Αντώνης Πανούτσος

Πιστεύουν δηλαδή ότι για τουλάχιστον πέντε χρόνια η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ και δεν θα σκάσει - με ένα στοιχείο στο οποίο δόθηκε μικρή σημασία, ότι στην πενταετία θα έχουν γίνει εκλογές και πιθανόν η κυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να έχει αντικατασταθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.

 Επίσης τώρα πιστεύουν πως καλύπτονται από το Αγγλικό Δίκαιο, ότι η Ν.Δ. θα πάρει τις εκλογές και ότι η συνιστώσα BlackRock - JP Morgan του ΣΥΡΙΖΑ θα αποτρέψει τις ακροβασίες. Οι ίδιοι ξέρουν. Και επειδή δεν τα έχει αγοράσει ένας και οι εκτιμήσεις θα διαφέρουν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πιστεύουν πως η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ και στην Ευρώπη.

Η πώληση του ομολογιακού δανείου δείχνει ότι η εποχή του Grexit τελείωσε. Οτι η Ελλάδα μένει στο πολιτιστικό και οικονομικό γκρουπ όπου άνηκε πριν από την κρίση. Μένει όμως με θυσίες που περιλαμβάνουν το τραυματικό 27% της ανεργίας. Οι θυσίες θα πάνε χαμένες αν οι πολιτικοί ξεχάσουν ότι στη θέση αυτή μας έφερε ο υπερδανεισμός. Από την πρακτική των κυβερνήσεων να δανείζονται χρήματα πριν από τις εκλογές, με όποιο επιτόκιο κι αν τα έβρισκαν, και με την αισιοδοξία του υπανάπτυκτου ότι κάτι θα γίνει και θα πληρωθούν. Μέχρι μια μέρα πριν από τέσσερα χρόνια που όσο κι αν προσπαθούσαν, με όποιο επιτόκιο, κανένας δεν βρισκόταν να τους δανείσει. Αυτή την ημέρα οι πολιτικοί δεν πρέπει να την ξεχάσουν.

Οι Ρωμαίοι στρατηγοί στους θριάμβους είχαν έναν σκλάβο να ψιθυρίζει στο αφτί τους «μην ξεχνάς ότι είσαι θνητός» για να τους κρατάνε στην πραγματικότητα. Οι Ελληνες πρωθυπουργοί, όποτε σκέφτονται να πάρουν δάνειο, θα πρέπει να έχουν έναν σύμβουλο να τους θυμίζει πώς φτάσαμε στην κατάντια του 2010. Οτι η πραγματική οικονομία δεν είναι μπουτίκ που πουλάει εισαγόμενα που αγοράζουν δημόσιοι υπάλληλοι με το εφάπαξ, αλλά παραγωγή και υπηρεσίες.

Γιατί η τρόικα ήταν βολικό να υπάρχει. Οποτε ο κόσμος φώναζε για παροχές, η κυβέρνηση απαντούσε «δεν μας αφήνει η τρόικα» και ησύχαζε. Σε λίγο καιρό, χωρίς τρόικα, με τις αγορές να μας δανείζουν λεφτά, θα υπάρχουν πολιτικοί να λένε «όχι». Η άρνηση δεν θα αφορά τους ξένους που δεν τους ψηφίζουν, αλλά τους Ελληνες ψηφοφόρους που, στερημένοι, θα τους πιέζουν να δανειστούν. Το επόμενο χρονικό διάστημα θα μας χρειαστούν πολιτικοί που θα πιστεύουν στην αριστοτελική ρήση που λέει ότι κάτι που επαναλαμβάνεται με τις ίδιες συνθήκες έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Μόνο που αν η Ελλάδα, χωρίς την πίεση της τρόικας, επαναλάβει το λάθος του υπερδανεισμού, το αποτέλεσμα δεν θα είναι το ίδιο, αλλά πολύ χειρότερο.

To επιτόκιο
Οπως έγραψε στο Twitter ο Δ. Παπαδημούλης, θα ήταν καλύτερα η Ελλάδα να δανείζεται από την τρόικα με 1,5% αντί του 5% που έδωσαν οι ελεύθερες αγορές. Μόνο που το επιτόκιο της τρόικας πάει με το μνημόνιο και για να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο του 2011 χρειάστηκε να αποκλειστεί η Βουλή από τους Αγανακτισμένους, και το 1,5% επιτόκιο τότε αποκαλούνταν τοκογλυφικό.

Η στιγμή της αλήθειας
Μπορεί να έφτασε, λοιπόν, η επόμενη στιγμή της αλήθειας και για τον ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά στο μνημόνιο, το οποίο θα γίνει αυτό που ήταν: μια δανειακή σύμβαση μεταξύ των διεθνών οργανισμών και μιας χώρας με πολύ μικρότερα επιτόκια από εκείνα που θα έβρισκε στην ελεύθερη αγορά. Με βασικό όρο την αλλαγή της οικονομίας, αφού οι οργανισμοί δεν έχουν διάθεση να δανείζουν την Ελλάδα για πάντα. Στις αλλαγές που ζητήθηκαν έγιναν λάθη, ωστόσο η τρόικα δεν είχε διάθεση ούτε και λόγο να καταστρέψει την Ελλάδα. Νομίζω πως, όταν και ο ΣΥΡΙΖΑ το αποδεχτεί αυτό, η χώρα θα έχει απαλλαγεί από ένα μεγάλο βάρος.