Οι «διαπραγματεύσεις» γι’ αυτή τη συνέντευξη κράτησαν έναν ολόκληρο χρόνο. Ο αθλητής που κατάφερε να τα βάλει με τα μεγαθήρια του χώρου κερδίζοντας με μαεστρία τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο άλμα εις ύψος και στη συνέχεια βρέθηκε θετικός στο αντιντόπινγκ κοντρόλ αρνιόταν κατηγορηματικά να μιλήσει στον Τύπο. Θυμάμαι ότι στην ύστατη προσπάθειά μου να ανταλλάξω δυο κουβέντες με τον άνθρωπο που γεύτηκε στο πετσί του τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ο πατέρας του -προπονητής, μάνατζερ και φύλακας άγγελός του- μου είχε εκμυστηρευτεί την απογοήτευσή του, καθώς κάποιοι από εκείνους που κάποτε τον παρακαλούσαν για μια συνέντευξη μιλούσαν για εκείνον απαξιωτικά, αφαιρώντας του το στοιχειώδες δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Στο ραντεβού μας είναι εξαιρετικά συνεπής. Φτάνει στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης κρατώντας τη φανέλα με το εθνόσημο της Κύπρου, με την οποία θα ξανακατέβει στους επόμενους αγώνες, και αφού παραγγέλνουμε δύο παγωμένους καφέδες ξεκινά την αφήγησή του: «Το 2012 ήταν μια χρονιά που τα είχε όλα: επιτυχίες, αλλά και απώλειες. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης ένιωσα τι σημαίνει να ιδρώνεις τη φανέλα γι’ αυτό που πιστεύεις και τελικά να καταφέρνεις το ακατόρθωτο. Θυμάμαι ακόμη τα άγρια βλέμματα των ξένων συναθλητών μου όταν συνειδητοποίησαν ότι έχασαν τον τίτλο από έναν Ελληνα, αλλά και το τι ακολούθησε κατά την άφιξή μου στο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Τα φλας άστραφταν την ώρα που πολιτικοί και αθλητικοί παράγοντες φωτογραφίζονταν μαζί μου. Ξαφνικά, όμως, το φως μετατράπηκε σε γκρι και το γκρι σε σκοτάδι... Οι ίδιοι άνθρωποι που με αποθέωναν ήταν έτοιμοι να με σταυρώσουν...».
- Τι θυμάσαι από την ανακοίνωση του θετικού δείγματος στο αντιντόπινγκ κοντρόλ; Mου τηλεφώνησε ο πατέρας μου φανερά σοκαρισμένος. Αδυνατούσαμε να ερμηνεύσουμε πώς συνέβη κάτι τέτοιο. Είχα μείνει με το ακουστικό στο χέρι, κυριολεκτικά άφωνος. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα δεν ήταν ο εαυτός μου αλλά οι άλλοι. Ηξερα ότι εγώ με κάποιον τρόπο θα μπορούσα να με υπερασπιστώ, εκείνο όμως που με κατέβαλε ήταν το πώς θα το ανακοίνωνα στους δικούς μου ανθρώπους: στη μητέρα μου αλλά και στους φίλους μου!
- Η καθημερινότητά σου αλλάζει έκτοτε; Δεν φοβήθηκα, δεν εξαφανίστηκα και δεν κρύφτηκα. Επέστρεψα αμέσως στους αγωνιστικούς χώρους επειδή πίστευα βαθιά μέσα μου ότι κάποια στιγμή θα δικαιωθώ. Οταν ξαναμπήκα στους αθλητικούς χώρους για προπόνηση αντιλήφθηκα πόσο ελάχιστοι ήταν οι πραγματικοί μου φίλοι. Συναθλητές μου που με έβλεπαν να κάνω προπόνηση με σχολίαζαν πίσω από την πλάτη μου και με θεωρούσαν τελειωμένο. Υπήρξαν άνθρωποι, υποτιθέμενοι φίλοι μου, που όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκαν να δουν τι κάνω, αλλά ούτε μου έδωσαν την ευκαιρία να με ακούσουν. Εκτοτε έχω γίνει με τους ανθρώπους πιο επιλεκτικός και εξαιρετικά καχύποπτος.
- Θυμάσαι μια δύσκολη στιγμή; Yπήρχαν συνεχώς κάμερες έξω από το σπίτι μας και δεν μπορούσαμε να κινηθούμε ελεύθερα. Ηταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμη κι όταν κατέκτησα τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή απέφευγα λόγω ιδιοσυγκρασίας κάθε είδους δημοσιότητα. Ολο αυτό που ακολούθησε μετά το υποτιθέμενο θετικό δείγμα του αντιντόπινγκ κοντρόλ ήταν άγριο και συνάμα απάνθρωπο. Μπαίναμε και βγαίναμε από το σπίτι μας για να αποφύγουμε τις κάμερες κυριολεκτικά σαν κλέφτες.
- Υπήρξαν στιγμές που αισθάνθηκες ευάλωτος και είπες «σταματώ»; Οταν έσκασε το όλο θέμα σκέφτηκα αρχικά να τα παρατήσω. Εκείνο ωστόσο που με έκανε εντέλει να μείνω ήταν η αγάπη και η συμπαράσταση των πολύ δικών μου ανθρώπων.
- Το όνειρο πάντως για μια συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες εξανεμίστηκε... Και ήταν κάτι που με πόνεσε. Αισθάνθηκα σαν να είχα μια κεκτημένη ταχύτητα που κάποιος ήθελε βίαια να τη σταματήσει. Το περσινό καλοκαίρι που διεξήχθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου δεν άνοιξα την τηλεόραση παρά μόνο για να δω την προσπάθεια του Κώστα Φιλιππίδη και της Νικολέττας Κυριακοπούλου, που είναι και φίλοι μου. Ενιωθα απογοήτευση για όλα αυτά που είχαν συμβεί και δεν με ενδιέφερε να δω τίποτα άλλο.
- Η ιστορία του ντόπινγκ δεν έχει κλείσει και κάποιοι που σε ξέρουν καλά ισχυρίζονται ότι δεν έχεις πει ακόμη την τελευταία λέξη. Ναι, είναι αλήθεια. Αλλωστε δεν το έβαλα ποτέ κάτω. Οταν πριν από κάποια χρόνια είχα κόψει τον αχίλλειο τένοντα όλοι με θεωρούσαν τελειωμένο. Κυκλοφορούσα έξι μήνες με πατερίτσες, αλλά επανήλθα σημειώνοντας τις σημαντικότερες επιδόσεις της καριέρας μου. Ενας αθλητής όταν θέλει να πει κάτι το λέει μέσα στον στίβο!
Ολοκαίνουρια φανέλα και νέα ζωή στο Μάντσεστερ
Ο Δημήτρης Χονδροκούκης έχει γυρίσει για τα καλά κεφάλαιο στη ζωή του. Τον Σεπτέμβριο μεταβαίνει στο Μάντσεστερ για μεταπτυχιακό στην πληροφορική και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ετοιμάζεται να μετάσχει σε αγώνες με τη φανέλα της Κύπρου.
- Σκέπτεσαι την επάνοδό σου στους αγωνιστικούς χώρους; Ανυπομονώ να ξαναγωνιστώ! Μου έχει λείψει η διαδικασία του αγώνα. Νιώθω ότι θα μπω στον αγωνιστικό χώρο χωρίς να σκέπτομαι όλα αυτά που έχουν συμβεί. Αν μείνεις προσκολλημένος στις δυσκολίες του παρελθόντος, το σίγουρο είναι ότι χάνεις κάτι από το μέλλον.
- Γιατί με τη φανέλα της Κύπρου; Ηταν η ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας μου και είναι τιμή μου να αγωνίζομαι με το εθνόσημό της. Η Κύπρος μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή μου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κυπριακό Τύπο για τα ευμενή σχόλια που συνόδευσαν τη συγκεκριμένη μετακίνησή μου και ιδιαίτερα τον πρόεδρο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Στίβου, τον κ. Αντώνη Δράκο, ο οποίος ήταν πάντα δίπλα μου στηρίζοντάς με και δίνοντάς μου κουράγιο να συνεχίσω.
- Τη χρονιά που πέρασε δέχτηκες πολλά χτυπήματα στη ζωή σου. Ποιο ήταν αυτό που σε κατέβαλε περισσότερο; O θάνατος της μάνας μου! Δεν άντεξε όλο αυτό που μου συνέβη. Πέθανε εντελώς απρόσμενα βυθίζοντάς μας σε βαρύ πένθος. Κακά τα ψέματα, ο χαμός της μάνας μου είναι κάτι που θα το κουβαλάω για πάντα. Φορώντας τη φανέλα της Κύπρου είναι σαν να τιμώ τη μνήμη της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι την πρώτη μεγάλη μου επίδοση θα την αφιερώσω σ’ εκείνη...
Ο Κυριάκος Χονδροκούκης για την υπόθεση ντόπινγκ
«Σε ό,τι αφορά το υποτιθέμενο ντόπινγκ, το γερμανικό εργαστήριο της Κολονίας υπερέβαλε εαυτόν, χωρίς όμως να καταφέρει να εκπληρώσει τα κριτήρια επιβεβαίωσης της ουσίας όπως καθορίζονται από τη WADA. Τόσο η επιστημονική γνωμάτευση του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης όσο και η αναφορά του έγκριτου βιοχημικού καθηγητή κ. Κουρέτα είναι κατηγορηματικές: "Σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε χρήση φαρμακευτικού σκευάσματος, ούτε αυτό που υποθετικά βρέθηκε στον αθλητή εκδηλώνει φαρμακευτική αναβολική δράση"»
