«Πρέπει να σε λιντσάρουν πουτ...α», «μένεις μόλις 30 χιλιόμετρα από το σπίτι μου, στο ορκίζομαι θα έρθω να σε βρω», «θα σε αλυσοδέσω, θα σε κλείσω σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και θα σε χρησιμοποιώ σαν ουρητήριο, θα πεθάνεις από πνιγμό», «τους μετανάστες βάλτους στο κρεβάτι σου, τσούλα»… Καθημερινά η πρόεδρος της ιταλικής Βουλής, Λάουρα Μπολντρίνι διαβάζει τα απειλητικά και γεμάτα μίσος μηνύματα που δέχεται από αγνώστους. Κάποιοι κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου, βρίσκουν ικανοποίηση με το να απειλούν ότι θα τη δολοφονήσουν, θα την πνίξουν, θα την σφάξουν, θα την κακοποιήσουν… Δίπλα σε κάθε εμετικό κείμενο, συνήθως υπάρχει και μια αντίστοιχου περιεχομένου φωτογραφία, αποτέλεσμα φωτομοντάζ, με το κεφάλι της προέδρου στο σώμα μιας νεκρής, σφαγιασμένης γυναίκας.
Εκατοντάδες σελίδες, με χιλιάδες αντίστοιχα μηνύματα εκτυπώνονται από το προσωπικό της Μπολντρίνι, η οποία δεν κάθεται αμέτοχη, παγωμένη από φόβο.
Κάθε ένα από αυτά τα μηνύματα αποκτά όνομα, πρόσωπο, ηλεκτρονική διεύθυνση, προφίλ στο Facebook, χάρη στην δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος που προσπαθεί να εντοπίσει ποιοι κρύβονται πίσω από τις απειλές.
Δυστυχώς, όμως, αυτού του τύπου τα μηνύματα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια: ιστοσελίδες που προωθούν την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, σελίδες Facebook, μπλογκς τσιμπούν από μια τέτοια απειλή και την αναπαράγουν, με αποτέλεσμα το μίσος να εξαπλώνεται σαν πετρελαιοκηλίδα.
«Δε φοβάμαι, ή μάλλον φοβάμαι, όταν φωτογράφοι κυνηγούν την 19χρονη κόρη μου ενώ εκείνη οδηγεί το μηχανάκι της. Φοβάμαι ότι μπορεί να τρομάξει, να πέσει και να χτυπήσει. Φοβάμαι όταν περιμένουν κάτω από το σπίτι του μικρού μου αδελφού, ο οποίος πάσχει από μια μορφή αυτισμού. Για εμένα την ίδια, όμως, δε φοβάμαι. Δε φοβάμαι να δώσω μάχη, αν είναι απαραίτητο. Θα αποκαλύψουμε τους φανατικούς; Ναι, αλλά, δεν είναι λίγοι, είναι χιλιάδες και αυξάνονται κάθε ημέρα, αποτελώντας μια μερίδα κόσμου που δε μπορούμε να αγνοήσουμε και πρέπει να την πολεμήσουμε. Δεν μπορώ να τους μηνύσω όλους μεμονωμένα, η δικαιοσύνη κάνει αργά βήματα σχετικά με το Διαδίκτυο. Όταν φτάνει μια απειλή, βρίσκεται ήδη αλλού, έχει πολλαπλασιαστεί», σχολιάζει στην Corriere della Sera η Μπολντρίνι.
Προσπαθεί, μάλιστα να εξηγήσει γιατί είναι αποδέκτης τόσων απειλών, λέγοντας πως όταν μια γυναίκα αναλαμβάνει ρόλους όπως ο δικός της, ξεσπά πάνω της σεξιστική μανία, από το απλό κουτσομπολιό, μέχρι την πραγματική απειλή.
Ωστόσο, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και καλεί την Ιταλία να δράσει, καθώς «γυναίκες πεθαίνουν στα χέρια ανδρών κάθε ημέρα. Στο τέλος μιλάμε για ατύχημα, παθιασμένο έγκλημα. Αν αυτό συμβαίνει, είναι γιατί εκείνος που μπορούσε να κάνει κάτι δεν εστίασε με αυστηρότητα στο θέμα αυτό. Ας το κάνουμε, επιτέλους».
Η πρόεδρος της Βουλής, τονίζει ότι το ζήτημα του ελέγχου στο Διαδίκτυο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα το ακουμπήσει κανείς και συγκρίνει αυτό που συμβαίνει ηλεκτρονικά με όσες δολοφονίες καταγράφονται καθημερινά.
