Δημήτρης Παφίλας

Βεβαίως, η κρίση ήταν διαφορετική. Η κατάρρευση των τραπεζών απο την πτώση της φούσκας των ακινήτων και του κατασκευαστικού τομέα, αντιμετωπίστηκε με ένα δάνειο απο τον μηχανισμό και με ηπιότερα μέτρα. Το αποτέλεσμα των μέτρων ήταν η ύφεση (2009-2014) να είναι η χαμηλότερη μεταξύ των κρατών του μνημονίου. Η δε ανεργία με στοιχεία του 2013 (CIA Factbook) φθάνει στο 13,5% ενω όσοι ζουν κάτω απο το όριο της φτώχειας αποτελούν το 5,5% του πληθυσμού της χώρας.
    
Καθοριστικός παράγοντας της επιτυχίας του προγράμματος της Ιρλανδίας – όπως παραδέχονται πολλοί παρατηρητές – είναι ότι, οι Ιρλανδοί  πολιτικοί πέτυχαν δυο πράγματα:

1. Κρατήθηκαν μακριά απο τα φώτα της ευρωπαϊκής δημοσιότητας και
2. Δεν ξεκίνησε καμία συζήτηση για έξοδο της Ιρλανδίας απο το ευρώ.

 Όπως θα δούμε, εκτός απο την πανθομολογούμενη αποτυχία της Τροϊκας στην Ελλάδα, ένας απο τους λόγους που δεν γυρίζει η ανάπτυξη πιο νωρίς, είναι η μακρά συζήτηση για έξοδο απο το ευρώ. Μέχρι τον Ιούνιο του 2012, οι Έλληνες ήταν στα τραπεζικά γκισέ. 
  
Στην Ισπανία, όπου επίσης το πρόβλημα προήλθε από τις τράπεζες και τα ακίνητα, δεν μπορεί να  γίνει λόγος γαι επιτυχία, όταν η ανεργία  βρίσκεται στο 26,3% (2013).

Η Πορτογαλία – μια χώρα στην οποία επίσης οι πολιτικοί φρόντισαν να την κρατήσουν στην “γωνία” της Ευρώπης δίχως φωνές,  η έξοδος επιτεύχθηκε. Το έλλειμμα μειώθηκε, η ανεργία βρίσκεται στο 16,8%.

Ωστόσο, και εδω τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Το 18% των Πορτογάλων ζει κάτω απο τα όρια της φτώχειας, ενω η διαφθορά έφερε κια πτώχευση τράπεζας. Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι η έκρηξη των εξαγωγών.  
 
Η Ουγγγαρία, η χώρα των Τσιγγάνικων βιολιών δέχθηκε επίσης βόηθεια απο το ΔΝΤ και την ΕΕ και προχώρησε εν μέρει. Η ανεργία κυμαίνεται στο 10,5% και η μείωση του ελλείματος έφθασε  στο 3% του ΑΕΠ. Η απόδοση του 10ετούς ουγαρικού ομολόγου είναι 4,5% με τιμή 107.
Οι αγορές δηλαδή επικροτούν τις αλλαγές εκεί.

Πάμε στην Ελλάδα τώρα. Μόνο η ύφεση του προκλήθηκε σωρευτικά στην Ελλάδα  μεταξύ 2009 -2014 (26%) τα λέει όλα.

Η ανεργία στο 27% και  ο πληθυσμός κάτω απο το όριο της φτώχειας  φθάνει στο 20%. Η συρρίκνωση της οικονομίας κατά 26% μέσα σε τέσσερα χρόνια και η δημιουργία πλεονάσματος δεν έχουν ιστορικό και οικονομικό προηγούμενο.

Για τους συγγραφείς (A. SAPIR, G. WOLF, C. d SOUSA Φεβρουάριος 2014 – European Commision) οι λόγοι για τους οποίους ποτέ το πρόγραμμα δεν έπεσε μέσα στις προβλέψεις (αποτυχία τροϊκας) είναι το γεγονός ότι, έγινε πολύς λόγος για έξοδος της Ελλάδας απο την Ευρώπη. Κανείς επενδυτής δεν θα σκεπτόταν να επενδύσει, όλοι είχαν αμφιβολίες  –πλην των hedge funds. Φυσικά, ένας  επίσης καθοριστικός λόγος ήταν το αργό κούρεμα, όπως προσθέτουν και πιθανώς τα υπέρογκα δάνεια κατά την ταπεινή μας γνώμη.   

ΥΓ: Για την Κύπρο δεν κάναμε αναφορά αφού η είσοδος της Τροϊκας είναι σχετικά πρόσφατη. Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα όμως οι συγκρίσεις με την Ελλάδα μόνο θλίψη προκαλούν.