Βασίλης Τσακίρογλου

Μην έχοντας την παραμικρή ιδέα ότι πρόκειται περί ατόμου με ειδικές ανάγκες και δη εξαρτώμενου από την μηχανική υποβοήθηση, η ΔΕΗ προχώρησε στη διακοπή της ηλεκτροδότησης, η οποία είχε τη μοιραία παρενέργεια για την δύστυχη.

Η διοικητική εξέταση και η παραπομπή της υπόθεσης στη δικαιοσύνη ίσως να οδηγήσουν στην πλήρη διαλεύκανση της περίπτωσης. Ίσως όμως και όχι, όπως συνήθως συμβαίνει με χιλιάδες μικρές καθημερινές τραγωδίες που συνθλίβονται από μια, παγίως, πολύ πιο καυτή επικαιρότητα. Στην προκειμένη περίπτωση της νεκρής τετραπληγικής είναι πολύ πιθανό ότι η ιστορία στην αναζήτηση με λέξεις-κλειδιά «ΔΕΗ», «καλοκαίρι 2014» θα σταματήσει στην σκληρή αντιπαράθεση για τη «μικρή ΔΕΗ», παρά στην οδύνη για μια ταλαίπωρη, χαμένη ψυχή. Εξάλλου, θεωρητικά μιλώντας, δεν αποκλείεται καθόλου η ανάπηρη να είχε αποδημήσει εις Κύριον εξαιτίας μιας παρατεταμένης διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος, κατά τη διάρκεια μίας εκ των στάσεων εργασίας των υπαλλήλων της ΔΕΗ.

Η αλήθεια για το «τις πταίει;» στο περιστατικό των Χανίων δεν θα αλλάξει το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί τελευταία η ελληνική κοινωνία: Την απόλυτη εξαφάνιση οποιουδήποτε περιθωρίου λάθους. Από τις συγκεχυμένες αναφορές διακρίνεται το ενδεχόμενο η ΔΕΗ να μην είχε ενημερωθεί για την ιδιαιτερότητα της κατάστασης. Αλλά κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να δείξει επιείκεια για τη ΔΕΗ, ακριβώς όπως δεν δείχνει η ΔΕΗ, ή, ευρύτερα, το κράτος, επιείκεια για κανέναν. Οι απεργίες διεκδικούν με τρόπο εθιμοτυπικό πλέον και εντελώς αναποτελεσματικό το δίκαιο του εργαζομένου, ο οποίος όμως απεργώντας κατά κανόνα βασανίζει τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Το σύστημα έχει καταφέρει να εξουδετερώσει το κύριο όπλο του καταπιεζόμενου; Δεν αποκλείεται.

Η εξατομίκευση των κριτηρίων, έστω και στο ελάχιστο, έστω και στο υποτυπωδώς ανθρώπινο, είναι κάτι άγνωστο για τη σημερινή ελληνική κοινωνία. Για παράδειγμα, αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν στο περιβάλλον τους άτομα με ειδικές ανάγκες, είναι ότι, εάν αυτά λαμβάνουν προνοιακό επίδομα, μόλις κληρονομήσουν την σύνταξη του θανόντος γονέα τους, το εν λόγω βοήθημα θα διακοπεί αυτομάτως. Η σύνταξη, πιθανότατα μειωμένη, θα επαρκεί ώστε να επιβιώσει ένα άτομο με ειδικές, δηλαδή αυξημένες, ανάγκες; Λάθος ερώτημα. Ποιος νοιάζεται; Ερώτημα σωστό, πλην ρητορικό.

Η παράνοια συνεχίζεται και εξαπλώνεται: Η τεκνοποίηση φορολογείται, η ύπαρξη παιδιών, αντί των ελαφρύνσεων που θα μπορούσαν να συνεπάγονται σε μια χώρα που τελεί υπό δημογραφική κρίση, συνιστούν τεκμήριο ευμάρειας. Με την ίδια λογική, σε λίγο θα υπάρχει αυξημένη επιβάρυνση σε όσους συντηρούν άτομα με ειδικές ανάγκες. Και τότε η διακοπή της ηλεκτροδότησης ίσως και να ισοδυναμεί με λύτρωση.