Μηνάς Τσαμόπουλος

Και μετά από 11 χρόνια και μία ημέρα, το Σάββατο 13 Ιουνίου  το βράδυ κόντρα στο ποδοσφαιρικό … «θηρίο» που ακούει στο όνομα Νήσοι Φερόες,  η Εθνική θέλει νίκη «έστω και με γκολ στο 90΄» όπως  δήλωσε  Έλληνας διεθνής με  αξιόλογη παρουσία στο εξωτερικό.
Δεν έχω την «κρυστάλλινη σφαίρα» για να προβλέψω το αποτέλεσμα αλλά και μόνο ότι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα  επικρατεί  το κλίμα αυτό της  αυταπάρνησης  για μια αναμέτρηση  με  ομάδα που απαρτίζεται  και από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται  και   αιώνιοι φοιτητές!!!!  τότε τι περισσότερο να πεις και να γράψεις.     Και διηγώντας τα να κλαις … 

Και δεν είναι ότι μετά από μια 10ετία, με κατάκτηση ευρωπαϊκού, με  τρεις  συνεχόμενες  συμμετοχές στις τελικές φάσεις του Euro και δύο συνεχόμενες στο Παγκόσμιο Κύπελλο,  με πρόκριση μάλιστα στην επόμενη φάση , στην πρόσφατη διοργάνωση  της Βραζιλίας, αποφάσισε η ΕΠΟ να κάνει ανανέωση  σε βάθος και να πάρει το ρίσκο να «θυσιάσει»  την παρουσία της εθνικής σε μία διοργάνωση. 

Αν γινόταν αυτό να το καταλάβουμε και να το αποδεχθούμε. Εδώ μιλάμε ότι όλα είναι χύμα. Χωρίς πλάνο, χωρίς φιλοσοφία. Παλεύουμε με γιουρούσια, βγαίνοντας από τα ταμπούρια μας  να  πάρουμε  κανά βαθμό από τις Νήσους Φερόες.  

Το μόνο που απομένει είναι να στρέψουμε το βλέμμα προς τον ουρανό και να αναζητήσουμε το άστρο του Ότο  μπας και γίνει κανά θαύμα. Μέχρι εκεί. Δυστυχώς.