Το ιντερνετικό πορνό γκρέμισε το «Penthouse»

Ακούγοντας ότι το «Penthouse» χρεοκόπησε, μία από τις πρώτες εικόνες που μπορεί να φανταστεί κανείς είναι στίφη φεμινιστριών να πανηγυρίζουν έξαλλα για την πτώση ενός από τα πλέον επιβλητικά οχυρά της φαλλοκρατίας. Η έντυπη απεικόνιση της θηλυκής σάρκας γυμνής, υποταγμένης, πρόθυμης να παραδοθεί στις ορέξεις του αναγνώστη, υπήρξε ανέκαθεν ο θεματικός πυρήνας ενός περιοδικού που από το πρώτο του τεύχος, το 1965, επεδίωξε να κάνει το «Playboy» να μοιάζει με επετηρίδα του κατηχητικού. Η κατάρρευση του «Penthouse», όσο και αν ανήκει στον «ακατάλληλο» τομέα της μαζικής κουλτούρας και άρα σε ένα περιθώριο της κοινωνικής ζωής όπου -υποτίθεται- φιλοξενούνται μόνο διεστραμμένοι, δείχνει ξεκάθαρα το τέλος μιας εποχής. Ή, τουλάχιστον, την εξαφάνιση της παραδοσιακής, μισο-νόμιμης και μισο-απαγορευμένης ηδονοβλεπτικής πρακτικής. Η μητρική εταιρεία του «Penthouse» κατέθεσε αίτηση υπαγωγής στην αμερικανικού τύπου νομική προστασία από τους πιστωτές, υπό το βάρος ενός θεόρατου χρέους που υπολογίζεται στα 300 εκατ. δολάρια. Γι' αυτό, φυσικά, δεν ευθύνονται μόνο οι χαμηλές πωλήσεις του περιοδικού που κάποτε είχε κάνει δισεκατομμυριούχο τον ιδρυτή του, τον εκκεντρικό, εξαρτημένο από το σεξ, Μπομπ Γκουτσιόνε. Η χρεοκοπία του «Penthouse» έχει σχέση με το σύνολο των επιχειρήσεων της ιδιοκτήτριας εταιρείας FriendFinder Network, η οποία είχε αναπτυχθεί στον κλάδο των διαδικτυακών γνωριμιών με sites όπως το FriendFinder.com, και το PerfectMatch.com, τα οποία, προφανώς, διευκόλυναν άτομα αλλά και ζευγάρια να διευρύνουν τον κύκλο των ερωτικών τους συντρόφων. Εκτός όμως της ιντερνετικής κοινότητας για άτομα που αναζητούν γνωριμίες με κύριο στόχο το σεξ, η ίδια εταιρεία βοηθούσε εξίσου τους ευλαβείς πληθυσμούς να συντονιστούν, μέσω του BigChurch.com, είτε για να προσεύχονται παρέα, είτε για να γνωριστούν καλύτερα και, με την ευλογία των ουρανών, να φτάσουν ακόμη και ως τον γάμο. Φαίνεται όμως ότι οι δυνατότητες που προσφέρουν οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter, κατέστησαν περιττά και μάλλον απαρχαιωμένα τα sites της FriendFinder. Εξατομικεύοντας με τον πρέποντα τρόπο το προφίλ και τις αναρτήσεις στον λογαριασμό του, ο καθένας μπορεί να βρει αυτό που ψάχνει στα social media χωρίς να είναι υποχρεωμένος να επισκέπτεται κάποια εξειδικευμένη κοινότητα. Κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, το «Penthouse» έπεσε θύμα του Facebook, αλλά πολύ περισσότερο του δωρεάν πορνο-περιεχομένου που πλημμυρίζει το Διαδίκτυο, ενώ ακόμη και το «Playboy» θα μπορούσε να θριαμβολογεί, επιχαίροντας για τη θανάσιμη πτώση του μεγάλου του αντιπάλου.

Το «Playboy» πρόλαβε και άλλαξε τακτική

Η ναυαρχίδα της αυτοκρατορίας που έχτισε ο Χιου Χέφνερ, το «Playboy», εκτός από τα Βιάγκρα που καταναλώνει ο ίδιος σαν να είναι καραμέλες, εκτός από τις ρόμπες, τις ορδές από σέξι «κουνελάκια» που συνωστίζονται στα πόδια του και τον κοιτάζουν με ηδυπάθεια παρά τη μειωμένη γοητεία του, εφόσον είναι πλέον 86 ετών, εκτός από την όλη γραφικότητα, αποδεικνύεται πολύ πιο ευπροσάρμοστο στις νέες συνθήκες από το πολύ πιο τολμηρό «Penthouse». Λαμβάνοντας τα μηνύματα των καιρών, που δείχνουν ότι η πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία του πορνό υποχωρεί στην πανίσχυρη επέλαση του Ιντερνετ, το «Playboy» προέβη πρόσφατα σε δραστική μείωση των λειτουργικών του εξόδων, άλλαξε ολόκληρη η δομή της εταιρείας, με αποτέλεσμα να απολαμβάνει κέρδη που πλησιάζουν τα 40 εκατ. δολάρια τον χρόνο. Οσο για τον εραστή που νίκησε τον χρόνο, τον ίδιο τον Χέφνερ, έχει μεν αποσυρθεί από τη διοίκηση της εταιρείας, παραμένει όμως ως ζωντανό μνημείο της ανδρικής ηδονοθηρίας στη διαβόητη βίλα του «Playboy». Αντιθέτως, ο Μπομπ Γκουτσιόνε, ο ιδρυτής του «Penthouse», έχει πεθάνει από το 2010, αφήνοντας πίσω του τον θρύλο μιας χαρισματικής, αντισυμβατικής, αλλά και αντιφατικής φυσιογνωμίας.

Ο τρομερός κύριος Γκουτσιόνε

Το περουκίνι, το τεχνητό μαύρισμα, το ανοιχτό πουκάμισο μέχρι την κοιλιά, οι φουσκωμένοι μύες, οι χοντρές χρυσές αλυσίδες που κρέμονταν από τον λαιμό του και τα κοπάδια των μοντέλων, πορνοστάρ κ.λπ. που συνέθεταν το χαρέμι του, μοιάζουν όλα στοιχεία ενός σκηνικού, προσεκτικά σχεδιασμένου για να διαφημίζει το πρότυπο του άνδρα-επιβήτορα. Ο Μπομπ Γκουτσιόνε δημιούργησε μια δημόσια περσόνα που ταίριαζε ιδανικά με τις επιχειρήσεις του, στην πραγματικότητα όμως ο ίδιος ήταν κάτι πολύ πιο περίπλοκο από μια κόπια του Χιου Χέφνερ, σε μια πιο αγριεμένη εκδοχή, με πολύ περισσότερη τεστοστερόνη. Ωστόσο, εκτός από το προφίλ του επιβήτορα, ο Γκουτσιόνε διέθετε μια φιλοκαλία η οποία συγκρούονταν μετωπικά με το λαϊκό, σχεδόν πρόστυχο βλέμμα του για τα θηλυκά που φωτογράφιζε και εξέθετε στο «Penthouse». Μέγας λάτρης της τέχνης, συλλέκτης αλλά και ζωγράφος, ο Μπομπ Γκουτσιόνε έγινε τόσο επιτυχημένος ως εκδότης περιοδικών επειδή δεν κατάφερε ποτέ να γίνει σπουδαίος ζωγράφος όπως ονειρευόταν και διακαώς επιθυμούσε. Προς το τέλος της ζωής του, όταν το «Penthouse» είχε αρχίσει να παρακμάζει, ενώ παράλληλα ο ίδιος έχανε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από το κυνήγι της αμερικανικής εφορίας, τις ναυαγισμένες επενδύσεις κ.λπ. κ.λπ., αναγκάστηκε να εκποιήσει σχεδόν ολόκληρη την αμύθητη περιουσία του που τον καθιστούσε επί χρόνια άξιο να περιλαμβάνεται στους πιο πλούσιους Αμερικανούς.



Οσο σκληρό και αν ήταν, αποχωρίστηκε την εξωπραγματικά πολυτελή κατοικία του στο Μανχάταν χωρίς δισταγμούς, εκείνο όμως που αρνιόταν ως το τέλος να βγάλει στο σφυρί ήταν τα πιο αγαπημένα από τα ζωγραφικά έργα της συλλογής του, στην οποία περιλαμβάνονταν πίνακες καλλιτεχνών όπως οι Μποτιτσέλι, Βαν Γκογκ, Ντεγκά, Πικάσο, Νταλί, Ματίς κ.ά. Στα οργιώδη πάρτι που παρέθετε -αλλά που είχε ελάχιστη συμμετοχή- ο Γκουτσιόνε καλούσε συχνά τον φίλο του Αντι Γουόρχολ, όπως και τον Χένρι Κίσινγκερ, διάφορους αστροναύτες και άλλους επώνυμους, ενώ στο «Penthouse» παραχωρούσε σελίδες σε συγγραφείς όπως ο Ισαάκ Ασίμοφ, o Φίλιπ Ροθ, ο Γουίλιαμ Μπάροουζ, ακόμη και ο Στίβεν Κινγκ. Αυτές οι πνευματικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις βάδιζαν παράλληλα με έναν μανιακό υπερσεξουαλισμό: ιδιαίτερα στα πρώτα βήματα του «Penthouse», όταν ο Γκουτσιόνε φωτογράφιζε ο ίδιος τις κυρίες που κοσμούσαν τις σελίδες του περιοδικού, φρόντιζε να τους προσφέρει μάλιστα και τη μοναδική εμπειρία της ερωτικής συνεύρεσης μαζί του. Με τις πιο δεκτικές από τις τέσσερις συζύγους του δεν παρέλειπε να οργανώνει πολυπρόσωπα πάρτι στο κρεβάτι του, με τη συμμετοχή εξεχουσών προσωπικοτήτων όπως η περίφημη «χαρούμενη πόρνη» Ξαβιέρα Χολάντερ, γνωστή από τα πολύκροτα αυτοβιογραφικά της βιβλία, τα οποία έγιναν και ταινίες στο σινεμά. Πριν υποκύψει στον καρκίνο που τον χτύπησε στον φάρυγγα, μετατρέποντας σε μαρτύριο τη διαδικασία της τροφής, ως τα 80 του χρόνια ο Γκουτσιόνε υπερηφανευόταν ότι έκανε σεξ πέντε φορές την ημέρα. Προτού φτάσει να εγκαταλείψει σε χέρια άλλων τα συντρίμμια όλων όσα μόνος του είχε δημιουργήσει, το 2003, όταν το «Penthouse» είχε χρεοκοπήσει για πρώτη φορά, ο Μπομπ Γκουτσιόνε είχε προλάβει να δοκιμάσει την τύχη του με τον «Καλιγούλα» σε ένα παρανοϊκά τολμηρό κινηματογραφικό εγχείρημα, το 1979, που του κόστισε 17,5 εκατ. δολάρια, είχε εκδώσει επιστημονικά περιοδικά, είχε αποπειραθεί να στήσει ένα Καζίνο Penthouse, αλλά και να λύσει το ενεργειακό ζήτημα του πλανήτη, προσλαμβάνοντας 82 ατομικούς επιστήμονες στους οποίους ανέθεσε τη δημιουργία ενός φτηνού πυρηνικού αντιδραστήρα. Ο Μπομπ Γκουτσιόνε μπορεί να έμεινε στην ιστορία ταυτισμένος με το ημι-πορνό «Penthouse», ήταν όμως ένας Αμερικανός σικελικής καταγωγής που τόλμησε να φανταστεί τον εαυτό του σαν άνθρωπο της Αναγέννησης, έναν Λεονάρντο ντα Βίντσι του σεξ, του πλούτου και της τέχνης. Γι' αυτό ακριβώς ακόμη και η ήττα του ήταν φαντασμαγορική.