Τάσος Καραμήτσος

Καλά τα πανηγύρια με τις τηλεοπτικές άδειες και τα περίπου 250 εκατ. ευρώ που πρόκειται πιθανώς να εισπράξει το κράτος σε διάρκεια μιας τριετίας, αρχής γενομένης βεβαίως από τώρα. Δύο απλές παρατηρήσεις, όμως, για το ίδιο θέμα και θα πάμε στην ουσία της όντως πολύ δύσκολης χρονιάς που έχουμε μπροστά μας.

Πρώτον, τα νούμερα που προέκυψαν από αυτόν τον διαγωνισμό, το τίμημα της κάθε άδειας, δεν πρόκειται ποτέ να αποσβεστούν από αυτή καθαυτή τη δουλειά, δηλαδή τα κέρδη.
Αρα όποιος παίρνει κανάλι, το κάνει έχοντας άλλη φιλοδοξία από το να βγάλει λεφτά από το ίδιο το κανάλι, την εμπορική του δηλαδή λειτουργία. Θα μου πείτε, «τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα», μια που αυτό συνέβαινε ανέκαθεν στην Ελλάδα, αφού οι περισσότεροι (όχι όλοι) καναλάρχες ή μιντιάρχες είτε έπαιρναν δημόσια έργα διά της επιρροής στα media, είτε εξαργύρωναν την ισχύ τους αυτή σε άλλες δουλειές. Επομένως, καλά έκανε η κυβέρνηση και τους πήρε και 250 εκατ. ευρώ μεν, αλλά πάντως ας μη μιλάμε για το τέλος της διαπλοκής, αφού το επιχειρηματικό αυτό εγχείρημα, με τέτοια λεφτά που θα δώσουν, μόνο κέρδη (αντιθέτως τεράστια χασούρα) δεν θα φέρει από την ίδια τη δουλειά για τους νέους, ενώ θα «βάλει μέσα» ακόμα περισσότερο και τους παλιούς καναλάρχες.

Δεύτερον, μια κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζει γιατί εισέπραξε χρήμα, αλλά από την άλλη δεν μπορεί να μη βλέπει ότι ταυτοχρόνως κλείνουν σπίτια 2.000-3.000 οικογενειών που ζουν από τα κανάλια που δεν πήραν άδεια. Οταν φροντίζει να μην κλείσει ο Μαρινόπουλος, θα πρέπει να δει και τι θα γίνει με τον ALPHA, το STAR, το MEGA και το ΕPSILON. Και αυτοί εργαζόμενοι άνθρωποι είναι και όχι τσιράκια της διαπλοκής, όπως τους αντιμετωπίζουν ορισμένοι εκλεκτοί Συριζαίοι συνάδελφοί τους.

Τώρα, αφού έπεσαν τα φώτα του reality, ας δούμε το σκοτάδι της αγοράς. Τα έσοδα από τον τουρισμό δεν πήγαν και τόσο καλύτερα από πέρυσι, τον Ιούνιο ήταν χειρότερα από τα ανακοινωθέντα, απλώς οι στατιστικές αρχές αναμένουν τη συνολική εικόνα του καλοκαιριού για να βγάλουν συμπέρασμα.

Δουλειές δεν γίνονται αλλά δουλειές καταστρέφονται, όπως αυτή της Socar, χωρίς λόγο (;), ενώ όποιος μιλήσει με τον Πιτσιόρλα του ΤΑΙΠΕΔ θα αντιληφθεί ότι η μισή κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να χαλάσουν ακόμα και αυτά που εξαγγέλλει την ίδια στιγμή ο Τσίπρας. Ούτε τη δουλειά με τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια δεν έχουν τελειώσει ακόμα, η οποία έχει υπογραφεί και κυρωθεί από τη Βουλή μήνες πριν.

Ο ορυμαγδός των εισπρακτικών μέτρων και οι μειώσεις μισθών και συντάξεων αποδυναμώνουν ακόμα περισσότερο την αγοραστική δύναμη των πολιτών και φυσικά αυτό αντανακλά στην περαιτέρω πτώση της κατανάλωσης, άρα και ολόκληρου του κύκλου της οικονομίας. Δεν βγαίνουν λεφτά, δεν κυκλοφορούν λεφτά, δεν εισπράττονται λεφτά από τα δημόσια ταμεία.
Καλή, λοιπόν, η επικοινωνία, καλή και η ρητορεία, αλλά ο χειμώνας δεν βγαίνει με αυτά, άσε που και τα θαύματα διαρκούν μόνο για λίγο. Υπάρχει ακόμα καθαρός πολιτικός χρόνος για ουσιαστικές κινήσεις στην οικονομία μήπως και γίνει το θαύμα και κρατηθούμε εντός. Γιατί το «εκτός ευρώ και Ευρώπης» στριφογυρίζει ακόμα επικίνδυνα πάνω από τα κεφάλια μας και ας μην το καταλαβαίνουμε.