Γιώργος Διονυσόπουλος

Τα ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά, έως και 40%, που καταγράφουν οι «αναποφάσιστοι» ψηφοφόροι στις σχετικές δημοσκοπήσεις, καταδεικνύουν αυτό ακριβώς το ζήτημα: την έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις προτάσεις που καταθέτει η αντιπολίτευση και τον συνακόλουθο φόβο της αβεβαιότητας για την επόμενη ημέρα, που διακατέχει ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Μόνο τυχαίο δεν είναι εξάλλου πως για πρώτη φορά κατά τα τελευταία 35 χρόνια οι εταιρείες δημοσκοπήσεων εμφανίζονται να αδυνατούν να κατατάξουν με εγκυρότητα σε κάποιο πολιτικό χώρο το ποσοστό των «αναποφάσιστων» και αυτό λίγες μόλις εβδομάδες προ της διπλής εκλογικής αναμέτρησης του Μαΐου. Μέχρι πρότινος αρκούσε για τις συγκεκριμένες εταιρείες να τοποθετήσουν στο ερωτηματολόγιό τους κάποιες ερωτήσεις «παγίδα» ώστε να εξάγουν ένα ασφαλές συμπέρασμα ως προς την κατεύθυνση που θα κινούνταν η συγκεκριμένη δεξαμενή ψηφοφόρων. Στην προκειμένη περίπτωση όμως οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Οι ψηφοφόροι όχι μόνο είναι πραγματικά «αναποφάσιστοι», αλλά και η γκάμα της πολιτικής τους επιλογής έχει τέτοια ευρύτητα που θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να ψηφίσει το οτιδήποτε, από «Χρυσή Αυγή» μέχρι «Ανταρσία». Στο πλαίσιο αυτό, οι όποιες αποφάσεις της κρίσιμης μάζας των «αναποφάσιστων» ψηφοφόρων εκτιμάται πως θα ληφθούν οριστικά την προηγούμενη ή ακόμη και ανήμερα της εκλογικής διαδικασίας. Κάπως έτσι άλλωστε μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη απόφαση του υπουργού Εσωτερικών κ. Γ.Μιχελάκη να αλλάξει τη σχετική νομοθεσία επιτρέποντας τη διεξαγωγή δημοσκοπήσεων μέχρι και την Παρασκευή των εκλογών. Όλα τα παραπάνω επιτρέπουν στην κυβέρνηση να αισιοδοξεί ότι στην επικείμενη εκλογική διαδικασία θα πετύχει κάτι καλύτερο από τα ποσοστά που τις δίνουν μέχρι σήμερα οι δημοσκοπήσεις. Με δεδομένο ότι τόσο η Ν.Δ όσο και το ΠΑΣΟΚ εξακολουθούν και παραμένουν μεταξύ των επιλογών των «αναποφάσιστων» ψηφοφόρων, η κυβέρνηση μπορεί να εκμεταλλευθεί προς όφελός της την πίστωση χρόνου που εμφανίζεται να της δίνει η συγκεκριμένη δεξαμενή. Το επικοινωνιακό κυβερνητικό μπαράζ που αναμένεται να πλήξει τη χώρα κατά τους επόμενους δύο μήνες, θεωρείται πως θα έχει αυτόν ακριβώς τον στόχο. Απανωτές αναβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας από ξένους χρηματοπιστωτικούς οίκους, μοίρασμα ενός μέρους του πρωτογενούς πλεονάσματος στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, ανακοίνωση σημαντικών ξένων επενδύσεων, έξοδος της χώρας στις διεθνείς αγορές και βεβαίως ένας ευρύς ανασχηματισμός της κυβέρνησης, εκτιμάται ότι όχι μόνο θα μπορούσαν να αλλάξουν το υπάρχον προεκλογικό κλίμα αλλά ακόμη και να δημιουργήσουν νέα δεδομένα ως προς το τελικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.