Η εξέλιξη των ορειβατικών ρούχων (και γενικώς του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται στα βουνά) ήταν δραματική τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με αποτέλεσμα να αλλάξουν όλες οι συνήθειες των ορειβατών αλλά και να αυξηθεί στο μέγιστο η άνεση και η ασφάλειά τους.
Όμως σύμφωνα με την Greenpeace αυτό δεν έγινε... αβρόχοις ποσί. Με άλλα λόγια, οι εταιρίες για να επιτύχουν τον σκοπό τους, χρησιμοποίησαν μεθόδους και υλικά που είναι επικίνδυνα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Η μεγαλύτερη πρόκληση στα ορειβατικά ρούχα (αλλά και παπούτσια, ή σκηνές κ.λπ.) είναι να παραμείνουν αδιάβροχα χωρίς όμως να χάσουν την δυνατότητα να «αναπνέουν» έτσι ώστε να μην ιδρώνει ο χρήστης τους.
Η Greenpeace υποστηρίζει ότι 36 από τις 40 κορυφαίες εταιρίες κατασκευής ορειβατικού εξοπλισμού (μερικές μάλιστα από τις πιο γνωστές σε όλο τον κόσμο) χρησιμοποιούν στα ρούχα τους πολυμερή υλικά ή υλικά της οικογένειας των PFC, τα οποία χρησιμοποιούνται για να κάνουν τα υφάσματα να αντέχουν στη βροχή και την λάσπη.
Τα υλικά αυτά όμως παρυσιάζουν έναν πολύ αργό ρυθμό διάσπασης όταν απελευθερωθούν στο περιβάλλον, ενώ έχουν συνδεθεί με την παρουσίαση ορμονικών διαταραχών και την ανάπτυξη όγκων στον άνθρωπο.
Οι άνθρωποι της Greenpeace δηλώνουν απογοητευμένοι από τα αποτελέσματα, ιδίως όταν όλα αυτά τα προϊόντα αφορούν ανθρώπους ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένους με το περιβάλλον το οποίο επισκέπτονται. Τα υλικά αυτά βρίσκονται σε όλα σχεδόν τα ρούχα των ορειβατών, αλλά και στα σακίδιά τους, τις σκηνές και τους υπνόσακους.
Η Greenpeace καλεί τις εταιρίες κατασκευής αυτού του εξοπλισμού, μαζί με την ορειβατική κοινότητα να βρουν έναν τρόπο να απαλείψουν αυτές τις ουσίες από τα ορειβατικά είδη. Η Greenpeace έχει ήδη από το 2001 ξεκινήσει την καμπάνια «Αποξίνωση της μόδας μου» σε μία προσπάθεια να καταφέρει να ευαισθητοποιήσει τους πάντες, έτσι ώστε να μην υπάρχουν επικίνδυνα χημικά στην βιομηχανία των ορειβατικών ρούχων μέχρι το 2020.
