Δημήτρης Δανίκας

Αν πράγματι είναι ιερός θεσμός, θα είχαν φροντίσει να εκλέγεται ο Πρόεδρος από τον Λαό. Ιερή είναι η βιτρίνα των μπουτίκ για κάθε φιλάρεσκο θηλυκό. Οχι φυσικά για έναν Πρόεδρο που βάζει την τζίφρα του σε οποιοδήποτε επίσημο έγγραφο του προσκομίζει ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Σήμερα με το μνημόνιο. Αύριο εναντίον της Μέρκελ και του Τόμσεν. Που λέει ο λόγος.

Να μην ξεχνιόμαστε. Απαντες έπαιξαν με αυτό τον θεσμό. Εδώ ο Σαμαράς έπαιξε και εν μια νυκτί γκρέμισε την παράταξή του. Ο θεσμός του Προέδρου τον μάρανε; Ελάτε τώρα. Στοιχειώδης σοβαρότητα δεν βλάπτει!

Αλλωστε και τώρα άπαντες παίζουν με το όνομα που θα διαδεχτεί τον Κάρολο Παπούλια. Ο Σαμαράς, προφανώς, θα προκρίνει κάποιον εκ των αριστερών. Τάχα μου υπέρ της εθνικής συμφιλίωσης. Τάχα μου με αντικειμενικά και υπερκομματικά κριτήρια. Αν είναι έτσι, τότε γιατί αυτά τα υπερκομματικά και αξιοκρατικά κριτήρια δεν τα εφαρμόζει σε όλες τις βαθμίδες των κρατικών μηχανισμών; Ελάτε τώρα. Στοιχειώδης ειλικρίνεια δεν βλάπτει!

Απαντες παίζουν. Και όχι μόνο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Να λέμε του στραβού το δίκιο. Κόβω τον σβέρκο μου. Οτι αρκετοί από τους δήθεν ανεξάρτητους θα παζαρεύουν την ψήφο τους υπέρ της μιας ή της άλλης παράταξης. Ανάλογα με την προσφορά. Ανάλογα με τις προβλέψεις. Αραγε, πόσες πιθανότητες έχω να εκλεγώ με το μαντρί των «γαλάζιων» κριαριών; Ελάχιστες; Ασε καλύτερα. Και πόσες με το μαντρί του «ποντικού που βρυχάται» με το όνομα Αλέξης Τσίπρας; Περισσότερες; Ε, τότε βάφω τα ρούχα μου ροζ. Ελάτε τώρα. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Οσο αυτούς τους κόφτει ο θεσμός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας άλλο τόσο με κόφτει εμένα η αμερικανική ομάδα ράγκμπι με την ονομασία «Washington Redskins»!

Στην πραγματικότητα το ζήτημα δεν έχει να κάνει με το όνομα του Προέδρου. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν εθνικές εκλογές. Κοιτάμε το δέντρο και παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε το δάσος. Μωρέ το βλέπουν και το τρέμουν. Μπόλικοι. Ελάτε τώρα. Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια!

Ας πούμε. Ο Σαμαράς με τις πρόσφατες οργισμένες δηλώσεις του στη συμπρωτεύουσα αποκάλυψε ηττοπάθεια της τάξεως του 20% - ίσως και 18%. Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Σου λέει, έτσι και γίνουν εκλογές τη βάψαμε!

Ας πούμε μπόλικοι εκ των βουλευτών. Κυρίως του ανύπαρκτου αποκόμματος με την ονομασία Δημοκρατική Αριστερά. Σου λέει ο φέρ’ ειπείν συμπαθέστατος Σπύρος Λυκούδης. Ετσι και γίνουν εκλογές τη βάψαμε πολλαπλά!

Ας πούμε μπόλικοι γαλαζοπράσινοι βουλευτές. Και όλοι σχεδόν οι δήθεν ανεξάρτητοι. Σου λέει ο φέρ’ ειπείν συμπαθέστατος Χρήστος Ζώης της πανελληνίως αόρατης Νέας ΜΕΡΑ. Ετσι και γίνουν εκλογές «μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά, μαύρη και στα λαγκάδια»!

Με έναν απλό λόγο. Τις εκλογές δεν τις θέλουν όσοι κινδυνεύουν να απολέσουν την καρέκλα και την εξουσία τους. Και τούμπαλιν.

Οσο για τον Αλέξη και την παρέα του, τα ζητήματα είναι απλά. Μα φυσικά και θα διώξουν την τρόικα. Μα φυσικά θα καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή. Μα φυσικά θα φορολογήσουν τον μεγάλο πλούτο. Μα φυσικά θα επαναπροσλάβουν τους πάντες. Μα φυσικά θα επαναφέρουν τον βασικό μισθό στα 751 euros.

Κοντολογίς; Μα φυσικά θα κάνουν τα ίδια. Με αποτέλεσμα στη μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση να επιστρέψει ως αντιμνημονιακή και πατριωτική δύναμη η Νέα Δημοκρατία!