ΓΣΕΕ: Το ασφαλιστικό θα «σκάσει» μετά το 2015

Από το τέλος του 2015 αρχίζει η κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και πρέπει να αναζητηθούν νέοι πόροι εκτός του Κρατικού Προϋπολογισμού (αύξηση αντικειμενικών αξιών δημόσιας περιουσίας, τυχερά παιχνίδια, κερδοφορία Τραπεζών και δημόσιων επιχειρήσεων, κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα, καζίνο, κλπ) για την στήριξη των ταμείων.

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μελέτης για τις «Επιπτώσεις της Γήρανσης του πληθυσμού στο Ασφαλιστικό Σύστημα της Ελλάδος 2013-2050 που »εκπονήθηκε από το ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ για λογαριασμό της Οικονομικής και  Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ)  και αναλύθηκε σήμερα από τον επιστημονικό διευθυντή του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ κ. Σάββα Ρομπόλη. 

Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής , η γήρανση του πληθυσμού , η ανεργία που αυξήθηκε κατά περίπου 200% σε σχέση με τα επίπεδα του 2009 , η μείωση των μισθών, η αβεβαιότητα και οι  χρηματοοικονομικοί  κίνδυνοι είναι οι κύριες αιτίες  που οδηγούν στην κατάρρευση του συστήματος.

Από την άλλη πλευρά η αναιμική ανάκαμψη και τα μέτρα περικοπής των συνταξιοδοτικών παροχών δεν κατάφεραν να ισορροπήσουν τις απώλειες. Συγκεκριμένα, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης εάν δεν συνοδεύονταν από τις συνθήκες και εκρηκτικής αύξησης της ανεργίας τότε το οριακό έτος στην εξέλιξη των αποθεματικών θα ήταν περίπου το 2025. Η παρατεταμένη και βαθειά ύφεση καθώς και η ανεργία μετατόπισε το οριακό έτος δέκα χρόνια νωρίτερα (2015)

Τα σημαντικότερα συμπεράσματα της μελέτης είναι τα εξής:

• Η οριακή ισορροπία εισροών-εκροών κατά το 2014-2015 και από το τέλος του 2015 και
μετά ανατρέπεται ακόμη και αυτή η οριακή ισορροπία στο κοινωνικο-ασφαλιστικό
σύστημα της χώρας.
• Οι δυσμενείς εξελίξεις στην βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα
αναδεικνύει την αναγκαιότητα νέου πλαισίου χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού
συστήματος με την ανεύρεση νέων πόρων εκτός του Κρατικού Προϋπολογισμού με στόχο την μακροχρόνια οικονομική βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του ΣΚΑ.

Η δημογραφική μεταβολή του πληθυσμού λόγω της αύξησης του προσδόκιμου ζωής και της ταυτόχρονης μείωσης των γεννήσεων (γήρανση του πληθυσμού) συμβάλλει σήμεραστην αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 15%. Με διαφορετικά σενάρια εκτίμησης της θνησιμότητας αυτή η επιβάρυνση προσεγγίζει το 27% (2050).

Διεθνείς οργανισμοί προβλέπουν ότι η ανεργία θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα (άνω του 15%) τουλάχιστον μέχρι το 2020. Φαινόμενο το οποίο θα επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρα. Μετά από 4 έτη η ανεργία κινείται το 2013 στο 28%-29% και η οικονομία είναι σε ύφεση με ρυθμούς της τάξης του -4,5%, γεγονός που επιβαρύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα έσοδα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και τα αποθεματικά τους.

Το μέσο έτος εξόδου στην συνταξιοδότηση μετά τις παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα για την εφαρμογή των μνημονίων, η μέση ηλικία συνταξιοδότησης έχει αυξηθεί στα 63 έτη .