Δημήτρης Κυρσανίδης: «Οι αθλητές του Parkour ποτέ δεν είχαμε τη στήριξη της πολιτείας»

Αν δεν τους έχετε δει, κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε προσέξει τις σκιές τους. Είναι τα νέα παιδιά που πηδούν από το ένα κτήριο στο άλλο μετακινούνται και τρέχουν πάνω από διάφορα εμπόδια με μόνο τους όπλο, το σώμα τους. Με αψεγάδιαστες κινήσεις, προσπαθούν να εντοπίσουν τους διάφορους τρόπους που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο τους.

Ως άθλημα έγινε ιδιαίτερα γνωστό την δεκαετία του 1980 στην Γαλλία και συγκεκριμένα, στην Lisse, ένα προάστιο του Παρισιού. Εμπνευστής του παρκούρ υπήρξε ο Raymond Bell, ωστόσο η καθιέρωση του συντελέστηκε από τον David Belle, τον συνεχιστή και γιο του.

Στη χώρα μας το εν λόγω άθλημα έχει ως άξιο εκπρόσωπό του τον «γητευτή των αιθέρων και της βαρύτητας», Δημήτρη Κυρσανίδη.

Το who is who

Η επαφή του με  το freerunning ξεκίνησε στην ηλικία των 12 ετών, μέσα από μια παρέα στη γειτονιά του στη Θεσσαλονίκη. Ο λόγος που ξεκίνησε ήταν γιατί ήθελε να ξεφύγει από τα συνηθισμένα, από την καθημερινότητα. Πίστευε ότι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ κι όλα αυτά που προβάλουν τα Media ήταν αρκετά κλασικά και συνηθισμένα για τον ίδιο και έτσι δοκίμασε το freerunning. Τελικά τον εντυπωσίασαν τα άλματα, οι τούμπες και τα εντυπωσιακά φλιπ. 


13 χρόνια μετά οι κόποι του Δημήτρη Κυρσανίδη έχουν αποδώσει καρπούς, αφού ο αθλητής της Red Bull συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους παρκουρίστες του πλανήτη. Οι διακρίσεις για τον Θεσσαλονικιό αθλητή συνεχίζονται μέχρι σήμερα τόσο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα World Urban Games στην Βουδαπέστη, στο Style Sofia Urban Zone Sport, όσο και στο Red Bull Art of Motion 2019 της Ιταλίας.

Μιλώντας στο protothema.gr αναφέρθηκε στη νέα πραγματικότητα με την οποία ήρθε αντιμέτωπος εξαιτίας της πανδημίας, ξεδίπλωσε στιγμές της αγωνιστικής του προετοιμασίας, ενώ αναφέρθηκε στην απουσία στήριξης από την πολιτεία, καθώς και στα μελλοντικά του αγωνιστικά σχέδια.

Πόσο έχει αλλάξει η καθημερινότητα ενός αθλητή εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού;

Έχει αλλάξει αρκετά από την άποψη διάθεσης, αθλητικά μπορώ να πω ότι είμαι ίσως και καλύτερα από πριν η αλήθεια είναι. Έχω το DK’s Alpha & Omega που είναι το προσωπικό μου πάρκο στην αυλή του σπιτιού μου οπότε η γυμναστική και η προπόνηση έχουν αυξηθεί και θεωρώ ότι είμαι καλύτερος από πριν. Το πρόβλημα είναι ότι δε μπορείς να περιορίσεις ένα άθλημα όπως το Parkour σε έναν χώρο.

Τώρα όσον αφορά τη διάθεση, δεν είναι ευχάριστο ούτε και καλό να μένει κάποιος μέσα, για τόσο καιρό χωρίς να βλέπει κόσμο, χωρίς να κυκλοφορεί έξω και ακόμα πιο στενάχωρο αυτόν τον καιρό ήταν η «αποχή» από την εκκλησία.

Με ποιους τρόπους προσπαθείς να διατηρείς την αθλητική σου φόρμα και ταυτόχρονα την ψυχολογική σου διαύγεια; Τι προτάσεις εκγύμνασης θα συμβούλευες να ακολουθήσει ο κόσμος όσο βρίσκεται στην διάρκεια της καραντίνας;

Όπως ανέφερα και πιο πάνω δόξα τω Θεώ έχω τον δικό μου χώρο και η προπόνησή μου δεν άλλαξε, ίσα ίσα αυξήθηκε. Τώρα όταν έβρεχε απλώς έκανα γυμναστική μέσα στο σπίτι μου καθημερινά. Προτείνω να ψάξετε applications στο κινητό για γυμναστική που σας βάζουν σ ένα πρόγραμμα, εγώ βρήκα το BodBot και ασχολήθηκα αρκετά.

Πόσο ανεπτυγμένο είναι ως άθλημα το freerunning στην Ελλάδα; Θεωρείς ότι είναι προβεβλημένο και διαδεδομένο όσο θα έπρεπε;

Στην Ελλάδα το Parkour και το Freerunning είναι αρκετά διαδεδομένα αθλήματα το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν είχαμε τη στήριξη της πολιτείας, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μη ξέρει τι να κάνει και που να πάει. Έχουν ξεκινήσει και σταματήσει πάρα πολλοί αθλητές εξαιτίας αυτού. Εμείς πλέον στο Nouvelle Ωραιοκάστρου, Θεσσαλονίκης έχουμε κλειστό γυμναστήριο υπό τον σύλλογο «ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ» που έρχονται παιδιά και μεγάλοι και μαθαίνουν με περισσότερη ασφάλεια.

Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας το τυπικό σου πρόγραμμα εκγύμνασης και τι ξεχωριστό περιλαμβάνει η προετοιμασία σου πριν τους αγώνες;

Πλέον με αυτή την καραντίνα το πρόγραμμά μου έχει χαλάσει εντελώς, αν το πιάσουμε λοιπόν από πριν θα έλεγα ότι ξυπνάω το πρωί γύρω στις 9:00-10:00 κάνω γυμναστική και μετά δουλειά στο λαπτοπ μου, μεσημέρι παίζω λίγο videogames και στις 17:00, 17:30 αφού δηλαδή τελειώσει η ώρα κοινής ησυχίας κατεβαίνω στην ΑΩ για προπόνηση ή βγαίνω έξω σε συγκεκριμένα σποτ. Με το που τελειώσει η προπόνηση πηγαίνω συνήθως για ποδόσφαιρο για να αυξήσω κυρίως την αντοχή μου αλλά και γιατί από πάντα μου άρεσε. Τέλος γυρνάω σπίτι μου και ξεκινάω gaming.

Ποια είναι η φιλοσοφία και η στάση ζωής που κρύβεται πίσω από το μότο σου «να είσαι καλύτερος από το χτες, χειρότερος από το αύριο»;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το μότο το είχα δει από κάπου κι απλώς μου άρεσε, στη συνέχεια όμως κατάλαβα πως συνδέομαι άμεσα μ αυτό που εννοεί. Από μικρός κι από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα Parkour είχα στο μυαλό μου να κάνω κάτι καινούργιο ΚΑΘΕ μέρα, δεν θυμάμαι μέρα που να κάνω προπόνηση και να μην κάνω κάτι καινούργιο, είχα λοιπόν πάντα τον στόχο αυτό, να κάνω πάντα κάτι καινούργιο, άρα κάθε μέρα θα ήμουν καλύτερος από την προηγούμενη αλλά όχι καλύτερος από την επόμενη.

Αν ένα νεαρό παιδί ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το freerunning, θα πρέπει να διαθέτει συγκεκριμένες προδιαγραφές; Είναι ένα άθλημα γενικά που έχει ηλικία;

Δεν είναι άθλημα που έχει ηλικία όχι, σίγουρα όσο πιο γυμνασμένος είσαι και όσο πιο αθλητικός τόσο πιο γρήγορα και εύκολα θα μάθεις τις βάσεις. Όμως εγώ προσωπικά που μόνο υπερκινητικός ήμουν, ούτε ευλυγισία είχα ούτε γυμνασμένος ήμουν κατάφερα να περάσω τους τοπ του κόσμου που ήταν απλά ένα όνειρο στην αρχή. Δε χρειάζεται βιασύνη, θέλει πίστη και υπομονή, βήμα βήμα και όλοι μπορούν να μάθουν πράγματα που μπορεί και να χρησιμεύσουν στην καθημερινότητα.


Ποιο είναι το πρότυπο αθλητή που θαυμάζεις για το στιλ και τις επιδόσεις του;

Θαυμάζω τους ταπεινούς κυρίως αθλητές, Leo Messi είναι ο πρώτος θα έλεγα, ένα παιδί που τον υποτιμούσαν όλοι στην αρχή ως «ο μικροκαμωμένος» που δε θα φτάσει μακριά και κατέληξε να είναι ο καλύτερος παίκτης που έπαιξε ποτέ ποδόσφαιρο. Τώρα γενικότερα, με εμπνέουν οι άνθρωποι που αφοσιώνονται σ αυτό που κάνουν, που δε πίνουν, δε καπνίζουν, δεν υποτιμούν και που σέβονται, τέλος με εμπνέουν αυτοί που δημιουργούν κάτι δικό τους και δεν είναι απλά μία κόπια άλλων, βέβαια στην αρχή λογικό είναι να κάνεις κάτι που δεν είναι δικό σου, με εμπνέουν λοιπόν κι αυτοί που το αναγνωρίζουν αυτό και δίνουν «credit» σ αυτούς που το δημιούργησαν.

Στην Ελλάδα υπάρχουν υποδομές και κατάλληλοι χώροι για να προπονηθεί ένας αθλητής στο freerunning;

Πλέον έχουμε τους δικούς μας χώρους, είμαστε 2 σχολές στη Θεσσαλονίκη, 1 στη Λάρισα και 2 στην Αθήνα. Γενικά όμως δεν υπάρχουν, ότι κάνεις το κάνεις μόνος σου, ελπίζουμε πραγματικά κάποια μέρα η πολιτεία να μας προσέξει και να αλλάξει στάση.

Επειδή όσοι το παρακολουθούμε μένουμε με κομμένη την ανάσα βλέποντας σας σε εντυπωσιακά κόλπα, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν και κατά πόσο είναι ένα επικίνδυνο άθλημα ειδικά αν κάποιος προσπαθήσει να σας μιμηθεί χωρίς σωστή προετοιμασία και ασφάλεια;

Είναι όσο επικίνδυνό όσο είναι κάτι άλλο, αν πας να παίξεις μπάσκετ ενάντια στον Αντετοκούμπο και βάλεις σώμα υπάρχει περίπτωση να μη πέσεις κάτω και κατά πάσα πιθανότητα να χτυπήσεις; Δεν υπάρχει καμία, αν δεν έχεις οδηγήσει ποτέ και πάρεις ένα αυτοκίνητο και αρχίσεις να οδηγάς υπάρχει περίπτωση να μη τρακάρεις; Δεν υπάρχει, ή ακόμα κι αν έχεις δίπλωμα κι αρχίσεις να οδηγάς με 150-180 δε θέτεις σε τεράστιο κίνδυνο τον εαυτό σου αλλά και τους άλλους; Αυτό που θέλω να πω είναι πως ό,τι και να κάνεις χωρίς να το πας βήμα βήμα, αυτόματα το κάνεις επικίνδυνο, δώσε την ανάλογη προσοχή και τον ανάλογο χρόνο και όλα θα είναι όπως πρέπει.



Πως περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο; Παρακολουθείς κάποιο άλλο άθλημα;

Παρακολουθώ πλέον ποδόσφαιρο ξανά, και CSGO Gaming. Μου αρέσουν τα videogames, οι βόλτες, η οδήγηση, τα anime.

Πιστεύεις ότι το freerunning είναι ένα είδος τέχνης; Πολλοί μάλιστα σας αποκαλούν και ως καλλιτέχνες της φυγής.

To Freerunning δεν έχει σχέση με φυγή, δεν υπάρχει στόχος συγκεκριμένος, ο στόχος που έχει κανείς με το Freerunning είναι να δημιουργεί κάθε μέρα κάτι όμορφο με το σώμα του. Μπορείς να το κάνεις σε οποιοδήποτε terrain και κάθε φορά να κάνεις κάτι άλλο, τέχνη της κίνησης είναι.



Όταν και οι αθλητικοί ρυθμοί επανέλθουν στην κανονικότητα στους, ποιοι είναι οι επόμενοι αγωνιστικοί σου στόχοι; Ποιες είναι οι διοργανώσεις που θα ήθελες να συμμετάσχεις;

Αγωνιστικοί στόχοι αυτοί τη στιγμή δε ξέρουμε αν υπάρχουν λόγω της κατάστασης του πλανήτη, φέτος ήταν να γίνει το πρώτο επίσημο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Ιαπωνία, αυτός ήταν ο μεγαλύτερος στόχος.

Ειδήσεις σήμερα:

«Γυαλιά καρφιά» το κέντρο υγείας Σχηματαρίου από συγγενείς ασθενούς που κατέληξε

Αποκάλυψη Τσιόδρα: Μετανάστες στο Κρανίδι απείλησαν ακόμη και τη ζωή των στελεχών του ΕΟΔΥ

Άρση μέτρων: Crash test για την άρση των μέτρων ο καλός καιρός το Σαββατοκύριακο