Ελένη Ρουσσινού: Η «Αρετή» του Σάκη Ρουβά

Η Ελένη Ρουσσινού ξέρει ότι το παιδικό κοινό είναι απαιτητικό. Θα δουλεύει  με διπλές παραστάσεις για να το ικανοποιήσει την εορταστική περίοδο. Δεν την  πειράζει. Η σκηνή είναι ίσως το μόνο περιβάλλον όπου νιώθει φυσιολογικά.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε παιδική παράσταση. Είχα παίξει μαζί με την Κάρμεν Ρουγγέρη στην “Οδύσσεια”, όπου έκανα την Πηνελόπη. Τα παιδιά είναι εκείνο το κοινό που αν δεν τους αρέσει κάτι το δείχνουν. Αμεσα. Χωρίς ντροπές. Οταν όμως τους αρέσει ένα θέαμα, ενθουσιάζονται. Στον “Ηρακλή” είναι πραγματικά ενθουσιασμένα», λέει. Τη συναντώ ένα μεσημέρι Κυριακής στο θέατρο «Πάνθεον» λίγο πριν από την απογευματινή παράσταση. «Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη υποδεχόμαστε τα σχολεία. Διπλές και πολλές παραστάσεις μέσα στην εορταστική περίοδο. Το έχουμε συνηθίσει εμείς οι ηθοποιοί. Κάθε καστ γίνεται η νέα μας οικογένεια, ανά κάθε σεζόν αλλάζουμε οικογένεια λοιπόν», αναφέρει. 

Τι πρέπει να περιμένουμε από τον «Ηρακλή» του Σάκη; «Κοίτα, είναι μια παράσταση σαν μιούζικαλ. Οχι μιούζικαλ ακριβώς. Εχω και ντουέτο με τον Σάκη. Προσπαθούμε να παρουσιάσουμε έναν ήρωα με ευαισθησίες. Ο δικός μας Ηρακλής δεν είναι απλώς δυνατός πολεμιστής αλλά και συναισθηματική ψυχή που τον γοητεύουν οι τέχνες», απαντά.

Πότε γοήτευσαν οι τέχνες την ίδια; «Μεγάλωσα στην Αθήνα. Διάβαζα τα θεατρικά της βιβλιοθήκης της μητέρας μου. Δεν είχα πει ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Ηθελα να γίνω ζωγράφος, γλύπτρια. Ωστόσο, βρέθηκα να σπουδάζω Οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Διάβαζα αρκετά στο Λύκειο και είχα μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Επρεπε να ολοκληρώσω αυτό που ξεκίνησα και να πάρω το πτυχίο μου. Να κάνω το σωστό. Στο τελευταίο έτος ξεκίνησα να παρακολουθώ σεμινάρια υποκριτικής και βρέθηκα έτσι στη δραματική σχολή του Γιώργου Κιμούλη. Εκανα διάφορες δουλειές παράλληλα. Εχω, για παράδειγμα, δουλέψει ως γραμματέας επί έναν χρόνο. Τυχαία είδα σε στήλη εφημερίδας μια αγγελία για οντισιόν του Εθνικού. Πήγα, και παρότι δεν πήρα τον ρόλο της συγκεκριμένης οντισιόν, έμεινα για έξι χρόνια στο Εθνικό. Με σκηνοθέτησε η Ρούλα Πατεράκη και δούλεψα μαζί της στην Πειραματική Σκηνή», διηγείται. 

Γιατί έγινε ηθοποιός; Επειδή «είμαι ντροπαλή, εσωστρεφής. Στη σκηνή νιώθω ότι βρίσκομαι στο φυσικό μου περιβάλλον, αισθάνομαι φυσιολογικά. Εκτός σκηνής δεν νιώθω τόσο καλά όσο πάνω στο σανίδι. Μου αρέσει να μελετάω τους ρόλους, να βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου αν μπορώ να τα φέρω εις πέρας. Να μοιράζομαι το κάθε παραμύθι και την κάθε ιστορία με το κοινό». 

Τι αποκόμισε ταξιδεύοντας στα διεθνή φεστιβάλ με την ταινία «Miss Violence»; «Στη Βενετία ένιωθες ένα αστέρι ανάμεσα σε αστέρια. Περπατούσες στο Lido και συναντούσες τη Σκάρλετ Γιόχανσον. Τα Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, του Λος Αντζελες και της Στοκχόλμης ήταν περισσότερο σινεφίλ. Αν μας ρωτούσαν για το greek weird wave; Δεν θεωρώ ότι το weird του Λάνθιμου σχετίζεται με αυτό που κάνει κινηματογραφικά ο Αλέξανδρος Αβρανάς. Είναι διαφορετικό το ύφος των δημιουργών».

Πρέπει να υπάρξει «Αστυνομία Θεάτρου»; «Δεν συμφωνώ με κάτι τέτοιο. Η τέχνη δεν υφίσταται περιορισμούς. Και όλοι κρίνονται από το κοινό. Μπορεί κάποιος να μην έχει χιλιάδες τίτλους σπουδών, αλλά να είναι λαμπερός άνθρωπος και να παρασύρει με τη λάμψη του επί σκηνής το κοινό. Δεν είναι αμελητέο αυτό. Ολοι έχουν δικαίωμα να είναι επί σκηνής», ξεκαθαρίζει. 

Πού θα τη δούμε το 2015; «Ξεκινάω μετά την άνοιξη τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Αβρανά. Ισως κάνω κι ένα ταξίδι στο εξωτερικό για δουλειά». Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη Παραμονή Πρωτοχρονιάς που έχει περάσει; «Πριν από τέσσερα χρόνια ήμουν σε ένα τεράστιο πάρτυ με τον αγαπημένο μου και τους φίλους μας. Προς το τέλος της βραδιάς καταλήξαμε στο καινούριο μου σπίτι τρία άτομα και μείναμε ως το ξημέρωμα. Ηταν υπέροχα».


Με τον Σάκη Ρουβά και τους υπόλοιπους συντελεστές του «Ηρακλή»