Θέμος Αναστασιάδης

Σε κενό τέρμα πατάς την μπάλα, πέφτεις κάτω, σου ξεφεύγει κι ένα τακουνάκι και τη στέλνεις πίσω απέναντι στα δικά σου δίχτυα. Και χάνεις το γκολ και βάζεις και αυτογκόλ. Μοναδικό θα ήταν το επίτευγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας αν ύστερα απ’ όλη αυτή τη σούπερ επιχείρηση κατά της Χρυσής Αυγής βρίσκονταν όλοι ελεύθεροι να αλωνίζουν και να φοβερίζουν τη χώρα. Λίγο ακόμα και θα κρατούσαν με περιοριστικούς όρους τον Δένδια με σύμφωνη γνώμη Παππά και Κασιδιάρη.

Μακριά από μας κάθε φιλοδοξία για ρόλο δικαστή, ανακριτή ή εισαγγελέα που ζήλεψαν τα γνωστά κανάλια, τα οποία, στη δημοσιογραφική πιάτσα, αποκαλούνται χιουμοριστικά «πενταμελή εφετεία». (Τεράστια η ζημιά που προκαλούν στη δημοσιογραφία αφού δίνουν επιχειρήματα σε όσους θεωρούν τα ΜΜΕ κατευθυνόμενα όργανα του κράτους.) Ολοι συμφωνούν ότι ΚΑΤΙ έπρεπε να γίνει με τη Χρυσή Αυγή που είχε χάσει κάθε μέτρο και μετατρεπόταν έστω και δι’ αυτοματισμού σε φονική μηχανή. Το αν έπρεπε να γίνει με τον τρόπο που έγινε ή πιο μεθοδικά με έναν-έναν από τους παρεκτρεπομένους, ούτε οι Συνταγματολόγοι δεν μπορούν να το πουν. Και γιατί δεν μπορούν να το πουν όσοι τουλάχιστον σέβονται την επιστήμη και τη δουλειά τους; Μα επειδή το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο αντεισαγγελέας Εφετών, που φέρει την ευθύνη για το πόρισμα που συνέταξε, ούτε οι αρμόδιοι ανακριτές και εισαγγελείς άπαξ και ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ έχει εκ γενετής προβλήματα. Είναι τόσο γενικός και ασαφής, ώστε μέχρι τώρα, απ’ ό,τι άκουσα, έχουν διωχθεί περίπου 1.000 τάχα μου εγκληματικές οργανώσεις στην Ελλάδα! Από δύο Πακιστανούς που διέλυσαν μοτοποδήλατα έως τη Χρυσή Αυγή. Μα χίλιες εγκληματικές οργανώσεις δεν είχαν ούτε η Μαφία και η Κόζα Νόστρα μαζί στις δόξες τους. Αϊντε, τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί, όπως γίνεται και με τον νόμο περί μαύρου χρήματος, που κολλάει από τον βαρόνο του λαθρεμπορίου ναρκωτικών έως τον τελευταίο φουκαρά που βρέθηκε «μπόσικος» με 500 ευρώ παραπάνω «απ’ ό,τι έπρεπε» στον λογαριασμό του. Απαξάπαντες τρώνε και μια κατηγορία για μαύρο χρήμα, μόνο και μόνο για να διευκολυνθούν οι Αρχές να τους μαζέψουν, να τους παγώσουν τους λογαριασμούς κ.λπ. κ.λπ. Πέρα από την ασάφεια των νόμων για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και τα συναφή, έχουμε και το ρεσιτάλ των προφυλακίσεων για ψύλλου πήδημα - ειδικά για οικονομικά εγκλήματα. Σωστά απορεί ο κόσμος, «ΜΕΣΑ για μέσα ο Γαβαλάς και έξω ο Χρυσαυγίτης μπουνταλάς;». Δέκα μέτρα και χίλια σταθμά και σε ό,τι αφορά τους περιοριστικούς όρους. Συνεπώς έχουμε έναν θεόστραβο γιαλό με τρέχα-γύρευε νόμους, δικαστές που εξωθούνται από τον λαό να πάρουν κεφάλια και από Σιαμαίους, και πολιτικούς που τη μια μέρα εγκαλούν τη Δικαιοσύνη για ολιγωρία, την άλλη για ακρότητες, και την τρίτη για... ασύμμετρες αποφάσεις! Σ’ αυτόν τον δαντελωτό γιαλό όπου τίποτα δεν πάει ίσια, τη μια θα σταυρώσουν τον αντεισαγγελέα γιατί αργεί το πόρισμα, την άλλη γιατί δεν το έδεσε αρκετά, μετά θα παραλάβουν τον ανακριτή, τους πλημμελειοδίκες, τους δικαστικούς κλητήρες και δεν ξέρω γω ποιον άλλον. Ενώ το θέμα είναι αν η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση και αν οι συλληφθέντες έχουν σχέση με το συγκεκριμένο έγκλημα, καταλήξαμε σε επιχειρηματολογία τύπου πως η κλοτσιά σε φωτορεπόρτερ είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ απόδειξη ότι κακώς αφέθηκαν «ελεύθεροι» γιατί αμέσως διέπραξαν και άλλα αδικήματα!

Μέσα στην όλη παλαβομάρα οι πολιτικοί ζυγίζουν τι κέρδισαν και τι έχασαν, όμως για την ουσία δεν ενδιαφέρεται κανείς. Με τα όποια συν και πλην κινήθηκε κουτσά-στραβά μια αποφασιστική πρωτοβουλία της Πολιτείας να σταματήσει την εγκληματική -ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, πρέπει να διευκρινίζεται- δράση της Χρυσής Αυγής. Οποιος είναι ακροδεξιός, φασίστας κ.λπ., δικαίωμά του, άμα δεν πειράζει κανέναν όμως. Είναι γεγονός βέβαια ότι η Δημοκρατία κρίνεται από το πώς αντιμετωπίζει τους εχθρούς της, και όχι τους φίλους της και τους κολλητούς της. Και εδώ φαίνεται ότι η αρχική ορθή και νόμιμη εντολή Σαμαρά για ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ παρερμηνεύτηκε, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, και νόμιζε ο καθένας ότι δικαιούται να βγάλει τα απωθημένα του, κάνοντας τον τσαμπουκά στον χειροδεμένο Μιχαλολιάκο, στον Παππά - ή οτιδήποτε άλλο. Ακόμη και αν πειστούμε ότι κατ’ εξαίρεση μπορεί να μεταφέρονται εκλεγμένοι βουλευτές «με βραχιόλια», ακρότητες όπως το να μην αφήνουν τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής να... σηκώσει τα χέρια του (κάτι που δεν είδαμε ούτε στη 17Ν) χάλασαν για λίγο τις εντυπώσεις και έδωσαν επιχειρήματα στους εχθρούς της Δημοκρατίας διότι την εμφάνισαν εκδικητική. Οταν αστυνομικοί κάνουν δημοσίως «λαβές» σε κρατούμενους βουλευτές και οι δημοσιογράφοι που χθες τους είχαν στα κανάλια τους τούς σκυλοβρίζουν προληπτικά και απειλούν τους ανακριτές «να μη γλιτώσει κανείς», η Δημοκρατία εμφανίζεται όντως ρεβανσιστική. Αυτά που έγιναν μπροστά στον φακό δεν τιμούν ιδιαίτερα κανέναν, κι αν ένα κράτος παραφέρεται, κι ένας σοβαρός δημοσιογράφος λοιδορεί, περιμένουμε από τον αλιτήριο ναζί να μη φτύνει;

Παρά ταύτα, το επαναλαμβάνουμε, ας μη χαθεί το αληθινό όφελος. Εγινε με τα όποια λάθη μια επιβεβλημένη αρχή να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή. Ας αφήσουμε τους δικαστές να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους και μετά φυσικά θα κριθούν εκ των πραγμάτων και αυτοί. Οσοι τους πιέζουν δημοσίως λειτουργούν άθελά τους υπέρ των Χρυσαυγιτών. Αν ο Μιχαλολιάκος έχει σχέση με το έγκλημα, θα φανεί. Αν όχι, θα το πει ο λαός στην κάλπη. Ηδη το 20% φαίνεται από τα γκάλοπ ότι έχει τις αμφιβολίες του. Ας κρατήσουμε το ότι ΠΑΣΧΕΙ ο νόμος και όχι αυτοί που τον ερμηνεύουν ή τον εφαρμόζουν - κι ας το διορθώσουμε. Να δούμε τις εκατοντάδες πολίτες που προφυλακίζονται για αστειότητες και καταστρέφονται από τις υπερβολές της «Παπακωνσταντίνειας» ροβεσπιερικής νομοθεσίας. Να διδαχθούμε - και όχι να διδάξουμε. Ε, και στο κάτω-κάτω, δεν θα κάνουμε και εμφύλιο για έναν «Λαγό» όταν μας κυνηγούν τα ΤΕΡΑΤΑ της Ε.Ε. και του ΔΝΤ! Ενώ συζητάμε για το ποιος είναι εντός συνταγματικών ορίων, βγαίνουμε αργά-αργά εκτός ευρωκοινοτικών ορίων. Ξυπνήστε! Καλά τα σόου, αλλά μετά το θέαμα θα χρειαστεί και άρτος.