Σπύρος Γκουτζάνης

Είναι δε αυτό το ενδεχόμενο που επιδιώκουν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού και ο υποψήφιος για την ηγεσία της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης με την σύμπραξη πια του Άδωνι Γεωργιάδη και του Απόστολου Τζιτζικώστα.

Τί θα γίνει στην συνέχεια; Η μία προοπτική εάν επιβεβαιωθεί το απίθανο αλλά όχι αδύνατο αυτό σενάριο, είναι να πάμε σε εκλογές, τις οποίες μάλλον θα τις κερδίσει ο Τσίπρας. Αλλά ας υποθέσουμε ότι τις κερδίζει η θυμωμένη αντιπολίτευση. Τί θα κάνει τότε μέσα σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον που θα έχει επιδεινωθεί, η καχυποψία των εταίρων θα έχει αυξηθεί και το grexit θα είναι ξανά στο τραπέζι εάν δεν θα είναι βεβαιότητα; Θα φέρει ένα καλύτερο ασφαλιστικό ή φορολογικό ή θα πετύχει καλύτερους όρους για το μεσοπρόθεσμο που ήδη ζητούν οι δανειστές; Μάλλον θα ανοίξει ένας νέος φαύλος κύκλος αστάθειας και τελικά θα δεχθούν ακόμη πιο επαχθείς όρους, προκειμένου για μία ακόμη φορά να αποσοβήσουν το grexit.

Φυσικά ακόμη και ο Κυρικάκος Μητστοτάκης με τον Άδωνι Γεωργιάδη μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Άρα θέλουν μεν η κυβέρνηση να φθάσει σε αδιέξοδο, αλλά όχι για να γίνουν εκλογές. Τότε τί επιδιώκουν; Μήπως να ανοίξει ο κύκλος των διερευνητικών εντολών και να πάρει ο κ. Μητοστάκης ίσως μαζί με την κα Γεννημάτα ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Οι μισοί από αυτούς θα προτιμήσουν να αλλάξουν επάγγελμα ή χώρα παρά να κάνουν κάτι τέτοιο. Άρα ποιά είναι η λύση την οποία υποδεικνύει η κάθετη αντίδραση στον Τσίπρα και η προσπάθεια να πέσει η κυβέρνησή του. Μία συγκυβέρνηση πάλι υπό τον Τσίπρα στην οποία θα μετέχουν με ή χωρίς την συμμετοχή υπουργών, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ  και το Ποτάμι;  Δηλαδή ο κ. Τσίπρα με τον κ. Παππά και τον κ. Φλαμπουράρη να είναι ξανά στο Μέγαρο Μαξίμου και εκείνοι να συμμετέχουν με υπουργούς και στελέχη για να καλύψουν την διαχειριστική ανεπάρκεια της παρούσας κυβέρνησης και να υφίστανται την ίδια φθορά ή και περισσότερη με τον ΣΥΡΙΖΑ; Τέτοια αυτοθυσία πια!!! Μάλλον απίθανο ακόμη και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Άρα τί επιδιώκουν;

Μάλλον μία κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου. Παρότι η πρώτη απέτυχε παταγωδώς και είναι έξω από κάθε δημοκρατική λογική, αν σκεφθεί κανείς ότι ο Τσίπρας κέρδισε όλες τις εκλογές του 2015, που σημαίνει ότι καλώς ή κακώς η πλειοψηφία της κοινωνίας τον δέχεται. Καλώς ή  κακώς στη δημοκρατία η προτίμηση της πλειοψηφίας εξακολουθεί να είναι ο βασικός κανόνας. Μέχρι να αντικαταστήσουμε τις εκλεγμένες κυβερνήσεις με νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες που θα τις καταστρέψουν.

Η δημοσιονομική πειθαρχία, οι ιδιωτικοποιήσεις και η απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους είναι το πλαίσιο που βάζει το τρίτο μνημόνιο, στο οποίο κινείται εκούσα άκουσα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσει να κινείται η χώρα όσο θέλει να παραμένει στην ευρωζώνη. Οι διαφοροποιήσεις στον Τσίπρα δεν αφορούν το πολιτικό πλαίσιο που είναι δεδομένο, αλλά την κομματική τους επιβίωση και την ενδεχόμενη συμμετοχή τους στην εξουσία. Κάτι όμως που ουδόλως αφορά την κοινωνία.