Ένας Νεοϋορκέζος μοιράστηκε πρόσφατα μια «αλυσίδα» ανατριχιαστικών περιστατικών που έχουν σημειωθεί στο διαμέρισμά του, σε μια σειρά από tweet που έκαναν πολλούς να χρήστες να τον... ενθαρρύνουν να γράψει το σενάριο ενός θρίλερ με βάση την εμπειρία του.
Μπορεί οι αναρτήσεις του Adam Ellis να έγιναν viral, ωστόσο ο ίδιος ο νεαρός άνδρας εμφανίζεται τρομοκρατημένος. Ο λόγος: Όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά γράφει στην πρώτη από τις αναρτήσεις του, «το διαμέρισμά του είναι στοιχειωμένο από το φάντασμα ενός νεκρού παιδιού» που θέλει να τον σκοτώσει.
Η αφήγηση του Ellis, η οποία συνοδεύεται από φωτογραφίες και βίντεο που δημοσίευσε ο νεαρός για να πείσει τους πιο δύσπιστους φίλους του ότι δεν είναι τρελός και δεν λέει ψέματα, έχει προσελκύσει χιλιάδες αναδημοσιεύσεις. Πολλοί ήταν μάλιστα οι χρήστες που απάντησαν στις δημοσιεύσεις του Νεοϋορκέζου προτείνοντάς του τρόπους να απαλλαγεί από το φάντασμα, όπως εξορκισμό, ξόρκια ή...μετακόμιση.
Η ανατριχιαστική ιστορία του «Dear David»
Σύμφωνα με τον Ellis, όλα ξεκίνησαν με μια σειρά από πολύ ζωντανά όνειρα που είχε ο νεαρός, τα οποία συνοδεύονταν με υπνική παράλυση (μια κατάσταση στην οποία το άτομο αισθάνεται ότι είναι ξύπνιο στο κρεβάτι του αλλά δεν μπορεί να κινηθεί καθόλου). Σε αυτά τα «οράματα» ο νεαρός έβλεπε ένα παιδί με παραμορφωμένο κεφάλι να κάθεται στην πράσινη κουνιστή πολυθρόνα που βρίσκεται απέναντι από το κρεβάτι του και να τον κοιτά.
Σε ένα απο αυτά τα όνειρα, το παραμορφωμένο παιδί σηκώθηκε από την καρέκλα και άρχισε να σκαρφαλώνει στο κρεβάτι, προτού όμως καταφέρει να φτάσει τον Ellis εκείνος ξύπνησε ουρλιάζοντας.
Λίγα βράδια αργότερα από αυτήν την τρομακτική εμπειρία, ο νεαρός ονειρεύτηκε ένα κορίτσι που τον πλησίασε σε μια βιβλιοθήκη και τον ενημέρωσε ότι το αγόρι που γνώρισε στον ύπνο του ονομάζεται «Dear David». «Είναι νεκρός. Εμφανίζεται μόνο τα μεσάνυχτα και μπορείς να του κάνεις μόνο δύο ερωτήσεις, αρκεί πρώτα να πεις "Dear David" (Αγαπητέ Ντέιβιντ). Ποτέ όμως μην επιχειρήσεις να του κάνεις και τρίτη ερώτηση, γιατί θα σε σκοτώσει», είπε το κοριτσάκι στον Ellis στο όνειρό του.
Σε επόμενα όνειρά του, ο Ellis συνάντησε ξανά το αγόρι με το παραμορφωμένο κεφάλι και το ρώτησε για τον τρόπο που πέθανε. Ο «Dear David» του απάντησε ότι πέθανε σε ένα τραγικό δυστύχημα σε ένα κατάστημα. Στη συνέχεια ο Ellis ρώτησε πώς έγινε το δυστύχημα και το αγόρι του απάντησε ότι κάποιος έριξε ένα ράφι στο κεφάλι του σπάζοντάς του το κρανίο. Ο νεαρός ρώτησε κατόπιν ποιος έριξε το ράφι, ωστόσο το πνεύμα δεν απάντησε και απλώς τον κοιτούσε βλοσυρό. Συνειδητοποιώντας - πάντα μέσα στο όνειρο - ότι είχε κάνει άθελά του και τρίτη ερώτηση στο «φάντασμα», ο Ellis ξύπνησε έντρομος.
Μετά από λίγο καιρό, ο Adam μετακόμισε σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα στον πάνω όροφο της ίδιας πολυκατοικίας. Για αρκετούς μήνες δεν είχε συμβεί τίποτα ασυνήθιστο και ο νεαρός πίστεψε ότι ήταν ασφαλής, και ότι είχε ανησυχήσει άδικα εξαιτίας της υπερδραστήριας φαντασίας του. Ωστόσο πριν από μερικές μέρες άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα στο διαμέρισμά του.
«Εδώ και τεσσερις μέρες, οι γάτες μου μαζεύονται μπροστά από την εξώπορτα ακριβώς τα μεσάνυχτ και την κοιτάζουν, σαν να αισθάνονται κάτι να βρίσκεται στην άλλη πλευρά», έγραψε ο Νεοϋορκέζος σε ανάρτησή του νωρίτερα αυτόν τον μήνα. «Εχθές είχα ένα παράξενο προαίσθημα και κοίταξα από την κλειδαρότρυπα. Είμαι απολύτως σίγουρος ότι εντόπισα κίνηση πίσω από την πόρτα».
Λίγες εβδομάδες αργότερα και ενώ συνεχιζόταν η παράξενη συμπεριφορά των κατοικιδίων του, ο Adam άρχισε να βλέπει ξανά στον ύπνο του το αγόρι. «Σε ένα από τα όνειρα ο David με τραβούσε από το χέρι σε μια παλιά εγκαταλλειμμένη αποθήκη», έγραψε σε ανάρτησή του, εξηγώντας ότι μόλις ξυπνησε είχε μια μεγάλη μελανιά στο σημείο όπου βρισκοταν το χέρι του παιδιού. Στη συνέχεια, καθ' οδόν προς τη δουλειά του, πέρασε από μια συνήθως πολύβουη αποθήκη, που εκείνη την ημέρα ήταν - μυστηριωδώς - έρημη. Στο κέντρο του άδειου χώρου βρισκόταν μόνο μια πράσινη καρέκλα, αρκετά όμοια με εκείνη που ο David καθόταν στο πρώτο σπίτι του.
Άλλα παράξενα περιστατικά που αναφέρει ο νεαρός στις αναρτήσεις του περιλαμβάνουν τηλεφωνήματα μέσα στη μέση της νύχτας που κανείς δεν μιλά, θαμπά πρόσωπα που εμφανίζονται μέσα σε φωτογραφίες και κινήσεις αντικειμένων που κατέγραψε η κάμερα την οποία τοποθέτησε στο σπίτι του, ώστε να προσέχει τα ζωάκια του όταν λείπει.
