Σπύρος Γκουτζάνης

Ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είδε πίσω από το αποτέλεσμα τις δυνάμεις του λαϊκισμού και γι αυτό προτείνει μία νέα συμφωνία αλήθειας μεταξύ κρατών και λαών, όπως και η αντίστοιχη στην Ελλάδα.

Κατά τα λοιπά η συζήτηση στην Ελλάδα διεξάγεται με όρους ποδοσφαιρικού καφενείου, αν θα χάσει η Μεγάλη Βρετανία ή θα διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στον πυρήνα της απόφασης του Brexit όπως και του ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσεται σε όλο το ευρωπαϊκό πολιτικό φάσμα, από αριστέρα μέχρι άκρα δεξιά, και από το Βορρά μέχρι το Νότο βρίσκεται το γεγονός ότι η εικόνα της ΕΕ δεν είναι πια ελκυστική, αντίθετα για μεγάλο αριθμό πολιτών είτε για οικονομικούς λόγους είτε από δημοκρατική ευαισθησία είτε από αίσθημα εθνικής αξιοπρέπειας είναι αποκρουστική.

Ο υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ Μπέρνι Σάντερς σχολίασε: «Αυτό που νομίζω για την ψήφο αυτή είναι πως αποτελεί ένδειξη ότι η παγκόσμια οικονομία δεν δουλεύει για τον καθένα...Ο κόσμος λέει: “Ξέρετε κάτι, η παγκόσμια οικονομία μπορεί να είναι θαυμάσια για κάποιους ανθρώπους, αλλά όχι για μένα”.

Ο Γάλλος φιλόσοφος Ετιέν Μπαλιμπάρ εκτίμησε: «Οι Βρετανοί δεν ψήφισαν να φύγουν από την Ε.Ε., επειδή ένιωθαν λιγότερο μέλη αυτής της ένωσης, αλλά επειδή διαπίστωσαν, όπως και πολλοί άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί, ότι κάτι πήγε “πολύ στραβά” με αυτήν την ένωση. Κάτι πήγε “πολύ στραβά” στους τομείς των θεσμών, της δημοκρατίας και της ασφάλειας, μιας ευρείας έννοιας που περιλαμβάνει τα σύνορα και τη μετανάστευση».

Ήδη εδώ και χρόνια οι μετριοπαθείς ευρωπαϊστές ασκούσαν κριτική ότι με τον τρόπο που εξελίσσεται η ΕΕ αποξενώνεται από τους πολίτες της, διευρύνεται το κενό εκπροσώπησης, ενώ η οικονομική και πολιτική ελίτ διαμορφώνει έναν τερατώδη και κοστοβόρο γραφειοκρατικό μηχανισμό που εν τέλει λειτουργεί σε βάρος της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους. Ακόμη κι αν προωθηθεί η ομοσπονδιοποίηση θα είναι σε αυτή την κατεύθυνση της περαιτέρω δομικής και θεσμικής επισφράγισης του νεοφιλελεύθερου συστήματος, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και της ευρωπαϊκής μεσαίας τάξης.

Τον τόνο των εξελίξεων μετά το Brexit έδωσε ξανά η Γερμανία με την χθεσινή σύσκεψη που συγκάλεσε στο Βερολίνο η Μέρκελ με τους Ολάντ και Ρέντσι. Έφθασαν μερικές ώρες συζητήσεων για να ξεχάσουν ο Γάλλος πρόεδρος και ο Ιταλός πρωθυπουργός τις θέσεις τους για την ανάγκη αναμόρφωσης της δομής της ΕΕ στην κατεύθυνση της περαιτέρω ολοκλήρωσης και να προσαρμοστούν στην γερμανική άποψη ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο. Το Βερολίνο εκ προοιμίου απορρίπτει ενδεχόμενες προτάσεις υιοθέτησης ενιαίου προϋπολογισμού στην ευρωζώνη ή δημιουργίας ενιαίου πλαισίου εγγύησης των καταθέσεων, καθώς ήδη έχει διαμηνύσει ότι η ανάληψη τέτοιων βαρών και η αύξηση της διάχυσης του ρίσκου δεν θα ήταν η σωστή απάντηση στο Brexit. Το ξέκοψε δε σε ομιλία με τον γνωστό τρόπο του ο Σόιμπλε: «Θα ήταν χάσιμο χρόνου να συζητήσουμε περί τροποποίησης της συνθήκης στην ΕΕ τώρα». Κάπως έτσι Ολάντ και Ρέντσι συμφώνησαν να καταθέσουν κοινή πρόταση, την οποία είχε διαμορφώσει η Μέρκελ, στην σημερινή Σύνοδο Κορυφής που θα χαράξει το πλαίσιο των επόμενων κινήσεων για όλους.

Κατά τα λοιπά στο εσωτερικό θα πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες από νέα προοδευτική συμμαχία για δημοκρατική Ευρώπη μέχρι συμφωνία αλήθειας με τους γερμανούς...