Τέλος εποχής με την αποπομπή του Μπερλουσκόνι από το ιταλικό κοινοβούλιο

Η αποπομπή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι από το ιταλικό Κοινοβούλιο σημαίνει το τέλος μίας εποχής που διήρκεσε 20 ολόκληρα χρόνια και η χθεσινή απόφαση αποτελεί τον «πικρό επίλογό» της, σύμφωνα με τα κύρια άρθρα των σημερινών φύλλων των ιταλικών εφημερίδων.

«Θα προτιμούσαμε έναν διαφορετικό, και λιγότερο πικρό, επίλογο, τόσο για εμάς, όσο και για την εθνική αξιοπρέπεια, για την εικόνα που δίνουμε στο εξωτερικό», γράφει ο Στέφανο Φόλι στην Il Sole 24-Ore.

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χθεσινή ημέρα σήμανε το τέλος μίας εποχής, κύριος πρωταγωνιστής της οποίας, ήταν καλώς ή κακώς, ο άνθρωπος την αποπομπή του οποίου αποφάσισε χθες η Γερουσία», γράφει ο Στέφανο Φόλι.

Η χθεσινή ψηφοφορία είναι το αποτέλεσμα ενός νόμου για την εξυγίανση της ιταλικής πολιτικής ζωής και προβλέπει την αποπομπή οποιουδήποτε μέλους του Κοινοβουλίου καταδικάζεται σε φυλάκιση άνω των δύο ετών.

Η αποπομπή αυτή «επικυρώνει την ιταλική κατάρα που φαίνεται ότι καθιστά αδύνατο το τέλος μίας πολιτικής εποχής χωρίς πληγές και μίση», γράφει στο κύριο άρθρο της η Corriere della Sera, αναφερόμενη στην επονείδιστη έξοδο του Μπετίνο Κράξι και την διαφυγή του στην Τυνησία.

«Πολλοί εχθροί του Μπερλουσκόνι είναι υπεύθυνοι για το τέλος αυτό...αλλά μία μεγάλη ευθύνη βαρύνει τον ίδιο...Μπορεί να θεωρεί άδικο όποιον επιδιώκει την καταδίκη του για φοροδιαφυγή, αλλά είναι προφανές ότι (μία καταδίκη) δεν συνάδει με δημόσιο αξίωμα», γράφει η εφημερίδα, η οποία προσάπτει στον Μπερλουσκόνι ότι αντί να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους του ένα σχέδιο για την διατήρηση της ενότητας της κεντροδεξιάς, τούς ζήτησε, αντίθετα, «την πολλοστή μάχη πραιτωριανών για την υπεράσπιση του αρχηγού».

Η La Repubblica τονίζει ότι «ακόμη και στην Ιταλία και ακόμη και για έναν πολιτικό ηγέτη που υπήρξε σαφώς ένας από τους ισχυρότερους άνδρες των 20 τελευταίων ετών, στο τέλος κυριαρχούν οι δημοκρατικοί κανόνες του κράτους δικαίου και η ισονομία».

«Δεν είναι δεδομένο ότι η αποπομπή του Μπερλουσκόνι συμπίπτει με τον πολιτικό του τέλος», γράφει η La Stampa. «Ομως ο αποκλεισμός του από το Κοινοβούλιο τον θέτει σε δυσχερή θέση...και, αν δεν πρόκειται για το τέλος, τότε είναι σαφές πως πρόκειται για την αρχή μίας, πιθανόν ταχείας, πτώσης».