Αντώνης Πανούτσος

Πριν από 15 χρόνια περίπου, ένας φίλος κατέβαινε με το τελεφερίκ από το καζίνο της Πάρνηθας κατά τις 3 το πρωί και δίπλα του βρίσκονταν δύο άνδρες, εκ των οποίων ο ένας είχε κερδίσει το black jack αλλά και τα κομπλιμέντα του φίλου του. «Μπράβο ρε, τους έσκισες. Τους τα πήρες κανονικά». Ο παιχταράς κοιτούσε με το χαμόγελο ανωτερότητας του νικητή. «Ποιος είσαι, ρε;

 Ο Τάραμας;». Ο παιχταράς έσκασε ένα χαμόγελο ανωτερότητας και απάντησε: «Δηλαδή τι να μας πει ο Τάραμας;». Η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους έγινε από μια παρέα στο τελεφερίκ, όπου ο ένας έψησε τον άλλον ότι ήταν Τάραμας - μέχρι να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να καταλάβουν τι σημαίνει να παίζεις με επαγγελματίες.

Την περασμένη Πέμπτη η Ελλάδα σταμάτησε να διαπραγματεύεται. Εχοντας εξαντλήσει τα αποθεματικά των Ταμείων, του Δημοσίου και των δήμων, ζήτησε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την ενοποίηση των δόσεων του Ιουνίου. Στο πεντάμηνο που προηγήθηκε η Ελλάδα είχε εξαντλήσει όλα τα διαπραγματευτικά χαρτιά της χωρίς αποτέλεσμα: την απειλή ότι θα τινάξει την Ευρωπαϊκή Ενωση στον αέρα, την προσέγγιση με την Κίνα, τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και την Αμερική, μπας και της δώσουν λεφτά, το «Κούγκι» του Καμμένου, όπου τιναζόμαστε στον αέρα και οι άλλοι στενοχωριούνται, τις επιθέσεις γοητείας του Βαρουφάκη στον Σόιμπλε και του Τσίπρα στη Μέρκελ, τα σχέδια για perpetual bonds, για διπλό νόμισμα, για δάνεια εξαρτημένα από την ανάπτυξη και κάθε σαχλαμάρα που σκέφτηκε μια παρέα ερασιτεχνών που στον πανικό τους οι Ελληνες φέρανε στην εξουσία.

Η ζημιά στη διαπραγμάτευση έγινε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίστηκε στην επικοινωνιακή πολιτική του. Οταν τράβαγε σε μάκρος τη διαπραγμάτευση για να φανεί στους ψηφοφόρους του σκληρός διαπραγματευτής, υποτιμώντας το γεγονός ότι με αδύναμη οικονομία ο χρόνος κυλούσε σε βάρος του και κάθε μέρα που περνούσε οι όροι της συμφωνίας γίνονταν χειρότεροι από την προηγούμενη. Εξαντλώντας ταυτόχρονα κάθε περιθώριο καλής θέλησης, με τον παθολογικά εγωκεντρικό Γιάνη Βαρουφάκη να μιλάει για δημιουργικές ασάφειες και ηχογραφήσεις σε συνομιλίες όπου δεν κρατούνταν πρακτικά.

Είναι αδύνατον να προσδιοριστεί η τελευταία στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να υπογράψει μια συμφωνία που να μοιάζει καλύτερη από το mail Χαρδούβελη. Μια συμφωνία που με πολύ καλή θέληση θα μπορούσε να περάσει στους οπαδούς του ότι ήταν αποτέλεσμα της «καλής διαπραγμάτευσης». Αυτό που πρέπει να πάρει σήμερα η κυβέρνηση είναι «το mail Χαρδούβελη επί 2. Είναι τα σκληρότερα μέτρα που έχουν ζητηθεί». Δεν το είπε κάποιος από την αντιπολίτευση αλλά ο Αλέξης Μητρόπουλος.

Η κυβέρνηση έχει τρεις επιλογές: πρώτον, να απορρίψει την πρόταση παίζοντας το χαρτί της περηφάνιας και γνωρίζοντας ότι πάμε φουλ για το όνειρο του καπετάν Γιώτη, του Λαφαζάνη και του Λαπαβίτσα. Δεύτερον, να το τραβήξει μέχρι το τέλος του μήνα όταν θα τα τινάξει και θα καταλήξει πάλι στο «σοσιαλιστικό όνειρο». Και, τρίτον, να υπογράψει μια τρισχειρότερη από εκείνη του Φεβρουαρίου συμφωνία. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η διαδρομή του τελεφερίκ, όπου κάποιοι ερασιτέχνες νόμισαν ότι ήταν ο Τάραμας, έφτασε στο τέλος της.


Ο Βαρουφάκης και...

Οι αναφορές στην Ιστορία καλό είναι να λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα. Οπως στην περίπτωση του Γιάνη Βαρουφάκη που την περασμένη Πέμπτη ανέβασε ένα άρθρο στο Project Syndicate με τίτλο «Μια ομιλία ελπίδας για την Ελλάδα». Ο Γιάνης αναφέρθηκε στην ομιλία του υπουργού των ΗΠΑ James F. Byrnes 1946 στην ηττημένη Γερμανία, όταν ανακοίνωσε την αναίρεση του δόγματος Μοργκεντάου, που προέβλεπε την καταστροφή της βαριάς βιομηχανίας και την αγροτοποίηση της οικονομίας. Πρότεινε λοιπόν μια ανάλογης σημασίας ομιλία της Ανγκελα Μέρκελ στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη.


...η Γερμανία του 1946

Τι διάολο σχέση έχει η Γερμανία του 1946 με την Ελλάδα του 2015, εκτός από το να δείξει ότι ο Γιάνης ξέρει το δόγμα Μοργκεντάου, διαφεύγει κάθε λογικής. Το αντικείμενο της ομιλίας ήταν η αναπτέρωση του ηθικού ενός καταβεβλημένου από την ήττα λαού ώστε να αποτελέσει ανάχωμα στην εξάπλωση του κομμουνισμού στη Δυτική Ευρώπη. Στη Γερμανία δεν υπήρχε κυβέρνηση για να αντιδράσει, όχι κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που ως κόμματα παίζουν το χαρτί του αντιμερκελισμού χρόνια. Ασε που ο Byrnes στη Στουτγκάρδη μίλησε ως εκπρόσωπος των νικητών, ένας ενδιαφέρων ρόλος για τη Μέρκελ αν αυτή ήταν η πρόθεση του Βαρουφάκη.