Ο Μάρτιος με τα νηστίσιμα, ξεκινά την εποχή των κλασικών λαδερών της ελληνικής κουζίνας, μάλλον των πιο χαρακτηριστικών και νόστιμων παραδοσιακών φαγητών μας
Με τη μελωμένη γλύκα του καρότου και της ντομάτας να σιγοντάρει την αμυλώδη και μεστή γεύση του φασολιού, και μια στυφή δροσιά απ’ το δυόσμο στον ουρανίσκο, μας μαθαίνει λίγο καλύτερα τη Σμυρναίικη κουζίνα
Ένα μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας των λαδερών μας οφείλεται στις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούμε, γι’ αυτό και τώρα που τα μποστάνια είναι γεμάτα από τα πιο γευστικά λαχανικά, αλλά και από τις πιο νόστιμες και ζουμερές ντομάτες, καλό είναι να το εκμεταλλευτούμε πριν φύγει η εποχή τους.
Παλιοί γνώριμοι αφού ο Δήμος Σαμουράκης εργάστηκε στην κουζίνα του Aleria πλάι στον Γκίκα Ξενάκη μόλις τα πρώτα χρόνια, ακολουθούν πλέον διαφορετικές πορείες.
Ο Γιώργος Ζαννάκης μας μιλά για τα λαδερά που είναι το «φαγητό με το οποίο μεγάλωσε», μας αποκαλύπτει πώς τα μαγειρεύουν στη Θεσσαλονίκη αλλά και την ιδιαίτερη αδυναμία του στις μπάμιες.
«Κάτσε να βάλω μια τσικουδιά και τα λέμε». Έτσι αρχίζουν οι κουβέντες κάτω στην Κρήτη και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά με τον Μιχάλη Χάσικο, σεφ και ιδιοκτήτη του εστιατορίου Hasika στο Ρέθυμνο.
Το υλικό που συνδέει όλα τα υπόλοιπα, που δίνει γλύκα στο φαγητό και δένει τις σάλτσες, που δίχως αυτό ελληνική κουζίνα δεν υπάρχει και δεν θα ξεχώριζε από άλλη καμιά, είναι ένα και πολύ απλό: το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.