Πριν ο κόσμος υποκλιθεί στον Μέσι…

Ήταν 16 Οκτωβρίου του 2004 στο «Μονζουΐκ» της Βαρκελώνης. Μια μέρα που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη των θεατών που παρακολουθούσαν την αναμέτρηση της Εσπανιόλ με την Μπαρτσελόνα, όχι φυσικά για τη νίκη με σκορ 1-0 των «μπλαουγκράνα».

Στο 82ο λεπτό εκείνου του αγώνα ελάχιστοι ήταν εκείνοι που συνειδητοποιούσαν πως γίνονταν μάρτυρες μιας ιστορικής στιγμής την ώρα που ο Ντέκο άφηνε τη θέση του στον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος θα έκανε τα πρώτα του βήματα και τις παρθενικές του ενέργειες στην πρώτη ομάδα των Καταλανών.

Ο Μέσι ήταν μόλις 17 ετών και 114 ημερών, αλλά ήδη πολύ καλύτερος από την πλειοψηφία των συναθλητών του.

Ακολούθησαν 388 παιχνίδια και 324 γκολ. Πάρα πολλά… Ή καλύτερα, εξωφρενικά πολλά, όπως παρατηρούσε ο Σεπ Γκουαρντιόλα, ο άνθρωπος που τον πίστεψε κι αποφάσισε να επενδύσει πάνω του, βάζοντας στην άκρη ξεπερασμένες πριμαντόνες, όπως ο Ντέκο και ο Ροναλντίνιο.

Ο Μέσι χρειάστηκε ελάχιστο χρόνο για να κερδίσει με το… σπαθί του και τις εμφανίσεις του μια θέση στις καρδιές των φίλων, όχι μόνο της Μπαρτσελόνα, αλλά και κάθε φιλάθλου που έχει έστω και μερικά ψήγματα αντικειμενικής κρίσης μέσα του.

Άλλωστε το γεγονός και μόνο πως είναι ένας από τους ελάχιστους –αν όχι ο μόνος μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο- που μπορεί να συγκριθεί με μύθους του παρελθόντος, τα λέει όλα.

Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν πως τα 3 Champions League, τα 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, τα ισάριθμα Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, τα 6 πρωταθλήματα, τα 2 Κύπελλα και τα 6 Σούπερ Καπ Ισπανίας, δεν είναι αρκετά για να του χαρίσουν τον τίτλο του κορυφαίου όλων των εποχών ή έστω να του εξασφαλίσουν μια θέση δίπλα στον Πελέ, τον Μαραντόνα ή τον Κρόιφ.

Διαβάστε περισσότερα στο sport-fm.gr