Πέθανε η ποιήτρια και συγγραφέας Βούλα Δαμιανάκου

Γέννημα της Μάνης, αγωνίστρια στην Εθνική Αντίσταση, ποιήτρια, συγγραφέας, μεταφράστρια, η Βούλα Δαμιανάκου έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών.

Υπήρξε σύντροφος, συνεργάτις και ταμένη (μαζί με την κόρη της, τη ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου) στη μνήμη και το έργο του Βασίλη Ρώτα.

Είναι εκείνη που φιλοξένησε τον διωκόμενο ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν (και παραλίγο να καταδικαστεί), που αρνήθηκε -μολονότι είχε ανάγκη- τη β' κατηγορίας τιμητική σύνταξη, που ξέκοψε από την ΑΕΠΙ, ως κληρονόμος και συνδημιουργός του έργου του Ρώτα (μεταξύ άλλων το «Ενας όμηρος» και οι «Ορνιθες»), επειδή δεν άντεχε τον γραφειοκρατικό βρόχο.

Συνεργάστηκε με το περιοδικό Λαϊκός Λόγος (1966-1967), με τα ψευδώνυμα Αλκυόνα, Αλκυών, Ειρήνη Πεζοπόρου.

Εργογραφία

«Γράμμα σε νεκρό»
«Στην ανεμοζάλη»
«Γέφυρες φιλίας»
«Πολυμπούρικο»
«Υπεύθυνση δήλωση»
«Ο Οτσαλάν στο σπίτι μου. Επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία»
«Σαν σε πηδήσει ο Κατής σε ποιον να παραπονεθείς»
«Μοιρολόγια»
«Μοιρολόγια μιας Μανιάτισσας»
«Μανιάτικα μοιρολόγια»
«Ανθολόγιο του «Ελεύθερου Κόσμου Αφιέρωμα αγάπης στη μνήμη του Βασίλη Ρώτα»
«Βασίλης Ρώτας»
«Τιμιότατο να ‘σαι Έλληνας, να ‘σαι ο Γιάννης Ρίτσος»
«Από την Ελλάδα του Αριστοτέλη στην Ευρώπη του Μάαστριχτ»
«Παροιμίες και ρήτρες από το έργο του Σαίξπηρ»
«Όταν ο ήλιος της τραγωδίας ανάτειλε»
«Ουίλλιαμ Σαίξπηρ»  (4 τόμοι)
«Μνημόσυνο» (ποιητική συλλογή που έγραψε με τον Βασίλη Ρώτα)
«Οδοιπορώ στην πατρίδα»
«Το κακό κρατάει από  μεγάλο σπίτι και έχει πολύ συγγενολόι»
«…στη χάρη της την αεπι ανάβουμε ένα κερί»

Μετέφρασε το σύνολο των έργων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, κατά το μεγαλύτερο μέρος με τον Βασίλη Ρώτα, καθώς και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.