Κωστής Πλάντζος

Την λέξη «συγγνώμη» δεν την ξέρει ο κύριος Κατρούγκαλος. Ας μάθει κάτι όμως, που έπρεπε να ξέρει και πριν να γίνει υπουργός: με τα σωστά του και τα λάθη του, το ΘΕΜΑ έχει βοηθήσει την χώρα και τον κόσμο, στις δυσκολίες που περνάνε.
 
Ως πολιτικός θα έπρεπε να θυμάται τις εκατοντάδες ερωτήσεις και επερωτήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, για αποκαλύψεις που έκανε όταν δεν ήταν το κόμμα του στην κυβέρνηση. Τότε είχε δίκιο το ΘΕΜΑ και τώρα λάθος;
 
Αλλά ως υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων που κόπτεται για το καλό του ελληνικού λαού, έπρεπε να σεβαστεί και κάτι πολύ συγκεκριμένο, που το ξεχνά ή το αγνοεί: με ένα μόνον δημοσίευμα, το ΘΕΜΑ γλίτωσε την χώρα από πρόσθετα μέτρα 500 εκατ. ευρώ το χρόνο, που θα έψαχνε τώρα ή θα τα πλήρωνε τώρα ο λαός.
 
Πριν έξι χρόνια ακριβώς, Ιανουάριο του 2010, το ΘΕΜΑ βγήκε με πρωτοσέλιδο ότι «δίνουν συντάξεις στους πεθαμένους ενώ κόβουν τις συντάξεις στους ζωντανούς». Ας ψάξει οποιασδήποτε στο google και θα δει πως δεν υπάρχει καμία σχετική αναφορά πριν το 2010.
 
Τότε ανακάλυψαν οι κυβερνήσεις και η χώρα αυτό που για δύο μήνες έψαχνα: ότι το κράτος δεν ξέρει τι δίνει και ποιους. Η αποκάλυψη οδήγησε στην απογραφή συνταξιούχων και στην διακοπή χιλιάδων παράνομων συντάξεων. Το όφελος για την χώρα είναι μετρήσιμο: μισό δισ. ευρώ το χρόνο.
 

Αν δεν γινόταν αυτό, σε 6 χρόνια θα είχαν πάει στράφι θυσίες 3 δισ. ευρώ του ελληνικού λαού. Θα έβρισκε ο κύριος Κατρούγκαλος «ισοδύναμα» για να τα γλιτώσει ο κόσμος; Σίγουρα όχι! Εδώ δεν βρίσκει τα υπόλοιπα 500 εκατ. για να σώσει τις συντάξεις ή να δώσει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Σύμμαχος του λαού και όποιου βοηθά τη χώρα είναι οι δημοσιογράφοι. Εδώ ζουν αυτοί και τα παιδιά τους. Τριάντα χρόνια πληρώνω ένσημα σε 4 ταμεία και πρέπει να δουλέψω και άλλα 20 –αν θα έχω δουλειά- για να πάρω την σύνταξη που μου κόβει ο κύριος Κατρούγκαλος, «αλλά δεν κάνω και έτσι» όπως του είπα στην συνέντευξη. Το ποιος αδικείται και ποιος επωφελείται, ας το κρίνει ο κύριος Κατρούγκαλος μόνος του!
 
Εν τέλει όμως, ο κύριος Κατρούγκαλος θέλει να μας απαγορέυσει το ρεπορτάζ; Θέλει μόνον να δημοσιεύουμε τα δελτία τύπου; Να μη ρωτάμε; Να μην μαθαίνουμε; να μην ξέρουμε; Να μην τα λέμε; Βοηθά την χώρα και την διαπραγμάτευση να μην ξέρει κανείς «πού πατά και πού πηγαίνει»;
 
Προφανώς το πρόβλημα είναι αλλού. Η κυβέρνηση «έχει μέτωπο» με την αλήθεια. Και ας μην κάνουν στους δημοσιογράφους, αυτό που πάντα λένε όταν μας υβρίζουν πως «είναι η πολιτική άποψή μου πως λέτε ψέματα». Δεν είναι «πολιτική άποψη» να βρίζεις. Αυτό ας το κάνουν μεταξύ τους οι πολιτικοί , που φαίνεται να τους αρέσει κιόλας.
 
Εμείς, οι δημοσιογράφοι με τις 20 ώρες στο πόδι και το κυνήγι της είδησης, μεταφέρουμε στοιχεία, πληροφορίες, ειδήσεις. Δεν κατέχουμε –προφανώς- την απόλυτη αλήθεια, δεν είμαστε εμείς μέσα και πίσω από τις κλειστές πόρτες, αλλά δεν θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε επειδή έτσι το θέλει ο κάθε κύριος Κατρούγκαλος.
 
Πολιτικοί σαν τον κύριο Κατρούγκαλο είναι αυτοί και παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον μας. Να μάθουν να απαντάνε σε αυτά που τους ρωτάμε επί της ουσίας, αν ισχύουν ή δεν ισχύουν. Δεν ζούμε σε εικονική πραγματικότητα, όλοι οι πολίτες στο ίδιο καζάνι βράζουμε και ξέρουμε τι βλέπουμε και τι ζούμε. Δεν μιλάνε σε πρόβατα και σε γίδια. Δεν θα χαριστούμε όταν πέφτουν σε λάθη –αυτή είναι η δουλειά μας.
 
Τα υπόλοιπα, περί προβοκάτσιας και σκόπιμων ψεμμάτων, ας τα λένε στο πολιτικό παρεάκι τους ή στους «αντιπάλους» τους στη Βουλή, για να δείξουν πως αυτοί διαφέρουν, αφού θέλουν να διχάζουν και να εξαθλιώνουν όσο μπορούν περισσότερο τον απλό Έλληνα πολίτη. Αν τους παίρνει, ας το κάνουν εκεί που τους παίρνει... Όχι πάντως απέναντι στους οικονομικούς συντάκτες που έχουν γίνει εδώ και έξι-επτά χρόνια ... «πολεμικοί ανταποκριτές» στον οικονομικό πόλεμο που ζει η χώρα.