Δημήτρης Δανίκας

Εκτιμώ, όμως, ότι  το αντιπολιτευτικό  σκληρό ροκ  του Αδωνι Γεωργιάδη, που  ο Κυριάκος έχει υιοθετήσει, μπορεί να  αποδειχτεί μεγάλη   παγίδα.  Τα παραδείγματα πολλά!

Οπως ότι ο  Αλέξης  θα έριχνε  την  χώρα  στα  βράχια. Τελικά  γλιτώσαμε. Με κόστος; Με κόστος.  Οτι   δεν  θα  τα καταφέρει με το πλεόνεσμα. Τελικά  τα κατάφερε. Με φορομπηχτική  ασφυξία; Με  φορομπηχτικό  κεφαλοκλείδωμα. Οτι   δεν θα  ολοκληρωθεί η δεύτερη  αξιολόγηση. Τελικά  ολοκληρώνεται. Με απελπιστική καθυστέρηση; Με πρωτοφανή καθυστέρηση. Και ότι  όπου να  ναι  ο Τσίπρας  θα  αναγκαστεί σε  εκλογική αναμέτρηση και    το σκάφος θα   καταλήξει  ξεχαρβαλωμένη  ψαρόβαρκα του  5 με 8  τοις εκατό. Δεν κατέληξε.  Προς το παρόν  δεν έχει καταλήξει!


Τι θέλω να πω;  Για να αντιληφθείτε το μέγεθος  αυτής  της προπαγανδιστικής  στρατηγικής μιας μονότονης και διαρκούς άρνησης και προφητείας  καταστροφικής, θα σας φέρω  ένα παράδειγμα

Είναι   σαν τον  γιατρό  που  προαναγγέλλει   τον  θάνατο,  από  καρκίνο,  ενός ασθενούς.  Λέγοντας στην γυναίκα  του και τα παιδιά του  «ζήτημα είναι αν θα αντέξει  τρεις μήνες  ακόμα». Η κατάθλιψη και  ο  πόνος  βυθίζουν την οικογένεια στο τέλμα.  Και  ξαφνικά  ένας άλλος   γιατρός,  ενός  καλύτερου  εξεταστικού κέντρου καταλήγει σε  διαφορετική  γνωμάτευση «Ο άνθρωπός  σας θα  ζήσει τουλάχιστον    για τα επόμενα δέκα χρόνια»

Τι σημαίνει αυτό;  Οταν η κατηγορηματική  απόρριψη και η διαρκής άρνηση   δεν επαληθεύονται από την πραγματικότητα,  τότε η προφητεία της Κασσάνδρας πέφτει  στο κενό.  Κι έτσι «οι   τρεις μήνες  ζωής»  καταλήγουν σε «δέκα χρόνια. Κι έτσι  το  μέτριο  εκλαμβάνεται  ως  το άριστο. Με απλά λόγια το  σκληρό  ροκ του Κυριάκου λειτουργεί  υπέρ του Τσίπρα!

Η γνώμη  μου διαφορετική. Ο  Κυριάκος έπρεπε  από την  αρχή να είχε κηρύξει  εθνοπατριωτική συνύπαρξη.  Επρεπε να υπερβεί  τα κομματικά συμφέροντα και  τις παραταξιακές  σκοπιμότητες. Να παραμερίσει   τις προσωπικές του  φιλοδοξίες. Να «προσπεράσει» τις συμβουλές  των ακραίων   φωνών. Και να   επιμένει,  διαρκώς και μονοτόνως,  υπέρ εθνικής ομοψυχίας

Με   βασικές και καθοριστικές προυποθέσεις.  Οτι  κάθε  σημείο του  συμβολαίου εθνικής σωτηρίας πρέπει να τηρηθεί μέχρι κεραίας.  Σε καθορισμένο  χρονικό  διάστημα. Με  συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις. Ολοι, εμείς  του ευρωπαικού  τόξου, αναλαμβάνουμε το  κόστος αυτής της εθνικής πολιτικής. Προς την έξοδο από την κρίση. Παραμερίζουμε τις  αντιθέσεις. Η σωτηρία της  χώρας μας  ενώνει!

Αποτέλεσμα;  Ο Τσίπρας  στα καναβάτσα.  Επειδή αυτός θα ήταν  που θα αρνιόταν διαρκώς και επιμόνως μια τέτοια συνύπαρξη με τους «γερμανοτσολιάδες. Αυτός   θα ήταν  ο  μικροκομματικός, ο  εγωπαθής, ο αρνητικός, ο εξουσιομανής. Και όσο ο Κυριάκος θα τον πίεζε από το εθνικό μετερίζι τόσο η άρνηση του Τσίπρα  θα  φάνταζε αντιπατριωτική και άκρως  εγωιστική πολιτική!

Θα μου πείτε ότι  εμείς  οι Ελληνες μακριά νυχτωμένοι από μια  τέτοια πολιτική κουλτούρα  συνεννόησης και  συναίνεσης.  Θα σας έλεγα   για όλα υπάρχει πάντα  η πρώτη φορά.  Οπως  και το  ρητό «Ανάγκα και θεοί πείθονται»