Χορεύουν και τραγουδούν κρητικά τραγούδια ως θεραπεία έστω κι αν δεν ξέρουν ελληνικά.
Πρόκειται για μια ομάδα Γερμανών που χρησιμοποιεί τον κρητικό χορό ως θεραπευτικό μέσο! Τα μέλη της δεν γνωρίζουν ελληνικά, με εξαίρεση τους δυο υπεύθυνους που έχουν αναλάβει μέσω σεμιναρίων που πραγματοποιούν στη Γερμανία να δείξουν στους συμπατριώτες τους έναν εναλλακτικό δρόμο θεραπείας της ψυχής μέσω του κρητικού χορού.
Πρόκειται για τον Παύλο και την Θαλασσινή, είναι τα ελληνικά ονόματα που χρησιμοποιούν οι δυο Γερμανοί οι οποίοι αν και δεν μένουν στο νησί, «κουβαλούν« την Κρήτη στην ψυχή τους. Γνωρίζουν αρκετά καλά ελληνικά και δεν χάνουν την ευκαιρία να μιλούν με αγάπη και σεβασμό για το νησί και τις παραδόσεις του.
Αυτή η αγάπη, τους έκανε να ανακαλύψουν μια... θεραπευτική διάσταση της κρητικής μουσικής και του χορού, για την ψυχή.
Ο κρητικός χορός ως θεραπεία
Συνηθίζουμε τον κρητικό χορό να τον βλέπουμε στο γλέντι και αρκετές φορές να εκτελείται μηχανικά. Όμως, η επίδραση του κρητικού χορού στον πόνο ή τη λύπη είναι πιο λυτρωτική.
Όπως μας είπε ο Παύλος: «Όταν μας συμβεί κάτι συνήθως λέμε "έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Τη γη αυτή την ξαναβρίσκουμε με τον χορό. Ο χορός δεν είναι μόνο για τη διασκέδαση. Αυτό είναι μονόπλευρο. Το θέμα δεν είναι η χαρά από μόνη της. Το θέμα είναι όπως λέει η μαντινάδα: "Πώς να χτίσω τη χαρά πάνω στου πόνου το θεμέλιο" δηλαδή πώς να προσπεράσεις τον πόνο για να βρεις τη χαρά.
Μέσα από τον χορό μαθαίνεις να δίνεις και να παίρνεις. Είναι μια συνεννόηση που γίνεται όχι με τον νου αλλά με τον ρυθμό όπως τον αισθάνεσαι. Με τον νου το κάνει η επιστήμη. Όταν όμως, πρόκειται για αγάπη ή για πόνο δεν μπαίνει ο νους, αλλά η καρδιά. Και ποιος την εκπαιδεύει, πού και πότε;
Ο Πλάτωνας είχε πει στην Πολιτεία του, μια έκφραση που μου έχει κάνει εντύπωση: "Ο αχόρευτος είναι απαίδευτος"».
Αξιοποιούν τον κρητικό χορό και σε γερμανικό νηπιαγωγείο
Ένα μέλος της ομάδας εργάζεται στη Γερμανία ως νηπιαγωγός ειδικής αγωγής. Έχει χρησιμοποιήσει τον κρητικό χορό στα παιδάκια κατορθώνοντας μέσα από τον ρυθμό να έχει αποτέλεσμα στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν.
«Ένα είδος μετεκπαίδευσης γίνεται και σε επαγγελματίες, όπως για παράδειγμα σε νοσοκόμες οι οποίες μαθαίνουν μέσα από μια ρυθμική συμφωνία να φροντίζουν καλύτερα τον ασθενή και με λιγότερη κούραση για τις ίδιες», όπως μας βεβαιώνει η Θαλασσινή.
πηγή:
flashnews
