Εύη Αδάμ: Η Εύη Αδάμ είμαι, όχι η Ναόμι Κάμπελ, πόσα λεφτά να έχω βγάλει;

Οι κόρες, που απέκτησε από το γάμο της με τον Λάμπη Λιβιεράτο, ένας ενδεχόμενος δεύτερος γάμος, αλλά και οι δύσκολες στιγμές που βίωσε περνώντας τα πρώτα στάδια της κατάθλιψης ήταν μερικά από τα θέματα για τα οποία μίλησε η Εύη Αδάμ, το πρωί της Τετάρτης στην εκπομπή «Happy Day». 

«Το πρόγραμμα με δύο παιδιά, είτε μεγάλα είτε μικρά, έχει πολλές υποχρεώσεις, οπότε δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια να κάνεις τα δικά σου. Μετά είναι θέμα επιλογής αν θα δώσεις όλο το χρόνο στα παιδιά ή θα αναλάβουν κάποιοι άλλοι, γιατί δεν μπαίνουν στον αυτόματο πιλότο. Όταν είναι μικρά πρέπει να προσέχεις μην χτυπήσουν και όταν είναι μεγάλα να τα βοηθάς στις μετακινήσεις γιατί δεν έχουμε μέσα μεταφοράς που να μπορούν να αυτονομηθούν τα παιδιά εύκολα - επειδή έχω μεγαλώσει σε ξένη χώρα, τα παιδιά από την τετάρτη δημοτικού παίρνουν μόνα τους τα τρένα και τα λεωφορεία που είναι πάντα στην ώρα τους και μετακινούνται μόνα τους», είπε αρχικά το πρώην μοντέλο για την καθημερινότητά του με τα παιδιά.

Όσο για το αν έβγαλε πολλά χρήματα μέσα από την πορεία της στο μοντελινγκ; «Η Εύη Αδάμ είμαι, όχι η Ναόμι Κάμπελ. Στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων έβγαλα χρήματα, δεν έβγαλα στην Αμερική των 300 εκατομμυρίων. Παράπονο δεν έχω, αλλά ένας νοήμων άνθρωπος δεν θα έλεγε ότι έβγαλα τόσα χρήματα που έχω λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής μου από μια δουλειά, επειδή ήμουν γνωστή» είπε.
 
Ρωτήθηκε ακόμα αν θα έκανε έναν ακόμα γάμο ή ένα ακόμα παιδί: «Παιδάκι δεν θα ξαναέκανα. Αυτό θα το αποκλείσω, σε όλα τα άλλα όμως είμαι ανοιχτή, γιατί όχι; Ένα παιδάκι δεν θα το έκανα γιατί θα περιορίσει και εμένα και θα κάνω λιγότερα πράγματα με τα μεγάλα μου παιδιά. Πάμε θέατρο, μπορεί να φτιάξουμε ένα σακβουαγιάζ και να εξαφανιστούμε για μια εβδομάδα το καλοκαίρι. Αυτό δεν γίνεται με ένα μωρό και δεν θέλω να χαλάσω το πρόγραμμά μας».
   
Τέλος, εξομολογήθηκε ότι πέρασε από τα πρώτα στάδια της κατάθλιψης και εξήγησε πώς κατάφερε να βγει από αυτή την κατάσταση: «Πέρασα, αλλά προσπαθώ να το μαζεύω, με μεγάλη επίγνωση. Ο κύκλος της αυτολύπησης και του "κλαίγομαι στον εαυτό μου" είναι κάτι που όλοι έχουμε την τάση να κάνουμε από το να αντισταθούμε. Πέφτουμε σε ένα φαύλο κύκλο. Εγώ δεν το επέτρεπα στον εαυτό μου. Έλεγα στον εαυτό μου: “Δεν με νοιάζει τι θα κάνεις, θα βγεις από αυτό τώρα!”. Υπάρχουν και μερικά τεχνάσματα: για παράδειγμα, είσαι σε κατάθλιψη δεν θες να φας και κοιτάς το ταβάνι, σέρνεσαι έξω από το κρεβάτι και λες στον εαυτό σου ότι θα βάλεις το κολάν και θα πας γυμναστήριο, θες δεν θες».