Θέμος Αναστασιάδης

Από την Αγκυρα έως και τα Τίρανα μας έχουν για πελατάκια στα εθνικά θέματα

Κάποτε χρειάστηκε να χάσει η άλλοτε Πρωταθλήτρια Ευρώπης Εθνική Ελλάδος από τους ψαράδες των Νησιών Φερόε (όπισθεν Δανίας) για να κινηθεί κάτι. Ασχετο βέβαια αν ξήλωσαν τον... άσημο προπονητή που μετά πήρε το Πρωτάθλημα Αγγλίας κι εδώ έμειναν ανέγγιχτα τα «κουμάντα» και οι «ψυχάρες» της επίσημης αγαπημένης να τα κάνουν σαλάτα. Greek salad. Παρά ταύτα, άνετα μπορεί κανείς να αναρωτηθεί: Χρειάζεται να χάσουμε πολιτικά κάτι αντίστοιχο ακόμη κι από τους... Τσάμηδες της Αλβανίας για να αντιληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι υπάρχουν και όρια στον εθνικό διασυρμό;

Το ότι είμαστε σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας λόγω μνημονίου, όπως οι περήφανοι τοπ Συριζαίοι δικαιολογούνται όπου προλαβαίνουν να εμφανιστούν και να ψελλίσουν κάτι, δεν σημαίνει ότι πρέπει να βάζουμε και αυτογκόλ όπως έγινε με τους ανύπαρκτους Τσάμηδες, αλλά και με την εσκεμμένη πρόκληση του Ερντογάν με το Κοράνι στην Αγια-Σοφιά. Ειδικά όταν είσαι σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, όπως φαίνεται π.χ. από το ότι οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο, αλλά δεν τηρούν τη συμφωνία (;) με την Ε.Ε. για την επιστροφή των παράνομων μεταναστών, πρέπει να έχεις δύο φορές τον νου σου. (Αλήθεια, τι γίνεται με το... Νόμπελ της Λέσβου τώρα που οι κάτοικοι βλέπουν τους εξαγριωμένους ξένους να μπουκάρουν στα σπίτια τους; Ασε που είναι στα σκαριά άλλα τόσα hot spots!) Επαναλαμβάνουμε, επιβάλλεται εγρήγορση ιδίως όταν είσαι ήδη υπό τέτοιο καθεστώς, η οποία φάνηκε ότι δεν υπήρχε ακόμη και στην τουριστική επίσκεψη Πούτιν: αντιμετώπισε την ελληνική κυβέρνηση περιφρονητικά, σαν να ήταν δορυφορική αποικία του Βερολίνου και ορκισμένη συνεργάτιδα των ΗΠΑ κι εμείς τον κοιτάζαμε με αμηχανία.

(Αν δεν ξέρει ο Βλαδίμηρος γιατί τρέχουν συνέχεια οι Αμερικάνοι για πάρτη μας, να μας σώζουν κάθε φορά από τη χρεοκοπία, ποιος ξέρει;) Εξ ου και το πέρασμα-αστραπή από την Αθήνα, ακόμη και το απροκάλυπτο «άδειασμα» του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αγιον Ορος (σε άλλες εποχές θα είχε γίνει χαμός), γιατί ο εκ Μόσχας ημι-πλανητάρχης είχε σοβαρές δουλειές στη ρωσορθόδοξη μονή και δεν άδειαζε να ασχοληθεί με τις δοτικές μαριονέτες της Αθήνας. (Αλλος του Βερολίνου, άλλος της Ουάσινγκτον, άντε και κάνας... της Κομισιόν. Μαριονέτες όμως τόσο υπάκουες, που τύφλα να ’χουν τα drones.) Ως εδώ σχεδόν κατανοητά! Τα λεφτά, βλέπεις, τα λεφτά.

Αλλά όχι να χάνουμε κι απ’ τα Νησιά Φερόε, δηλαδή τους Τσάμηδες, κι αντί να βρίσκουμε το δίκιο μας στην Αγια-Σοφιά να βρισκόμαστε σήμερα να… μετράμε κι από πάνω, απολογούμενοι στους Τούρκους, πόσα... τζαμιά τούς έχουμε ανοιχτά (300 πάνω κάτω!...). Σκέψου και να ξεκινάγαμε, λέω γω τώρα, να κλείναμε ένα τη μέρα όσο συνεχίζονται οι προκλήσεις στην καρδιά της Ορθοδοξίας, την Πόλη; Α, όχι δα!!! Το δόγμα «κάνε το κουνέλι» και η τουρκοφοβία επισκιάζουν τα πάντα, διαχρονικά, από ελληνικής πλευράς (με κάποιες εξαιρέσεις).

Εξυπακούεται ότι το θέμα μας δεν είναι μόνο οι ειδικές πτυχές της υπόθεσης, όπου δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Για παράδειγμα, γιατί πήγε εκεί ο Κοτζιάς, ενώ την προηγούμενη μέρα ο Ράμα ξιφουλκούσε υπέρ των Τσάμηδων; Γιατί μιλήσαμε για «σύνθετο πρόβλημα», ενώ πάγια θέση μας είναι το «ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα»; Γιατί... μουρμουράμε για την Αγια-Σοφιά, ενώ ο Ερντογάν βρυχάται και βρήκε αφορμή να θέσει ζήτημα θρησκευτικής ελευθερίας στη Θράκη; Πού; Πότε; Επί ΣΥΡΙΖΑ, όπου στην ουσία κυβερνούν τα τουρκικά προξενεία; Σοβαρά μιλάμε; Διαμαρτύρονται... επί Φίλη, όπου διώκονται οι θρησκευτικές ελευθερίες των Ελλήνων στα δικά μας σχολεία; Ε, ναι!!! Γιατί όχι; Μάθανε ότι διαπραγματευόμαστε πλακώσανε κι οι... Τσάμηδες. Αντε με το καλό και... το FYROM-ΠΓΔΜ με το οποίο θέλει και διάλογο η κυβέρνηση. Ελεος, προς Θεού, όχι! Εκτός από τον Μεγαλέξανδρο, θα μας βάλουν και ζήτημα Λεωνίδα, για να μην πάμε νοτιότερα. Κι όλα αυτά με τον Κοτζιά που υποτίθεται ότι είναι συγκροτημένος και πιο εθνοκεντρικός στην πολιτική του! Σκέψου!

Πέρα και ανεξάρτητα από τη συνολική και καταλυτική ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΑ του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, πέρα και από τις ιδεοληψίες του κομματικού του πυρήνα που θεωρεί ότι η προκλητική ανάγνωση του Κορανίου στην Αγια-Σοφιά είναι... πολιτισμική πρόοδος (σαν τις συναυλίες... Φαραντούρη, π.χ., κάποτε με κάτι Τουρκοστάρ, λες και τώρα είναι κάνα Φεστιβάλ Θρησκειών), υπάρχουν -επαναλαμβάνουμε- κάποια ΟΡΙΑ τα οποία δεν χρειάζεται ΚΑΝ να περάσεις. Αλλά όταν έχεις πάρει τόση φόρα με τις πολλαπλές κωλοτούμπες, τότε προφανώς είτε είναι δύσκολο να σταματήσεις να ξεφτιλίζεσαι ακόμη και στους… Τσάμηδες, είτε σου ’χει γίνει έξις δευτέρα φύσις το προσκύνημα και η κωλοτούμπα! Κάνε μία - και αχρείαστη να ’ναι! Ναι, ακόμη και στους Αλβανούς που αρπάζουν με το ζόρι σπίτια Ελλήνων για να τα κάνουν τουριστικές μεζονέτες στις παραλίες της Βορείου Ηπείρου, σε ελληνικά χωριά, μια που και τα Τίρανα ξεπουλάνε τα πάντα -ό,τι έχουν και δεν έχουν- στους Ιταλούς και σε άλλους Δυτικούς για να πετύχουν -λέει...- τουριστική ανάπτυξη. Καλά, εντάξει, μας τα 'παν κι άλλοι!

Τα εθνικά θέματα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αντιμετωπίζονται με τον κλασικό συριζοχαβαλέ τρόπο του «άλλα λέμε, άλλα κάνουμε, άλλα εννοούμε», όπως έγινε με την απίστευτη δήλωση για «παράνομη» συγκέντρωση του Κινήματος «ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ»! Από τις χουντικής εμπνεύσεως βλακείες υπουργών εναντίον του περί αντισυνταγματικότητας, πολύς κόσμος τώρα γουστάρει να κατέβει στη συγκέντρωση της Τετάρτης. Τέτοια ελαφρότητα πληρώνεται πολύ πιο ακριβά στην εξωτερική πολιτική, ιδίως όταν κατά έναν περίεργο τρόπο πληθαίνουν όσοι προβλέπουν ότι η κυβέρνηση αυτή θα κινδυνεύσει να πέσει από ένα εθνικό θέμα τύπου Ιμίων. (Κι ας ελπίσουμε όχι κάτι πολύ χειρότερο όπως ο «Αττίλας» που προκάλεσαν οι Απριλιανοί. Επ’ ευκαιρία: Κρίμα που και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν είχε επιβάλει την αληθινή εσχάτη των ποινών στον Ιωαννίδη και σε όλους όσοι προκάλεσαν την κυπριακή τραγωδία και χάσαμε τη μισή Μεγαλόνησο. Εκείνοι, ειδικά, ήταν πράγματι για Γουδί!) Μακάρι να μην έχουν δίκιο όσοι φοβούνται εθνικές περιπέτειες, αλλά για να μη φτάσουμε εκεί πρέπει να χτυπήσουν οι καμπάνες του κινδύνου.

Τα εθνικά θέματα δεν αντιμετωπίζονται με φανφάρες τύπου Πολάκη ή με επιπολαιότητες και χαζοχαρούμενο κρυφτούλι με τις λέξεις όπως του Κατρούγκαλου. Με κάτι τέτοια κινδυνεύουμε να χάσουμε πόντους ακόμα και από τους Σκοπιανούς, πόσο μάλλον από την αποσταθεροποιημένη Τουρκία που πάντα μια ζωή καραδοκεί. Ε, ας μη χάσουμε τουλάχιστον κι από τους Τσάμηδες, γιατί τότε δεν έχουμε δικαιολογία και δεν μας σώζει ούτε η αλλαγή προπονητή.