Άρσεναλ: Και τώρα η... Πρέμιερ Λιγκ είναι στο χέρι της

Δεν έχουν παιχτεί παρά τρεις αγωνιστικές στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά ειδικά μετά και τη νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Λίβερπουλ - η οποία απομακρύνθηκε πολύ από την κορυφή και έχει να αντιμετωπίσει πλέον και την εσωστρέφειά της- το χαμόγελο από τα χείλη των οπαδών της Άρσεναλ δεν λέει να φύγει.

Μετά από 270 αγωνιστικά λεπτά η ομάδα του Μίκελ Αρτέτα είναι μόνη πρώτη στη βαθμολογία και μπροστά της έχει μια τεράστια ευκαιρία να παραμείνει εκεί τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει ο πιο απαιτητικός κύκλος αγώνων  -πριν δηλαδή τη διακοπή για το Μουνατιάλ του Κατάρ- που θα κρίνει σε μεγάλο το αν δηλαδή είναι μια πραγματική διεκδικήτρια του τίτλου!

Φεύγοντας από την ασφάλεια του να βρίσκεται στο πλευρό του Πεπ Γκουαρδιόλα σε μια ομάδα όπως η Μάντσεστερ Σίτι, ο Ισπανός κόουτς δεν είχε μόνο το θάρρος να φύγει από το «Etihad» αλλά και να αναλάβει μία από τις πιο δύσκολες δουλειές στην Πρέμιερ Λιγκ, όπου νωρίτερα ο μετρ του Europa League, Ουνάι Έμερι, δεν μπόρεσε να κερδίσει την... επιμονή της διοίκησης για να τον στηρίξει ενώ ο ίδιος δεν ήξερε πώς ακριβώς να παίξει το παιχνίδι με τα αγγλικά μίντια που συνέβαλαν αρνητικά στο να μην έχει υπέρ του το κλίμα. Με τον κόσμο των «κανονιέρηδων» μπουχτισμένο για καιρό, μιας και από μια επιτυχημένη περίοδο με τον Αρσέν Βενγκέρ ο σύλλογος και η ομάδα είχαν περάσει σε μια φάση συντήρησης ειδικά από τότε που έγινε το γήπεδο, έπρεπε να βρεθεί κάποιος που θα ξέρει να χειριστεί καταστάσεις αλλά να έχει και τον τρόπο του στα αγγλικά γήπεδα.

Αν μη τι άλλο ο 40χρονος ζει εδώ και 17 χρόνια στην Αγγλία, έχοντας αποκτηθεί το 2005 αρχικά ως δανεικός από την Έβερτον, και την Άρσεναλ την ξέρει καλά έχοντας διατελέσει παίκτης του Βενγκέρ για μια πενταετία -λίγο πριν αμφότεροι ανακοινώσουν την απόσυρσή τους από τα πόστα τους. Και φυσικά αυτός ο «κάποιος» που αναφέρεται παραπάνω έπρεπε να ξέρει και να την... μυρίσει.

Κάνοντας το «αγροτικό» του δίπλα στον Πεπ και όχι στον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο στην Τότεναμ (σε ένα σενάριο που έπαιζε αρκετά), εκτός από ποδοσφαιρικά μυστικά ο Αρτέτα κέρδισε πολύ και στο κομμάτι της ψυχολογικής διαχείρισης των παικτών του, αλλά και στον τρόπο χειρισμού τους. Όταν ανέλαβε τους Λονδρέζους, ο Αρτέτα είχε να διαχειριστεί ένα σύνολο στο οποίο έπρεπε να κάνει ξεσκαρτάρισμα από τους «βολεμένους» και τις «βεντέτες», κάτι που έγινε σταδιακά με χαρακτηριστικά πρώτα παραδείγματα εκείνα του προβληματικού Ματέο Γκεντουζί και τον Μεσούτ Εζίλ, ο οποίος είχε αποφασίσει μέσα του ότι δεν θέλει να ξανά παίξει πραγματικό ποδόσφαιρο. Ο μέσος όρος ηλικίας στο σύνολο μειώθηκε επίσης αμέσως και όσοι πέρασαν στην επόμενη φάση έπρεπε πλέον να αποδείξουν ότι αξίζουν να παραμείνουν. Κάποιοι το πέτυχαν, όπως ο Γκράνιτ Τζάκα και ο Μοχαμέντ Ελνενί, και κάποιοι έκαναν χώρο για το φρέσκο αίμα.

«Έχουμε ακόμη ένα τεράστιο κενό για να γεμίσουμε. Πρέπει να βελτιωθούμε πολύ. Πρέπει να σεβαστούμε τη διαδικασία (respect the process). Είναι πολύ δύσκολο να σταματάς, να ξεκινάς, να σταματάς, να ξεκινάς. Θα τον βρούμε τον δρόμο μας, απλώς θέλουμε λίγο χρόνο», είχε αναφέρει ο Αρτέτα μετά από μια νίκη επί της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και ενώ οι περιορισμοί εξαιτίας της πανδημίας είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται στην Αγγλία, ενώ ο ίδιος περνούσε ήδη τη φιλοσοφία του ρίχνοντας ξεχωριστά το βάρος στους τομείς που χρειάζονταν βελτίωση στο παιχνίδι της ομάδας, αρχικά βάζοντας βάσεις για να σταθεροποιηθεί η αμυντική λειτουργία με εντατικό αλλά όχι ανούσιο και αλόγιστο πρέσινγκ, και εν συνεχεία δουλεύοντας στο κομμάτι της διαχείρισης της κατοχής με μετρημένες κινήσεις που θα βελτίωναν το σύνολό του τακτικά και θα έκαναν το σύνολο πιο απειλητικό στα 3/3 του αγωνιστικού χώρου.

Πλέον, τη σεζόν 2022-23, βρίσκοντας έναν τερματοφύλακα που μπορεί να κρατήσει αρκετές φορές ανέπαφη την εστία του αλλά και να παίξει τη μπάλα με τα πόδια, τον Άαρον Ράμσντεϊλ, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στον Ολεκσάνταρ Ζιντσένκο, φέρνοντας ακόμη πιο ψημένο τον Ουιλιάμ Σαλιμπά από την Σεντ Ετιέν για να τον ταιριάξει άψογα δίπλα στον Μπεν Γουάιτ και τον Γκαμπριέλ, δίνοντας το περιβραχιόνιο στον Μάρτιν Έντεγκορ που επιτέλους αποδίδει στα επίπεδα που λέγανε από πάντα ότι μπορεί να φτάσει, αλλά και κάνοντας μία από τις μεταγραφές του καλοκαιριού, τον Γκαμπριέλ Ζεσούς, ο Αρτέτα μπορεί να ονειρεύεται πως στο τέλος της χρονιάς θα μπορέσει να γράψει για πάντα το όνομά του στα βιβλία της ιστορίας της Άρσεναλ κατακτώντας το πρωτάθλημα. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει με σερί τριών νικών...

Ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα μέχρι τώρα για τη δουλειά που έχει γίνει αλλά και για τον ρόλο που παίζουν οι μονάδες είναι το ένα από τα γκολ που σημειώθηκαν στο πρόσφατο ματς απέναντι στη Μπόρνμουθ:

Με προσήλωση για να διορθωθούν τα περσινά κακώς κείμενα

Αν και είχε μια πολύ τηρουμένων των αναλογιών καλή σεζόν, η Άρσεναλ δεν είχε τον χαρακτήρα που χρειάζεται για να διατηρηθείς εντός στόχων σε ένα πρωτάθλημα όπως η Πρέμιερ Λιγκ, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό αν κανείς κοιτάξει μόνο την τελική βαθμολογία και τα τρία τελευταία παιχνίδια της σεζόν, εκεί όπου οι «κανονιέρηδες» γκρέμισαν μόνοι τους ό,τι καλό είχαν φτιάξει μετά από δυο κολλητές ήττες με Νιούκαστλ και Τότεναμ, επιτρέποντας στη μισητή αντίπαλό τους να περάσει αυτή στην τέταρτη θέση με διαφορά δύο βαθμών και να είναι εκείνη που θα παίξει στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ.

Μικρό αλλά σημαντικό το αρνητικό σερί, κατάσταση γνώριμη και κατά τη διάρκεια της σεζόν ακόμη και σε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια όπως η καταστροφική περίοδος Μαρτίου - Απριλίου με τέσσερις ήττες σε πέντε αγωνιστικές. Ένα από τα σημαντικά προβλήματά της ήταν επίσης πως εκτός από τις εντός προγράμματος βαθμολογικές απώλειες κόντρα σε μικρότερες ομάδες που παίζουν κάθε βδομάδα για το τομάρι τους, η Άρσεναλ δεν μπορούσε (με μικρές εξαιρέσεις) να πάρει ματς κόντρα στις παραδοσιακές δυνάμεις του Top6 ούτε με αίτηση. Τέλος, έχοντας μια από τις δυνατές έδρες του πρωταθλήματος σίγουρα θα μετανιώνει και τις απώλειες μπροστά στο κοινό της στα «ντέρμπι» με Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι και Τσέλσι (Η) αλλά κι αυτές με Μπέρνλι - Κρίσταλ Πάλας (Ι) και Μπράιτον (Η), που φέτος θα πρέπει επίσης να μειωθούν ή ακόμη καλύτερα να εκλείψουν.

Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι αυτό που ήδη είπε ο Αρτέτα τους περασμένους μήνες, πως η Άρσεναλ «θα πρέπει να σκοράρει στη χειρότερη 90 με 100 φορές» για να έχει τύχες για κορυφή. Το ξεκίνημά της δείχνει πως βρίσκεται προς αυτή την κατεύθυνση, με 9Υ-2Κ γκολ μετά από τρία ματς πρωταθλήματος. Ένας άλλος είναι να χτίσει στη δική της ψυχολογία μέχρι και το ντέρμπι μίσους απέναντι στην Τότεναμ την 1η Οκτωβρίου, με το πρόγραμμά της να κρύβει παγίδες αλλά να είναι αρκετά βατό πριν σοβαρέψει αρκετά -πλην του αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που μέσα σε μια βδομάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα για να απομακρυνθεί από τη ζοφερή πραγματικότητα στην οποία είχε περιέλθει. Αλλά ακόμη και όταν έρθουν τα δύσκολα ματς (Τότεναμ, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι) έχει το ατού πως μέχρι και πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο δίνει τα 8/13 ματς της εντός έδρας.

Όποια αντέξει...

Φυσικά και είναι πολύ νωρίς για να γίνει κουβέντα για το πρωτάθλημα, ωστόσο με τη Λίβερπουλ να έχει ξεκινήσει τόσο άσχημα στη σεζόν -αφού τα προβλήματά της ειδικά στον άξονα είναι πολλά μιας και δεν ενισχύθηκε μεταγραφικά, αν και απομένουν λίγες μέρες για να κλείσει το μεταγραφικό παράθυρο- και καμία άλλη να μην δείχνει ικανή να έχει διάρκεια σε αυτήν την τρελή κούρσα (χώρια η σπασμένη σεζόν λόγω Παγκοσμίου Κυπέλλου, που θα επηρεάσει κυρίως τις ομάδες με τα μεγαλύτερα ονόματα), η Άρσεναλ έχει βάσιμες ελπίδες για τίτλο αν κάνει σωστά τις δουλειές της στο γρασίδι, κυρίως με την ενδεκάδα που έχουμε δει να ξεκινάει και στα τρία ματς της Πρέμιερ Λιγκ, την ώρα που ακούγεται πως το σύνολο θα ενισχυθεί κι άλλο επιθετικά με τον Πέντρο Νέτο της Γουλβς. Γιατί στο κομμάτι του «mentality» δείχνει να είναι ήδη εκεί...