Τόμσεν θα γίνει στις 20 Ιουλίου. Είναι προφανές ότι  η επίσπευση συνδέεται με μια δοκιμαστική έξοδο στις αγορές, πιθανόν στις 21 Ιουλίου με ανταλλαγή των πενταετών ομολόγων που είχε εκδώσει η  κυβέρνηση Σαμαρά τον Απρίλιο 2014. Είναι φανερό ότι οι σύμβουλοι της κυβέρνησης στη  Rothschild το «σπρώχνουν», όπως άλλωστε  και η κυβέρνηση που αναζητά απεγνωσμένα γεγονότα τα οποία θα στηρίξουν το δικό της success story μετά την ψυχρολουσία με την  αξιολόγηση, τη ρύθμιση του  χρέους και  το QE .  

Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρας υποχρεώθηκε χθες να διαχωρίσει δημοσίως τη θέση του και να δηλώσει ότι είναι ακόμη νωρίς να συζητάμε για έξοδο στις αγορές. Ο Π. Τόμσεν ενδιαφέρεται το ΔΝΤ να ξεφορτωθεί το πρόβλημα που ονομάζεται Ελλάδα. Του είναι αδιάφορο το κόστος.

Αντιθέτως ο Γ. Στουρνάρας  διαχωρίζει τη θέση του γιατί μια έξοδος στις αγορές θα έχει ένα πολύ υψηλό επιτόκιο της τάξης του 5%. Ένα εκτός λογικής επιτόκιο καθώς ενσωματώνει τον κίνδυνο της εκκρεμότητας που υπάρχει για τη ρύθμιση του χρέους και κυρίως ένα επιτόκιο  που δεν διασφαλίζει ούτε τη βιωσιμότητα της προσπάθειας  για έξοδο στις αγορές ούτε  την επόμενη ημέρα .

Μια έξοδος υπό  αυτές τις συνθήκες  εκτός από τις υψηλές προμήθειες στη   Rothschild και όποιους άλλους εμπλακούν, το μοναδικό που θα προσφέρει  είναι ένα επικοινωνιακό επιχείρημα στην κυβέρνηση που θα χρησιμοποιούν στις τηλεοράσεις οι βουλευτές της. Ολοι οι υπόλοιποι  απλώς θα κληθούμε να σηκώσουμε (και αυτό) το κόστος. Και αφού  θα πληρώσουμε ας μην ξεχνάμε τα τελευταία δυόμιση χαμένα χρόνια, καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί τώρα να κάνει ότι έκανε το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά.