Μαρτυρία Γάλλου: Θα κάνουμε σήμερα ενός λεπτού σιγή, περιμένοντας το επόμενο μακελειό...

«Δε μπορώ να ηρεμήσω τρεις μέρες τώρα και ναι, ακόμη ακούω σειρήνες, περιπολικά, φωνές, κλάματα, ουρλιαχτά... Δε μπορώ να κατανοήσω, να συνειδητοποιήσω τι έχει γίνει, η ζωή όλων μας εδώ άλλαξε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Μετά από αυτή την τραγωδία η χώρα είναι σε κατάσταση εθνικού πένθους», λέει ο 29χρονος Γάλλος Reda Zay μιλώντας στο protothema.gr.

Στον απόηχο του τρομοκρατικού χτυπήματος το βράδυ της Παρασκευής στο θέατρο Μπατακλάν, η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στη Γαλλία. Ο 29χρονος Reda μιλά στο protothema.gr για την επόμενη μέρα στη χώρα του και, όπως σημειώνει, ο φόβος πια είναι το κυρίαρχο συναίσθημα όλων. 

«Εγώ ήμουν ακόμα στη δουλεια, τελείωσα στις 20:00 και πέρασα απο το σταθμό του μετρο "Republique", όχι πολυ μακριά απο το μέρος που διεξάγονταν οι τρομοκρατικές επιθέσεις. Επέστρεψα στο σπίτι χωρίς να ακούσω τίποτα, άνοιξα την τηλεόραση κ έβαλα τον ενημερωτικό σταθμό Irene και έτσι έμαθα για το μακελειό», περιγράφει το πώς εκείνος έμαθε τι συνέβαινε στην πόλη του. 

«Ήταν πραγματικά τρομακτικό, άκουγα τις σειρήνες των ασθενοφόρων έξω. Βγήκα έξω. Ο κακός χαμός. Κόσμος, φωνές, αστυνομία... Εικόνες φρικτές, εφιαλτικές. Με τον κατάλογο τραυματιών και νεκρών να μην έχει τέλος. Η Γαλλία βυθίστηκε σε σκοτάδι, πόνο και θλίψη μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Και ο φόβος πια κυρίαρχο συναίσθημα. Σε όλους. Πώς να ηρεμήσεις μετά από αυτό; Προφανώς κοιμάσαι ανήσυχος και δεν σταματάς να σκέφτεσαι αποκλειστικά αυτό που συνέβη, όλο το βραδυ. Και αν ήσουν εσύ στη θέση τους; Αν για κάποιο λόγο πήγαινες ανυποψίαστος εκεί και συνέβαινε αυτό; Απλά τυχερός, μέχρι στιγμής; Και τι θα γίνει τώρα;  Και αν ξαναγίνει ανάλογο χτύπημα τις επόμενες μέρες; Φόβος, μόνο φόβος από το βράδυ της Παρασκευής. Τα μέσα καλούν βέβαια τους Γάλλους να αποφύγουν να βγουν εκτός σπιτιού και να μείνουν μεσα αλλα υπάρχουν άνθρωποι που μαζεύονται κυρίως στην πλατεία Republique. Οι άνθρωποι φοβούνται τι να λέμε, καθώς στις 11 Ιανουαρίου επρόκειτο για δημοσιογράφους του Charlie hebdo και Εβραίους που αντιμετώπιζαν αυτή την απειλή. Αυτό όμως είναι για όλο τον γαλλικό πληθυσμό. Νέοι που δούλευαν όλη την εβδομάδα και που βγαίνουν στο γήπεδο Παρασκευή βράδυ, να πιουν ένα ποτήρι στην πλατεία ή να πάνε σε ένα εστιατόριο» δηλώνει συγκλονισμένος.

Η ζωή στο Παρίσι, δυο μέρες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα δεν έχει ακόμα επανέλθει: «Βγήκα χθες για να πάω γυμναστήριο, αλλά ήταν κλειστό. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς σχεδόν άδεια και χθες και προχθές απόγευμα. Και οι λίγοι άνθρωποι που ήταν στα μέσα μεταφοράς μιλούσαν μόνο γι αυτό. Έχουμε εθνικό πένθος για τρεις μέρες. Σήμερα στη δουλειά θα μαζευτούμε το μεσημέρι να κάνουμε ενός λεπτού σιγή, όπως και για το Charlie hebdo περιμένοντας το επόμενο μακελειό... Δυστυχώς. Από  την άλλη πλευρά βέβαια, η ζωή συνεχίζεται, μόλις ξύπνησα, θα πάρω το πρωινο μου, θα πάω να γυμναστω, η αίθουσα ειναι ανοιχτή σημερα αλλα οι υπευθύνου του γυμναστηρίου θα ερευνήσουν τις τσάντες των συνδρομητών, κάτι που για μένα ειναι φυσιολογικό, δεν το βρίσκω αδιάκριτο, και ειναι φυσιολογικό να κάνουμε εύκολη τη δουλειά των αρχών και της αστυνομίας σε περίπτωση ελέγχων. Να σας πω τέλος, πως πάντως καμιά πληροφορία δεν υπάρχει από όσο γνωρίζω για κάποια συγκέντρωση στο σημείο εκπροσώπων της  κυβέρνησης ούτε γνωρίζω αν θα γίνει κάποια τελετή για τα θύματα», καταλήγει ο Reda Zay.