«Ανασφάλεια πάντα υπάρχει στη δουλειά μας. Δεν περιμέναμε τα capital controls. Είμαστε κάθε σεζόν στον αέρα. Δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι. Κάθε σεζόν ξεκινάς από την αρχή και πρέπει να αποδεικνύεις ότι δεν βρίσκεσαι τυχαία σε αυτή τη δουλειά. Με το ταλέντο γίνεσαι γνωστός. Ο χαρακτήρας είναι εκείνος που σου δίνει διάρκεια. Γιατί δεν έγινε το σχήμα στη Θεσσαλονίκη με την Πέγκυ Ζήνα; Εγώ πιστεύω πολύ στη μοίρα. Κάποια πράγματα είναι απλά γραφτό να μη γίνουν. Κακό timing. Δεν έβγαιναν οι ημερομηνίες. Με την Πέγκυ και τον Γιώργο Λύρα έχω άριστες σχέσεις. Αλλά με ενδιαφέρει ο χειμώνας στην Αθήνα. Δεν υπήρξε καμία ίντριγκα», εξομολογείται στο «thema people» ο γνωστός τραγουδιστής Χρήστος Χολίδης.
Ιντριγκες και δημοσιεύματα
«Δεν θέλω να μιλάω. Το έχω πει και στα κορίτσια στη δισκογραφική μου. Με έχει κουράσει όλο αυτό με τις φωτογραφίες στα περιοδικά και τα δημοσιεύματα για τις σχέσεις μου. Εχουν γράψει πολλά και στο παρελθόν. Δεν ασχολούμαι. Δεν κάνουν το απλό: να πάρουν ένα τηλέφωνο να με ρωτήσουν. Ο,τι προσπαθείς να τ' αποφύγεις σε κυνηγάει μάλλον. Φαίνομαι απόμακρος. Εγώ αυτός είμαι. Οι φίλοι μου ξέρουν πολύ καλά ποιος είμαι, και ο κόσμος που έρχεται και με βλέπει. Δεν μπορώ να κάνω τα χατίρια των δημοσιογράφων. Θέλω να κάνω με σοβαρότητα τη δουλειά μου. Φυσικά και είμαι επικοινωνιακός πάνω στην πίστα. Είναι η δουλειά μου και τη σέβομαι. Το όνειρό μου δεν ήταν να γίνω τραγουδιστής. Ηταν και αυτό πεπρωμένο μάλλον. Από μια τυχαία συνάντηση με τους μουσικούς του ‘‘Romeo’’, σε εκπομπή της Ρούλας Κορομηλά, βρέθηκα στο τραγούδι. Αλλα ονειρευόμουν. Να φορέσω τη γαλανόλευκη και να εκπροσωπήσω την πατρίδα μου (σ.σ.: υπήρξε επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής). Δεν έτυχε. Το αγάπησα όμως το τραγούδι και τη δουλειά μου την υποστηρίζω. Μου έμαθε και ο Στρατός (σ.σ.: υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις) τι θα πει πειθαρχία, που είναι σημαντικό στη δική μας δουλειά. Μπορώ να συνεργάζομαι και ξέρω ότι δεν είμαι μόνος ούτε στην επιτυχία, ούτε στην αποτυχία. Τα μοιράζομαι».
Επωνυμία και ντιβισμοί
«Εγώ από 16 ετών δούλευα στο τελωνείο με τον πατέρα μου. Δεν μου ήρθε τίποτα εύκολα. Ποτέ. Η ίδια η ζωή σού μαθαίνει να μην καβαλάς καλάμια αν έχεις δοκιμαστεί από μικρός. Εχω φάει άπειρα χαστούκια στον χώρο. Απειρα. Γιατί; Ε, το κακό το timing και εκεί. Δεν το έπαιξα πάντως φίρμα ποτέ. Ούτε όταν βρέθηκα σε ένα τεράστιο ‘‘Posidonio’’. Εγώ έχω φίλους από το Αιγάλεω. Κι όταν νιώθω την ανάγκη για βόλτα, προς τα κάτω θα με βγάλει ο δρόμος. Δυτικά. Είναι το δικό μου μέρος, ο φυσικός μου χώρος, εκεί αισθάνομαι ασφάλεια. Για να ανοιχτώ σε κάποιον πρέπει να τον ξέρω, να καταλάβω τι άνθρωπος είναι. Θέλω γενικά τον χρόνο μου. Εγώ ξεκίνησα με μεροκάματο. Και τα πολλά λεφτά που λένε ότι έπαιρναν ως αμοιβές οι παλιοί εμείς ακόμα δεν τα είδαμε.
Θυμάμαι σε μια τηλεοπτική εκπομπή για τον Ηλία Φιλίππου, τον συνεργάτη μου, να λέει ο Λευτέρης Πανταζής για την εποχή όπου έμεναν στις καμπάνες του ‘‘Αστέρα’’ και εγώ του έκανα πλάκα, πού να δούμε εμείς καμπάνες... Το 2003 ξεκίνησα με μεροκάματο. Στη Θεσσαλονίκη. Ο δρόμος μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν ήταν. Αν έλεγα στον Πανταζή ότι μετά την πρεμιέρα σε μαγαζί στη Θεσσαλονίκη γύρισα στο σπίτι που πλήρωνα μόνος μου, θα με κορόιδευε. Τι σπίτι; Δωματιάκι. Μ’ ένα στρώμα, μια κουβέρτα, χωρίς καν τηλεόραση. Κάτω στο πάτωμα. Και δίπλα μια βαλίτσα ανοιχτή με τα ρούχα μου. Πρώτο όνομα σε μαγαζί. Και εκεί, θυμάμαι, ξεκίνησα τέταρτος να ανοίγω πρόγραμμα και έδωσα μάχη για να γίνω πρώτος. Ναι, ένας λαϊκός τραγουδιστής χρειάζεται τα βιώματα, αλλά μακάρι να μην τα είχα ζήσει. Επίσης, είμαι ακόμα πολύ μικρός για να αποκαλέσω τον εαυτό μου “λαϊκό τραγουδιστή” όταν υπάρχουν ονόματα όπως του Πασχάλη Τερζή, αυτός είναι τεράστιος».
Τα εύκολα σουξέ
«Πλέον προτείνω εγώ τα τραγούδια που θέλω να πω. Παλιότερα δεν έκανα πάντα τα τραγούδια που ήθελα. Επρεπε να λαμβάνουμε υπόψη τι παίζουν τα ραδιόφωνα. Εφαγα ήττες και έμαθα. Και σίγουρα θα ξαναφάω. Τους έλεγα να βγάλουμε το “Ελεγα” και όλοι πίστευαν ότι δεν είναι καλοκαιρινό, δεν θα το παίζουν τα ραδιόφωνα, δεν, δεν... Δεν με πίστευε κανείς. Ολα τα beach bars το “Ελεγα” έπαιζαν. Ετοιμάζω και δίσκο με ποντιακά κομμάτια. Φυσικά είμαι Πόντιος. Οι γονείς του πατέρα μου έχουν καταγωγή από την Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα και αυτοί της μητέρας μου από το Καζακστάν. Τα ποντιακά τα μιλάω, τα τραγουδάω και τα χορεύω. Εκανε ο Φίλης κάτι περίεργες δηλώσεις. Στους μικρούς ανθρώπους απαντάς με μεγάλα τραγούδια. Θέλω να βγει το CD τον Μάη».
Ο ωραίος και οι ωραίες
«Δεν αισθάνθηκα ποτέ ο σούπερ γκόμενος. Δεν είπα ποτέ: ‘‘Είμαι ωραίος και γι’ αυτό τραγουδάω’’. Σίγουρα πουλάμε και την εικόνα μας. Θέλεις να βγαίνεις ωραίος στο εξώφυλλο. Μετράει. Αλλά με τη φωνή ανατριχιάζει ο κόσμος. Μου έχουν δώσει οι άνθρωποι που σέβομαι στον χώρο, όπως ο Σταμάτης Γονίδης, την εξής συμβουλή: τα κεφάλια χαμηλά. ‘‘Οσο πιο ταπεινός είσαι τόσο πιο ψηλά θα φτάσεις’’, μου είπε ο Σταμάτης. Και κρατάω το κεφάλι μου σκυμμένο και μαθαίνω. Δεν έχω γνωρίσει πιο συγκλονιστικό άνθρωπο από τον Σταμάτη Γονίδη.
Δεν έχω λόγια για το πόσο εντάξει μου φέρθηκε. Δεν είχα φανταστεί ποτέ πόσο ξηγημένος μπορεί να είναι ένας τέτοιος τραγουδιστής. Εγώ τον προσέγγισα να πούμε μαζί ένα κομμάτι. “Μικρέ, σε γουστάρω και θα έρθω να τραγουδήσω με το μικρόφωνο στην τσέπη του παντελονιού μου”. Δεν μας ζήτησε τίποτα ενώ μπορούσε να απαιτήσει τα πάντα και εμείς θα του τα δίναμε. Πώς να αρνηθείς; Μόνο σεβασμό μπορώ να του δείξω.
“Εσύ με άλλαξες’’. Ναι, υπάρχει αυτός ο στίχος σε κομμάτι του νέου μου δίσκου. Φυσικά με άλλαξαν οι γυναίκες. Προς το καλύτερο. Το συζητάω και με τους φίλους μου. Δεν μαθαίνεις ποτέ τις γυναίκες, τον εαυτό σου μαθαίνεις μέσα από τις σχέσεις. Με έχουν κάνει καλύτερο άνθρωπο οι γυναίκες. Φυσικά σκέφτηκα τον γάμο. Μετά μου πέρασε, όμως. Ισως ήταν της στιγμής. Και οικογένεια είχα σκεφτεί να κάνω. Τις αγαπώ τις γυναίκες. Τις έχω πολύ ψηλά. Και η οικογένεια μου αρέσει. Τη δική μου τη φροντίζω και την προσέχω. Δεν ξέρω γιατί δεν έχω κάνει ακόμη τη δική μου οικογένεια. Ψέματα θα σου πω ό,τι και να απαντήσω. Είμαι άνθρωπος της στιγμής. Περιμένω την κατάλληλη στιγμή».
«Fever»
«Ο Νίκος Οικονομόπουλος μεγάλωσε στο ‘‘Fever’’. Εμένα με καλοδέχτηκε. Ναι, υπάρχουν πολλά και δυνατά σχήματα φέτος στη νύχτα. Τι κάνεις για να κερδίσεις το παιχνίδι; Κατεβάζεις βασικούς στην ομάδα Οικονομόπουλο - Χολίδη. Μακάρι να δουλέψουμε όλη τη σεζόν και να πάμε καλά. Τι θέλουμε; Να περάσει καλά ο κόσμος. Τι παραπάνω να θέλει κανείς; Κάθε μαγαζί θα πάρει το κομμάτι που του ανήκει από την πίτα».
Κεφάλαιο τηλεόραση
«Μου αρέσει να έχει στόχους ο άνθρωπος, να είναι προσηλωμένος. Δικός μου στόχος είναι το τραγούδι. Μου έκαναν και φέτος πρόταση να είμαι σε καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή. Δεν τη δέχτηκα. Δεν μου ταιριάζει. Εγώ, σ’ το ξαναείπα, πρέπει να αποδεικνύω ότι δεν βρίσκομαι τυχαία στο τραγούδι. Δεν θα μου πήγαινε η τηλεόραση».
