Δημήτρης Δανίκας

Τα  δεδομένα  συγκεκριμένα και γνωστά. Ενα: η Hellas  (να την κλαις και να  γελάς) η μεγαλύτερη  εφημεριδοχώρα   ολόκληρης  της  γηραιάς Ηπείρου. Αν μάλιστα προσθέσουμε και  την πληθώρα του  αθλητικού  τύπου  τότε η αναλογία, ανά κάτοικο, μας στέλνει στην κορυφή  της παγκόσμιας πυραμίδας των Media!

Δύο: η  Hellas η κατώτερη  χώρα  σε  ανάγνωση εφημερίδων. Τουτέστιν  ο  Ελληνας ο  πιο ακατάδεκτος «πελάτης». Οχι  μόνο τώρα  αλλά και  παλιά. Οπου  το  «γλέντι  τρικούβερτο».  Φανταστείτε ότι  στην  διαδρομή, με τον «ηλεκτρικό»  Κηφισιά-Πειραιάς,  σπανίως  έβλεπες-προ κρίσεως-κάποιον  να  διαβάζει  εφημερίδα. Συνήθως   Free Press.  Ανοιγε,  έριχνε  βλέμμα, έκλεινε,  πέταγε. Καθημερινά το  διαπίστωνα. Και όταν κάποιος  διάβαζε  βιβλίο  ε  αυτός  ήταν ξένος. Ποτέ «ιθαγενής». Να το παραδεχτούμε. Βιβλίο, εφημερίδα και  Ελληνας  έχουν  πάρει διαζύγιο!

Τρία: η Hellas κατέχει   το οξύμορο,  σουρεαλιστικό, εξωφρενικό  ρεκόρ να  τυπώνει  δεκάδες εφημερίδες οι περισσότερες εκ των οποίων  διαβάζονται από περιορισμένο κοινό!

Τέσσερα: στο Hellas  πολλές από τις ημερήσιες  εφημερίδες που κυκλοφορούν, αγοράζονται από  δύο,  τρεις,  τέσσερις, άντε πέντε  χιλιάδες αναγνώστες! Και  βγαίνουν; Εβγαιναν και  βγαίνουν!

Πέντε: τα  δάνεια  των τραπεζών προς τον Τύπο κατέληξαν  στο ποσόν του ενός  τρισεκατομμύριου  τριακοσίων  εκατομμυρίων  euros.  Τα  μισά  εξυπηρετούνται. Τα  υπόλοιπα δεν εξυπηρετούνται!

Εξι: τα θαλασσοδάνεια υπήρχαν και προ κρίσεως. Πράγμα που σημαίνει ότι  οι  τράπεζες  χορηγούσαν,  οι  θαλασσο-εκδότες  δεν πλήρωναν,  οι   τράπεζες  ξανά  χορηγούσαν και πάει λέγοντας!

Εφτά: τα  δάνεια  φέρουν  υπογραφές  διευθυντικών  στελεχών. Και φυσικά  υπογραφές   των διοικητών   της Τράπεζας  της Ελλάδας!

Οκτώ:  η  τρύπα  των θαλασσοδανείων καλύφθηκε και καλύπτεται με την ανακεφαλαιωποίηση των τραπεζών.  Τουτέστιν οι    σκληρά φορολογούμενοι  πολίτες  πληρώνουν από την  τσέπη τους τα κέφια και τα παιχνίδια όλων  αυτών των  θαλασσοεκδοτών. Αλλος πληρώνει άλλος γλεντάει!

Εννιά: άλλωστε γνωστές οι    δημόσιες  τοποθετήσεις  δύο  πρωθυπουργών. Η πρώτη περί «νταβατζήδων»  του Κώστα Καραμανλή. Η δεύτερη  του Γιώργου Παπανδρέου για  τα  υπέρογκα  θαλασσοδάνεια  του ΠΑΣΟΚ. Ο  μεν  πρώτος είναι  δεξιός, ο   δεύτερος  σοσιαλδημοκράτης

Δέκα: επομένως τα στοιχεία  συγκεκριμένα, οι κυκλοφορίες  συγκεκριμένες, τα ονόματα  θαλασσοεκδοτών συγκεκριμένα, τα  δάνεια  συγκεκριμένα, η   τρύπα  συγκεκριμένη.  Οι  πρωθυπουργικές καταγγελίες  συγκεκριμένες. Επομένως  για όλα αυτά ουδείς  λόγος συγκρότησης  εξεταστικής επιτροπής της Βουλής. Ιδού οι πίνακες, ιδού το ονοματολόγιο, ιδού οι κακοπληρωτές (επί  σειρά  ετών), ιδού  η Ρόδος κύριοι   εισαγγελείς. Ομως καθόλου ιδού και η Δικαιοσύνη!

Ομως η   μπάλα στην  εξέδρα. Με την  εξής γνωστή τακτική. Η αντιπολίτευση πανηγυρίζει για  την ανυπαρξία ποινικών  ευθυνών.  Η κυβέρνηση πανηγυρίζει επειδή ανακάλυψε «διαπλοκή». Η αντιπολίτευση τον Καλογρίτσα  ως  αριστερό  διαπλεκόμενο ονοματίζει.  Η κυβέρνηση τον αντιπολιτευόμενο  Τύπο  σπιλώνει, κατασυκοφαντεί  και επιθυμεί να κλείσει!

Το παίχνιδι  γνωστό.  Εσύ φταις! Οχι εσύ   φταις! Οχι  εσύ ο εγκέφαλος και  συντονιστής της  διαπλοκής.  Οχι  εσύ ο άθλιος του Καλογρίτσα  και της   Offshore της «Αυγής»  ο πρωταγωνιστής!

Ωραία,   λες  εσύ  ο ανυποψίαστος, ο ταλαίπωρος και σχεδόν κατεστραμμένος  τρομολήπτης.  Δεν πρέπει όλοι αυτοί, δεξιοκεντροαριστεροί,  να πληρώσουν, να διαπομπευθούν, να   δικαστούν, να τιμωρηθούν; Τι  δηλαδή;  Πάλι   για όλα  φταίει ο διαιτητής; Αι σιχτίρ  σας  βαρέθηκα όλους μαζί!