Πολώνει τη σύγκρουση ο ΣΥΡΙΖΑ: Η κυβέρνηση δεν χαίρει της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού

Στα άκρα είναι αποφασισμένος να πάει την πολιτική αντιπαράθεση ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελική ευθεία προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές.

Δείγμα της πολωτικής τακτικής, αλλά και των σκληρών επιθέσεων προς την κυβέρνηση είναι η μετωπική σύγκρουση που επέλεξε για τη «μάχη» στη Βουλή επί του πολυνομοσχεδίου, οι προτάσεις μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και του προέδρου της Βουλής Βαγγέλη Μεϊμαράκη, η αποχώρησή του από τη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, αλλά και η επιστροφή στην τακτική οργάνωσης μεγάλων ανοιχτών συγκεντρώσεων.

Ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να βάλει στο στόχαστρο όλο και πιο πολύ τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ενώ σχεδιάζει περιοδείες σε όλη τη χώρα για να συσπειρώσει την εκλογική βάση του κόμματός του και να κεφαλαιοποιήσει τη δυσφορία μεγάλων κοινωνικών ομάδων που θίγονται από τις ρυθμίσεις που εισάγει το πολυνομοσχέδιο.

Από την ψηφοφορία στη Βουλή επί του πολυνομοσχεδίου, που εφαρμόζει τη νέα συμφωνία με την Τρόικα ο ΣΥΡΙΖΑ εξήγαγε το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση, όπως και ο κ. Στουρνάρας δεν χαίρουν της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού στην πραγματικότητα.

Το σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑ για την ψηφοφορία: «Το σημερινό οριακό αποτέλεσμα κατά την ψηφοφορία του πολυνομοσχεδίου αποδεικνύει τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση, κατά παράβαση κάθε έννοιας συνταγματικότητας και του κανονισμού της Βουλής, δεν θέλησε να κάνει δεκτή την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά του κ. Στουρνάρα για το μείζον θέμα των τραπεζών. Στην πραγματικότητα ούτε η κυβέρνηση ούτε ο κ. Στουρνάρας χαίρουν της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού».

Ενδεικτικό είναι το non paper, που κυκλοφόρησε το βράδυ της Κυριακής για τα όσα έγιναν στη Βουλή το σαββατοκύριακο και με τίτλο «θεσμική εκτροπή και κυβερνητική γελοιοποίηση» επιτίθεται εναντίον της κυβέρνησης, του αντιπροέδρου της Ευάγγελου Βενιζέλου και του κ. Μεϊμαράκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημοσιοποιεί επίσης τη γνωμοδότηση του συνταγματολόγου Νίκου Χρυσόγονου, στην οποία στηρίχθηκε η πρόταση μομφής κατά του κ. Στουρνάρα.

Το non paper έχει ως εξής:

«Σήμερα συνετελέσθη ένα πρωτόγνωρο Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.

Η πρόταση δυσπιστίας κατά μέλους της κυβέρνησης, αποτελεί σύμφωνα με το άρθρο 142 του κανονισμού της Βουλής , νόμιμο δικαίωμα του 1/6 της Βουλής.

Η επίκληση χρονικού ορίου εξαμήνου από προηγούμενη πρόταση, είναι απολύτως σαφές από την παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου του κανονισμού, ότι αναφέρεται ρητώς και κατηγορηματικώς, σε όμοια πρόταση δυσπιστίας.

Είναι απολύτως σαφές ότι η πρόταση δυσπιστίας κατά του συνόλου της κυβέρνησης και η πρόταση κατά μέλους, δεν έχουν καμία ομοιότητα.

Η αποδοχή αρχικά από τον κύριο Σταμάτη της πρότασης, εκ μέρους της κυβέρνησης, και ειδικότερα η επισήμανσή του ότι δεν αμφισβητεί τη νομιμότητα της πρότασης, αποτελεί περίτρανη απόδειξη.

Η ετεροχρονισμένη διαφοροποίηση από τον πρωθυπουργεύοντα κ. Βενιζέλο, αφού το Προεδρείο είχε διακόψει προκειμένου να ξεκινήσει, με βάση τον κανονισμό, η τριήμερη συζήτηση, αποτελεί πρωτοφανή εξέλιξη.

Η απουσία του κ. Σαμαρά από τη Βουλή και η διεκπεραίωση του ρόλου του από τον κο Βενιζέλο, αποτελεί ένα ανοιχτό άδειασμα του πρωθυπουργού προς τον στενό συνεργάτη του και υπουργό Επικρατείας, κ. Σταμάτη.

Ο κανονισμός της βουλής παραβιάστηκε κατάφωρα, και η πρόταση μομφής δεν συζητήθηκε, μετά από παρέμβαση του «έγκριτου» Συνταγματολόγου κ. Βενιζέλου και μετά την επίκληση μιας γνωμοδότησης της επιστημονικής υπηρεσίας η οποία ποτέ δεν παρουσιάστηκε γιατί πολύ απλά ποτέ δεν υπήρξε.

Την ίδια στιγμή άλλες γνωμοδοτήσεις και νομικές απόψεις που έχουν διατυπωθεί σε ανύποπτο χρόνο και επισημάνθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ,  δεν έγιναν αποδεκτές . (Χρυσόγονος, Καμτσίδου)

Δείτε το επισυναπτόμενο, με ad hoc γνωμοδότηση του Συνταγματολόγου Κ. Χρυσόγονου.

Κατόπιν αυτών, ο Πρόεδρος της Βουλής υπέπεσε και σε τρία ακόμα ατοπήματα, διεκπεραιώνοντας την εκτροπή, καθ’ υπαγόρευσιν Βενιζέλου, ως μη όφειλε:

Πρώτον αρνήθηκε την έναρξη της συζήτησης για τη πρόταση δυσπιστίας κατά του Υπουργού Οικονομικών, κατά παράβαση των υποχρεώσεών του. Και αρνήθηκε την τελική κρίση επί της εγκυρότητας ή μη από το σώμα, στο τέλος της 3ήμερης διαδικασίας, όπως προβλέπει σαφώς ο Κανονισμός (άρθρο 142 ΚτΒ) και δέχονται όλες οι επιστημονικές απόψεις, ακόμη και αυτές με διαφορετική ως προς το δια ταύτα εκτίμηση, όπως η αναφερόμενη από τον κο Βορίδη, άποψη Παραρά.

Δεύτερον, ενώ δήλωσε ότι θα θέσει στο σώμα, έστω και πριν την έναρξη της συζήτησης, την εγκυρότητα ή μη της πρότασης, τελικά ούτε αυτό έκανε, αφού μετά την αποχώρηση ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τις οδηγίες του Βενιζέλου δεν έθεσε καν το θέμα σε έγκριση του σώματος.

Τρίτον, ενώ όφειλε να διακόψει και να κατέλθει της έδρας μετά τη κατάθεση πρότασης μομφής εναντίον του, συνέχισε σα να μη συμβαίνει τίποτα να προεδρεύει και ερμήνευσε κατά το δοκούν το άρθρο 150 του κανονισμού, σε σχέση με τη μη διακοπή της διαδικασίας.

Μετά από όλα αυτά ένα και μόνο ερώτημα παραμένει : ποιος είναι αυτός που σέβεται και ποιος αυτός που παραβιάζει ωμά το Σύνταγμα και το Κανονισμό της Βουλής.

Τα συμπεράσματα δικά σας».