Λευκή απεργία μεταναστών

"Πάντα χρειάζεται ένας Άραβας. Όταν υπάρχει ένας, όλα είναι καλά. Όταν, όμως μαζευτούν πολλοί, αρχίζουν τα προβλήματα" είχε πει το Σεπτέμβριο του 2009 ο Μπρις Ορτεφέ, υπουργός Μετανάστευσης της Γαλλίας, σε αλγερινής καταγωγής νεαρό μέλος του κόμματός του, κατά τη διάρκεια συνάντησης του με νεολαίους. Την ίδια ημέρα, το βίντεο με τον υπουργό είχε αναρτηθεί στο Ίντερνετ και η γαλλική εφημερίδα "Le Monde", το ανέδειξε ως μείζον σκάνδαλο με σοβαρές πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις.

Ο υπουργός δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι "απλά αστειευόταν με τον νεαρό", ωστόσο το περιστατικό έγινε αφορμή να ξεκινήσει ένας ευρύτατος δημόσιος διάλογος, σε επίπεδο ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων μαζικής ενημέρωσης, σχετικά με τα ζητήματα της μετανάστευσης, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού στη γαλλική πολιτική και τη γαλλική κοινωνία. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν πεδία συζητήσεων στο Ίντερνετ μεταξύ πολιτών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η κίνηση "1η Μαρτίου - 24 ώρες χωρίς εμάς". Βασικός άξονας της κίνησης αυτής είναι η αποχή των μεταναστών από κάθε οικονομική συναλλαγή την 1η Μαρτίου.

"Είναι ένα κίνημα από τους πολίτες, για τους πολίτες. Ξεκίνησε μέσω του Facebook από το Παρίσι και τώρα υπάρχουν πάνω από 30 τοπικές επιτροπές στις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας. Το κίνημα πέρασε γρήγορα στην Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα και την 1η Μαρτίου θα έχουμε συμμετοχές από τη Γερμανία και το Βέλγιο, πράγμα που το καθιστά μια πανευρωπαϊκή κίνηση πολιτών", τόνισε η Πέγκι Ντερντέρ, μία εκ των πρωτοπόρων της κίνησης, σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σήμερα στην Αθήνα.

"Είναι λάθος -συμπλήρωσε η ίδια- να παρουσιάζεται το μεταναστευτικό ως πρόβλημα. Ο στόχος είναι να αποπροσανατολιστεί η κοινωνία, ειδικότερα τώρα που βρισκόμαστε στη μέση της οικονομικής κρίσης".

Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε, γιατί την 1η Μαρτίου του 2005 τέθηκε σε ισχύ στη Γαλλία ο "κώδικας εισόδου και παραμονής των ξένων και του δικαιώματος ασύλου".