Ο Δημήτρης Χαρίτος, ο ανίκανος και ψεύτης πολιτευτής -ο οποίος θέλει πάση θυσία να υπουργοποιηθεί- γίνεται ο Πέτρος Φιλιππίδης στην all time classic κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά που κάνει πρεμιέρα στις 17 Οκτωβρίου στο Θέατρο Μουσούρη.
Γεωργία Παπαδημητρίου
Ένα από τα πιο σημαντικά έργα του σπουδαίου κωμωδιογράφου Δημήτρη Ψαθά, τον «Φον Δημητράκη» ανεβάζει-από 17 Οκτωβρίου-ο Πέτρος Φιλιππίδης στο Θέατρο Μουσούρη, ενσαρκώνοντας τον ρόλο που πρώτος ερμήνευσε για το θέατρο ο Αιμίλιος Βεάκης
και χρόνια αργότερα με πολύ μεγάλη επιτυχία ο Θύμιος Καρακατσάνης.
Τον Δημήτρης Χαρίτο, τον ανίκανο και ψεύτη πολιτευτή -θα υποδυθεί ο Πέτρος Φιλιππίδης στην σπαρταριστή κωμωδία του Ψαθά που μοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. Είναι ένα αλληγορικό θεατρικό κείμενο με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις που γράφτηκε το 1946, στην περίοδο του Εμφυλίου. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα αστικό σπίτι της Αθήνας του 1942 και έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Δημήτρη Χαρίτο ο οποίος θέλει πάση θυσία να γίνει υπουργός.
Κλείσιμο
Την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο-δηλαδή να γίνει υπουργός- τη βρίσκει κατά την περίοδο της Κατοχής, συνεργαζόμενος με τους Γερμανούς. Μέσα στο σπίτι του και πίσω από την πλάτη του επικρατούν αντίθετες τάσεις. Η οικογένειά του αποτελείται από πατριώτες: ο γιος του είναι αντάρτης στα βουνά, η κόρη του λαμβάνει ενεργό μέρος στην αντίσταση, ενώ ο αδερφός του ο Λεωνίδας, δάσκαλος στο επάγγελμα και αγωνιστής, ανοίγει μέσα στην Κατοχή μπακάλικο, απ' όπου διακινεί στα κρυφά πολεμοφόδια στους αντάρτες του βουνού. Την ίδια στιγμή, ο Δημητράκης καμαρώνει για την υπουργική του καρέκλα.
«Τύποι προδοτών υπάρχουν πολλών λογιών. Ο Φον Δημητράκης δεν είναι ο στυγνός προδότης που τραβά τον δρόμο του με πλήρη συνείδηση του έργου του. Είναι ο κωμικοτραγικός Ρωμιός πολιτικάντης που τους ειρηνικούς καιρούς απέτυχε και γελοιοποιήθηκε οικτρά ζητώντας την ψήφο του λαού, κι όμως τον καίει πάντα ο καημός ν' ανέβει. Έναν τέτοιο τύπο είχα υπ' όψιν μου πάντα ν' ανεβάσω στη σκηνή. Τοποθετώντας τον μέσα στην Κατοχή, είχα την ευκαιρία να τον αναπτύξω και να τον φωτίσω, γιατί τους ανθρώπους αυτούς, που τον καιρό της ελεύθερης ζωής αποδοκίμασε και γελοιοποίησε ο λαός, ήρθε ν' αποζημιώσει η ‘μεγάλη ευκαιρία' που παρουσιάστηκε. Τα υπουργεία, τις νομαρχίες και τους δήμους τα καβαλούσε ο καθένας, αρκεί να ήταν πρόθυμος να πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο. Την πουλήσανε πολλοί που τους έκαιγε ο καημός της εξουσίας. Πρόσωπα απίθανα και γελοία χίμηξαν στ' αξιώματα, την ώρα που ο Ελληνικός λαός αγωνιζότανε τον υπέρτατο αγώνα για τη λευτεριά του…» είχε γράψει ο Δημήτρης Ψαθάς για τον ήρωά του.
Ο Δημήτρης Ψαθάς ήταν ένας από τους μεγαλύτερους κωμωδιογράφους, του οποίου τα έργα έγιναν μεγάλες θεατρικές επιτυχίες και αγαπημένες κινηματογραφικές ταινίες. Τα θεατρικά του έργα, κωμωδίες, παίχτηκαν απ΄ όλους σχεδόν τους θιάσους της Αθήνας και με τους καλύτερους Έλληνες ηθοποιούς.
Τα σπουδαιότερα από αυτά ήταν : «Το στραβόξυλο» (1940), «Ο εαυτούλης μου» (1941), «Οι ελαφρόμυαλοι» (1942), «Μαντάμ Σουσού» (1942), «Σκίτσα της εποχής» (1944), «Φον Δημητράκης» (1947), «Η ζωή μου είναι ωραία» (1952), Ζητείται ψεύτης (1953), «Μικροί Φαρισαίοι» (1954), «Ο φαύλος κύκλος» (1954), «Ένας βλάκας και μισός» (1956), «Προς Θεού μεταξύ μας» (1957), «Φωνάζει ο κλέφτης» (1958),«Εταιρεία θαυμάτων» (1959), «Η Μαίρη τα λέει όλα» (1960), «Εξοχικόν κέντρον ο Έρως» (1960), «Εμπρός να γδυθούμε» (1962), η «Χαρτοπαίχτρα» (1963), «Ξύπνα Βασίλη» (1965), ο «Αχόρταγος» (1966), «Ο Κουτσομπόλης» (1968), «Προίκα μου αγαπημένη» (1968), «Οι ατίθασοι» (1970), «Ο αφελής» (1973), «Το ανθρωπάκι» (1974) και άλλα.
Οι συνεχείς τεχνολογικές εξελίξεις έχουν αλλάξει τα δεδομένα σε πολλούς κλάδους της Οικονομίας και οι εργαζόμενοι χρειάζεται να αναπτύξουν νέες δεξιότητες για να είναι ανταγωνιστικοί και παραγωγικοί.
Ένας από τους μεγαλύτερους Ομίλους στην επιβατηγό ναυτιλία διεθνώς, αναβαθμίζει τον στόλο του και περνάει στην επόμενη μέρα με το βλέμμα στη βιώσιμη ανάπτυξη
Η προσφορά* χωρίς κατάθεση της bwin παίζει μεγάλη… μπάλα στο Euro! Στην κορυφαία στοιχηματική πλατφόρμα κερδίζεις δωρεάν, την ώρα που ακόμα περισσότερες εκπλήξεις παίρνουν φανέλα «βασικού».