Έκτορας Μποτρίνι: «Ο πατέρας μου σπάνια λέει καλό λόγο για κάποιο πιάτο μου»

Πριν από λίγες μέρες, ο Έκτορας Μποτρίνι υποδέχτηκε τους επισκέπτες στο εστιατόριο I Cappuccini του ξενοδοχείου Epirus Palace στα Ιωάννινα, όπου επιμελείται το μενού. Σχετικά πρόσφατα δημοσιεύματα τον ήθελαν να έχει περάσει μια σοβαρή περιπέτεια υγείας κατά τη διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού στη Σαουδική Αραβία. Σύμφωνα με αυτά, είχε νοσηλευτεί σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική μονάδα νοσοκομείου στην πόλη Αντ Νταμάν, λόγω βαριάς μορφής πνευμονίας. Τελικά, τι ακριβώς συνέβη; «Πράγματι βρέθηκα σε νοσοκομείο της Σαουδικής Αραβίας, καθώς η γρίπη που με ταλαιπωρούσε, πριν καν φύγω για το ταξίδι, επιβάρυνε τον οργανισμό μου και ανέβασα υψηλό πυρετό». Έτσι, μεταφέρθηκε σε δωμάτιο του νοσοκομείου, προκειμένου να του χορηγηθεί αντιβίωση και αντιπυρετικό, χωρίς όμως να συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό, όπως γράφτηκε. «Τέλος καλό, όλα καλά» είπε στο People στην πρώτη του συνέντευξη μετά την περιπέτεια της υγείας του.

Πλέον, γεμάτος ενέργεια, έχει επιστρέψει δυναμικά στη δουλειά και στο νέο μενού που επιμελείται έχει παντρέψει την ηπειρώτικη με την ιταλική κουζίνα. «Στο I Cappuccini φτιάχνουμε μια κουζίνα βασισμένη στα τοπικά ηπειρώτικα προϊόντα, με πρωταγωνιστές συνταγές κυρίως από την Ιταλία, αλλά και την Ουγγαρία, όσο και άλλες χώρες του εξωτερικού» αναφέρει. Το μοναστηριακό τραπέζι του εστιατορίου έχει αρχίσει να γεμίζει, φέρνοντας κοντά τους ανθρώπους. «Έχω μεγαλώσει γύρω από το τραπέζι. Θυμάμαι, όταν ήμουν μικρός, τη γιαγιά μου τα Σαββατοκύριακα στο σπίτι μας στην Τοσκάνη να ετοιμάζει τραπέζια για όλη την οικογένεια. Γύρω από ένα τραπέζι δημιουργούνται και λύνονται όλα. Σκέψου πόσες φορές έχουμε τσακωθεί, ερωτευτεί, χωρίσει! Το φαγητό παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας και φέρνει τους ανθρώπους και τους λαούς κοντά» εξηγεί.

Πόσο έχει, όμως, εξοικειωθεί ο Έλληνας με την γκουρμέ κουζίνα; «Η κουζίνα της μαμάς σου είναι γκουρμέ. Ένα μοσχαράκι με μακαρόνια σε ωραίο πιάτο είναι επίσης γκουρμέ. Ο συγκεκριμένος όρος ταιριάζει σε οτιδήποτε είναι ξεχωριστό για μας. Μια ντομάτα λιαστή, αλάτι χοντρό, ξύσμα λεμόνι, ελαιόλαδο κι ένα κομμάτι κατσικίσιο τυρί ψημένο στο φούρνο είναι γκουρμέ» υποστηρίζει ο Έκτορας, υπογραμμίζοντας τη σημασία των καλών πρώτων υλών.

Σεφ από κούνια
Τελειώνοντας το ιταλικό σχολείο, ο Έκτορας πήγε για σπουδές στην Ελβετία. Τότε διαπίστωσε πως η μαγειρική υπήρχε στο DNA του. «Σπούδασα τουριστικά και στη συνέχεια πήγα να κάνω την πρακτική μου στο Μόντε Κάρλο. Εκεί, όμως, αποφάσισα πως θέλω να γίνω μάγειρας. Η γιαγιά μου είχε εστιατόριο στην Ιταλία και ο πατέρας μου είναι μάγειρας. Έχω μεγαλώσει μέσα σε μια κουζίνα κι έτσι θεωρώ πως είμαι στο φυσικό μου περιβάλλον» λέει με περηφάνια.

Θυμάται, μάλιστα, και την πρώτη συνταγή που έφτιαξε: «Ήμουν 5 χρόνων όταν έκλεψα ένα ψάρι από το ψυγείο της μαμάς μου –είχε καλεσμένους εκείνο το βράδυ–, το έβαλα σε ένα σκουριασμένο τηγάνι με λαχανικά, έριξα οινόπνευμα και έβαλα φωτιά. Η προσπάθειά μου ήταν εντελώς αποτυχημένη και θα μπορούσε να είχε τελειώσει εκεί η επιθυμία μου να μαγειρεύω, όμως συνέχισα. Μόλις στα 11, έφτιαχνα φιλέτο με πιπέρι».

Παρόλο που η οικογένειά του είχε παράδοση στο χώρο της μαγειρικής, ο ίδιος κατάφερε να αποβάλει το άγχος για οποιαδήποτε σύγκριση. «Δεν είχα άγχος, γιατί ο πατέρας μου δεν ήταν ευχαριστημένος με ό,τι κι αν έκανα, οπότε με τα χρόνια το κατάλαβα και έπαψα να αγχώνομαι. Σπάνια μου έχει πει καλό λόγο για πιάτο μου. Είναι τελειομανής, οπότε τα βρίσκει όλα μέτρια και μου λέει πως στη μαγειρική δεν μαθαίνεις ποτέ. Πρόκειται για εξαιρετικό μάγειρα, είναι καλύτερος από μένα κι έχει γυρίσει όλο τον κόσμο».

Βραβευμένος με αστέρι Michelin και Χρυσούς Σκούφους, θεωρεί αυτές τις διακρίσεις μια σημαντική επιβράβευση, αλλά δεν σταματά εκεί. «Η μεγαλύτερη επιβράβευση είναι να έχεις κόσμο στο μαγαζί σου. Ο σεφ μαγειρεύει για τη ματαιοδοξία του. Δεν μαγειρεύω για να βγάλω χρήματα, αλλά γιατί με ανεβάζει πνευματικά και απολαμβάνω να δημιουργώ στην κουζίνα μου» σχολιάζει.

Οι λάτρεις της κουζίνας γνώριζαν το σεφ από τα εστιατόριά του, ωστόσο στο ευρύ κοινό συστήθηκε μέσα από την εκπομπή Εφιάλτης στην Κουζίνα. «Η εκπομπή δημιουργήθηκε εν μέσω κρίσης, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην πηγαίνει εύκολα έξω για φαγητό, όμως καταφέραμε να κρατήσουμε ανοιχτό το 70% των επιχειρήσεων που πήραν μέρος. Θεωρώ άθλο αυτό που κάναμε. Πάντως, η τηλεόραση δεν μου λείπει, γιατί έπαθα κορεσμό. Είχα εκπομπή για τρία χρόνια, αλλά τότε έμεινα πίσω στα εστιατόριά μου. Όταν σταμάτησα, επένδυσα περισσότερο στη δουλειά μου. Τώρα είμαι τόσο απασχολημένος, που και να ερχόταν μια πρόταση, δεν θα τη δεχόμουν» παραδέχεται.

Ο σεφ με κάθε ευκαιρία προσπαθεί να επισκέπτεται το σπίτι που διατηρεί στην Τοσκάνη, δοκιμάζει τοπικά κρασιά από το οικογενειακό κελάρι και δημιουργεί νέες γεύσεις. «Οι δύο λαοί έχουμε πολλά κοινά στην κουζίνα, όμως οι Ιταλοί είναι πιο μπροστά, γιατί έζησαν την Αναγέννηση και έχουν καλύτερη κουλτούρα φαγητού. Το φαγητό είναι πολιτισμός. Είναι σημαντικό να τρώμε υγιεινά» λέει.

Η καθημερινότητά του είναι απλή: «Μου αρέσει να ακούω κλασική μουσική, να διαβάζω βιβλία και να μαγειρεύω για τους φίλους μου. Ακόμα και με ελάχιστα πράγματα στο ψυγείο, βρίσκω τον τρόπο να δημιουργώ πιάτα με απλά υλικά».

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.