Ελενα Χαρμπίλα: Tο καλιφορνέζικο όνειρο της ωραίας Ελένης

Γύρω στις 11 το βράδυ ολοκληρώνουμε την τηλεφωνική μας συνομιλία. Της λέω «καλό βράδυ» και γελά. Εχουμε δέκα ώρες διαφορά με το Λος Αντζελες και η Ελενα Χαρμπίλα μόλις ξεκινά την ημέρα της. Με αποχαιρετά με μια συμβουλή: «Καλύτερα να μετανιώνουμε γι’ αυτά που κάναμε παρά για εκείνα που δεν τολμήσαμε». Η αλήθεια είναι ότι ρίσκαρε και κέρδισε. Μικρή τη φώναζαν «Ελένη» αλλά δεν ακουγόταν εύηχα από αμερικανικά χείλη. Το έκανε Ελενα. Ως Ελένη όμως μεγάλωσε στην Πεντέλη, ξεκίνησε να παίζει πιάνο ούσα τριών ετών, βαριόταν τις barbie, ήταν αγοροκόριτσο, έκανε παιδικό θέατρο, συμμετείχε σε πολλά διαφημιστικά, υπήρξε παρουσιάστρια παιδικής εκπομπής της ΕΡΤ («Τα Παιδία Παίζει») και στα 18 της πηγαίνει στο Λονδίνο για σπουδές. «Ενα σκαλοπάτι ήταν πριν την Αμερική. Στα δικά μου μάτια η Αμερική ήταν ο τόπος που συμβαίνουν όλα. Κινηματογράφο σπούδαζα στο Λονδίνο. Δεν είχα αποφασίσει ακόμη τι θέλω να κάνω ακριβώς. Σε ένα διάλειμμα ανάμεσα στα εξάμηνα βρέθηκα στο Σαν Φρανσίσκο ως επισκέπτης. Αποφάσισα να περάσω από εξετάσεις για να κάνω master Υποκριτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Πέρασα και από ακρόαση. Με πήραν.



Μέσα σε τέσσερις μήνες είχα μετακομίσει από την Ευρώπη στην Αμερική. Γνώρισα κόσμο, έπαιζα μπάσο σε μια μπάντα, τη Foreign Telegram, μαζί με τρεις Γιαπωνέζους και έναν συμφοιτητή μου. Αρχισα να κάνω διαφημιστικά και σπικάζ. Εκανα μια μεγάλη διαφήμιση για τα παγωτά των Safeway Supermarkets. Πήρα βίζα χάρη στα σπικάζ και τα διαφημιστικά μέσω του ατζέντη μου. Γύρισα και δύο ανεξάρτητες ταινίες στο Σαν Φρανσίσκο. Συμμετείχα στο Brown Bag Theatre Company. Κάναμε περιοδεία με το “Vagina Monologues”», θυμάται.  Οταν ασχολείσαι με το θέαμα, μάλλον το Λος Αντζελες λειτουργεί ως μαγνήτης. «Αρχικά πήγα για έναν μήνα. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων μιας ταινίας. Μόλις έφτασα είπα “εδώ είμαστε”.

Δεν ήξερα κανέναν. Είναι ελκυστική αυτή η ανωνυμία. Σου δίνει την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Δεν καταλάβαιναν ότι δεν είμαι Αμερικανίδα στα castings. Εμαθα να μιλάω τέλεια αμερικάνικα βλέποντας σαπουνόπερες. Δεν μιλούν με προφορά και καθόμουν με τις ώρες για να τελειοποιήσω τη δική μου. Μέσω μιας αγγελίας στους “LA Times” βρήκα συγκάτοικο. Επαιζε βιολί στην ορχήστρα της Πασαντίνα. Στο σαλόνι του σπιτιού μας δημιουργήσαμε το μουσικό σχήμα Kid Moxie. Πλέον το τρέχω μόνη. Παρέες; Κάνεις φίλους στην Καλιφόρνια. Ακόμη προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω γιατί δεν νιώθω το ίδιο δέσιμο μαζί τους όπως με τους καρδιακούς μου φίλους στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει στο Λος Αντζελες το ελληνικό “πού είστε; Θα είμαι εκεί σε δέκα λεπτά”. Εδώ οι αποστάσεις είναι τεράστιες και τα ραντεβού προκαθορισμένα. Δεν μπορείς να πας πουθενά με τα πόδια. Φαινομενικά είναι το πιο ανθρώπινο μέρος του πλανήτη. Εχει πάντα τέλειο καιρό, πανέμορφα σπίτια, υπέροχο φως, καταπληκτικό φαγητό, όμορφους κάτοικους. Είναι εγωκεντρική η Καλιφόρνια».

Γιατί τότε είναι η Πόλη των Αγγέλων; Εκεί όπου μπορείς να αγγίξεις το αμερικάνικο όνειρο; «Δεν υπάρχει όριο. Χαϊδεύει τα όνειρά σου το L.A. Τα σέβεται. Τα ταΐζει. Νιώθεις ότι μπορείς να πλησιάσεις τα όνειρά σου. Είναι τέτοιος ο μηχανισμός της πόλης. Σκληρή ωστόσο. Μην έχεις ψευδαισθήσεις. Εχει τεράστια εγκληματικότητα, πολλές κακόφημες γειτονιές. Δεν είναι το ιδανικό μέρος να κυκλοφορεί μόνη μια κοπέλα. Είναι ακριβή τόσο όσο και η Νέα Υόρκη.

Πρέπει να είσαι τρομερά συγκεντρωμένος στους στόχους σου. Να βρεις τον σωστό ατζέντη για τις κινηματογραφικές οντισιόν, τον σωστό για τα τηλεοπτικά, τα θεατρικά, μέχρι και για τα σπικάζ πρέπει να έχεις ατζέντη. Πληρώνονται το 10% από την αμοιβή σου. Πρέπει υποχρεωτικά να βρεις τον κατάλληλο καθηγητή υποκριτικής. Να σου μάθει να παίζεις αμερικάνικα. Απλά, ρεαλιστικά - δες σειρές σαν το “Breaking Bad” και θα καταλάβεις τι εννοώ. Γνωστούς και φίλους κάνεις. Επί παραδείγματι, η καθηγήτρια υποκριτικής μου με έστειλε σε μια θεατρική ακρόαση για τη “Σαλώμη”. Μου είχε πει ότι ζητούν μια κοπέλα που μιλάει μια αρχαία γλώσσα.



Με τον διάσημο Καναδό τραγουδιστή Μάικλ Μπουμπλέ 

Δεν ήξερα ότι ήταν μια παράσταση που θα ανέβαζε για δύο μέρες μονάχα ο Αλ Πατσίνο. Ισως να μην είχα πάρει τον ρόλο από το τρακ αν το γνώριζα εκ των προτέρων. Κάθε μέρα είναι μια καινούρια εμπειρία, δεν υπάρχει πρόγραμμα. Γύρω στις 6 το απόγευμα ξέρω τι θα κάνω την επόμενη μέρα. Σε πόσες οντισιόν θα πάω. Μπορεί να μην κάνω και τίποτα. Να κάτσω σπίτι, να γράψω μουσική για το επόμενο άλμπουμ της Kid Moxie. Μέσα από φίλους γνώρισα τους Flying Lotus και Gaslamp Killer (πασίγνωστοι μουσικοί παραγωγοί παγκοσμίως με βάση το Λος Αντζελες). Συνεργαστήκαμε. Τόσο απλά. Μπορεί να φαίνεται εξωπραγματικό σε σας στην Αθήνα να κάνει κάποιος συνεργασία με το David Lynch Foundation (μια ανθρωπιστική κολεκτίβα με επικεφαλής τον Λιντς) αλλά συμβαίνει να χτυπήσει το τηλέφωνό σου επειδή κάποιος άκουσε ένα τραγούδι σου στο ραδιόφωνο. Ετσι γνώρισα τον μουσικοσυνθέτη Αντζελο Μπανταλαμέντι (συνθέτη του κινηματογραφικού «Μπλε βελούδου] και της «Οδού Μαλχόλαντ»). Μου εμπιστεύτηκε ένα κομμάτι του», λέει.



Με τον Αλ Πατσίνο συνεργάστηκαν στο θεατρικό δρώμενο «Σαλώμη» του Οσκαρ Ουάιλντ 


Μπορεί στην ταχεία εξιστόρηση δέκα χρόνων ζωής να φαίνονται όλα εύκολα. Δεν είναι. Η Ελενα έχει ακούσει πολλά «όχι» - τόσα ώστε έμαθε να μην την ενοχλεί η καθημερινή απόρριψη, να την εκλαμβάνει ως κομμάτι της δουλειάς, να την αποδέχεται. «Υπάρχουν τόσοι πολλοί εκεί έξω που κυνηγούν την ίδια ακριβώς θέση με σένα. Πασχίζεις. Ο ανταγωνισμός είναι αδιανόητα τεράστιος. Κάνω δεκάδες διαφημιστικά και άλλα τόσα σπικάζ για να πληρώνω τους λογαριασμούς. Τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ (από το “Κουρδιστό πορτοκάλι”) τον γνώρισα στα γυρίσματα της ταινίας “Bereave” - σε σκηνοθεσία του Evangelos Giovanis (Ευάγγελος Γιοβάνης), μαζί με τον αδελφό του George Giovanis (Γιώργος Γιοβάνης). Οπως και τη διάσημη Βρετανίδα ηθοποιό Τζέιν Σίμουρ», αναφέρει χωρίς το παραμικρό ίχνος στόμφου. Τι άλλο έμαθα μιλώντας με την Ελενα; Συνήθισε τις πτήσεις των 17 ωρών. Περνάει τα καλοκαίρια στην Ελλάδα. Στις 3 τα ξημερώματα δεν έχει τίποτα να κάνει στο Λος Αντζελες. Συναντιέται με Ελληνες ηθοποιούς όπως ο Χρήστος Βασιλόπουλος και ο Τεό Ζουμπουλίδης (ο Θοδωρής, όπως τον αποκαλεί), κάνουν πάρτι σε σπίτια και ελληνικό Πάσχα ψήνοντας αρνιά - είναι πάντα on call όπως οι γιατροί. Εχει παίξει σε βιντεοκλίπ του Μάικλ Μπουμπλέ, είναι το κορίτσι που πρωταγωνιστεί σε πρόσφατο παγκόσμιο διαφημιστικό των McDonald’s. Θα ασχοληθεί με μουσική για κινηματογραφικές ταινίες. Δεν είναι κινητήριος μοχλός της καριέρας της η επιθυμία να γίνει χολιγουντιανή σούπερ σταρ. Τι είναι; «Να δοκιμάσω πόσο κοντά μπορώ να φτάσω στο όνειρό μου».