Μητσοτάκης κατά Ερντογάν για τη γενοκτονία Ποντίων: Επιμένει σε ανιστόρητη άρνηση των τραγικών γεγονότων
Οπρόεδρος της ΝΔ τόνισε: «Η αναγνώριση θα ήταν μια γενναία, απελευθερωτική και για τους ίδιους πράξη. Λυπάμαι που μένουν ακόμα εγκλωβισμένοι σε μια στρεβλή και παραμορφωτική ανάγνωση της ιστορίας. Εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας, ως ελάχιστο φόρο τιμής σ´ εκείνους που χάθηκαν κρατώντας την Πατρίδα, κρατώντας την Ελλάδα στην καρδιά τους, έως την τελευταία τους πνοή»
Ως «ηθική υποχρέωση της ανθρωπότητας» χαρακτήρισε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντουο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επισημαίνοντας ότι η Νέα Δημοκρατία ήδη έθεσε το ζήτημα στον ΟΗΕ και αναμένεται να υλοποιήσει συγκεκριμένο σχέδιο δράσης στο ευρωκοινοβούλιο και στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
«Ο οφειλόμενος φόρος τιμής παίρνει το πλήρες νόημα και περιεχόμενό του όταν γίνεται συγκεκριμένη δράση. Με καρδιά και λογισμό. Και αυτή η δράση δεν είναι άλλη από μια καλά σχεδιασμένη πολυεπίπεδη προβολή και προώθηση των προσπαθειών για τη διεθνή, πλέον, αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η εκκίνηση θα γίνει στο δημοκρατικότερο θεσμό του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο» τόνισε ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας για να προσθέσει ότι «Είναι δέσμευσή μου η ομάδα των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας να αναλάβει, αμέσως μετά την εκλογή της, καλά προετοιμασμένες πρωτοβουλίες προώθησης αυτού του εθνικού καθήκοντος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ανάλογη δράση θα αναλάβουν οι βουλευτές εκπρόσωποί μας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, τον κατ´ εξοχήν αρμόδιο θεσμό προάσπισης των δικαιωμάτων του ανθρώπου». Παράλληλα υπογράμμισε ότι «σήμερα μπορώ να ανακοινώσω ότι ήδη η Ν.Δ έθεσε το θέμα σε ανώτατο επίπεδο και στον ΟΗΕ».
«Είναι προσωπική και παραταξιακή υποχρέωση να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας και ως Κυβέρνηση. Αυτή η οφειλή, αυτό το εθνικό καθήκον, δεν θα ανασταλεί» υπογράμμισε σε άλλο σημείο για να επισημάνει «δείχνοντας» προς στελέχη της πλειοψηφίας που αμφισβητούν την γενοκτονία των Ποντίων αλλά και προς την Τουρκία πως «Όσο και εάν κάποιοι, ακόμα και χθες, επιμένουν σε μια ανιστόρητη άρνηση των τραγικών γεγονότων που κηλίδωσαν την Ιστορία εκείνης της εποχής. Η αναγνώριση θα ήταν μια γενναία, απελευθερωτική και για τους ίδιους πράξη. Λυπάμαι που μένουν ακόμα εγκλωβισμένοι σε μια στρεβλή και παραμορφωτική ανάγνωση της ιστορίας. Εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας, ως ελάχιστο φόρο τιμής σ´ εκείνους που χάθηκαν κρατώντας την Πατρίδα, κρατώντας την Ελλάδα στην καρδιά τους, έως την τελευταία τους πνοή»
Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην αρχή της παρέμβασή του στην Ολομέλεια της Βουλής όπου τιμάται η ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού καταδίκασε «τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε χθες ένας νέος άνθρωπος σε εκδήλωση μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη».
Ο ίδιος ανέφερε ότι η γενοκτονία «των Ελλήνων του Πόντου, που σφράγισε τη ζωή του έθνους μας. Έναν κύκλο αίματος και διώξεων που όμως έγινε σφραγίδα μνήμης και οφειλή δράσης για τις γενιές που ακολούθησαν. Και θα αποτελεί εθνικό φάρο και για αυτές που έρχονται» και σε άλλο σημείο υπογράμμισε: «Ο Ποντιακός Ελληνισμός γνώρισε, ειδικά τον 19ο αιώνα, μεγάλη οικονομική άνθηση, που τον οδήγησε σε πολιτιστική και εκπαιδευτική άνοδο. Αρίστευε με την πιο ξεκάθαρη έννοια της λέξης: Τα εκπαιδευτήριά του, με πρώτο το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, υπήρξαν τα φωτεινά κέντρα Παιδείας στην ευρύτερη περιοχή. Το οικονομικό σφρίγος, το πνεύμα προόδου και πάνω απ΄ όλα το φρόνημα των Ποντίων, κινητοποίησαν, χρηματοδότησαν και στήριξαν την άνοδο της ελληνικής παιδείας και του ελληνικού πολιτισμού. Κι ακριβώς αυτό το δημιουργικό μίγμα οικονομικού και πολιτιστικού δυναμισμού ήταν που επέτρεψε στους Ποντίους να ακτινοβολήσουν πολύ πέραν των δικών τους ορίων. Δεν θέλησε, ο ποντιακός ελληνισμός, να στραφεί εναντίον οποιουδήποτε. Το δικαίωμα στην εθνική του ύπαρξη διεκδίκησε. Στοχοποιήθηκε, όμως, αμέσως μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Υπέφερε από διακρίσεις και ακρότητες κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Κλείσιμο
Ζωντανά στο βήμα της Βουλής η ομιλία μου για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. https://t.co/nrXHfK2F46
«Αυτή η απάνθρωπη πολιτική ασύμμετρης βίας που υπέστη ο Ποντιακός Ελληνισμός, είναι που εγείρει και το μέγα ζήτημα της Γενοκτονίας» τόνισε ο ίδιος για να προσθέσει πως «Την αναγνώριση της οποίας θέτουμε, πλέον, ως μια ηθική υποχρέωση της ανθρωπότητας».
Ο κ. Μητσοτάκηςεξήγησε ότι ο ελληνικός κόσμος εκείνης της εποχής ήταν φορέας μιας ανοιχτόμυαλης και φιλελεύθερης αντίληψης για την οργάνωση των ανθρώπινων κοινοτήτων στην ευρύτερη περιοχή «Αυτή την αντίληψη πρόβαλε ο ηγέτης του έθνους, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στη συνδιάσκεψη της Ειρήνης και στο σχεδιασμό του για τη μεταπολεμική εποχή. Στόχος του ήταν η επιβίωση των διάφορων κοινοτήτων και ο σεβασμός της ταυτότητάς τους» είπε.
«Η τραγωδία, όμως, δεν τελείωσε με την Καταστροφή του ’22. Οι Πόντιοι, όπως και οι άλλοι Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, ήρθαν στην Ελλάδα μετά την Καταστροφή. Δεν υπάρχει αμφιβολία -και δεν θα ήταν τίμιο να το αποκρύψουμε- ότι συχνά δέχτηκαν τη δυσπιστία και ορισμένες φορές ακόμη και την εχθρότητα των γηγενών Ελλήνων» ανέφερε σε άλλο σημείο για να συνεχίσει: «Η προσφυγιά στην Ελλάδα του μεσοπολέμου δεν ήταν μόνο μία ανθρωπιστική κρίση. Ήταν μια περίπτωση άδικης και οδυνηρής κοινωνικής περιθωριοποίησης. Κι είναι ζήτημα εθνικής συνέπειας για εμάς, σήμερα, να την θυμηθούμε και να αποτίσουμε τον πρέποντα φόρο τιμής στους παππούδες μας, που βίωσαν εκείνη τη δύσκολη εποχή». Πρόσθεσε ότι «Η Ελλάδα των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων, κατεστραμμένη και ηττημένη η ίδια, δέχθηκε τότε περίπου 1.300.000 άμοιρους πρόσφυγες. Η αποκατάστασή τους φαινόταν στόχος αδύνατος. Αλλά, τελικά, με μια υπερέκταση των προσπαθειών της, αλλά και με βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς, η χώρα πέτυχε να τους αποκαταστήσει και να τους εντάξει στην κοινωνία της. Επιτρέψτε μου να επισημάνω ξανά την εμπνευσμένη ηγεσία του Ελευθερίου Βενιζέλου, στα έτη 1928-1932. Και επιτρέψτε μου, επίσης, να διατυπώσω μία γνώμη την οποία συμμερίζονται πολλοί Ιστορικοί σήμερα: ότι η ένταξη των προσφύγων στον κορμό της ελληνικής κοινωνίας, στο μεσοπόλεμο, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κράτους στα 200 χρόνια της ύπαρξής του. Αυτή η επιτυχία, όμως, δεν ανήκει μόνον στο κράτος. Σε αυτή την Ελλάδα, οι πρόσφυγες του ’22 -μεταξύ τους και οι Πόντιοι- εισέφεραν όλη τους τη δύναμη. Τη δημιουργικότητα και το πνεύμα προόδου που είχαν ανέκαθεν. Συνέβαλαν στην οικονομία της. Ανέβασαν το πολιτιστικό της επίπεδο. Την υπερασπίστηκαν ένοπλα, μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες, όταν δέχτηκε την επίθεση του φασισμού. Με λίγα λόγια, οι Πόντιοι, ως εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού, τίμησαν την πατρίδα με κάθε τρόπο. Και συνεχίζουν να το κάνουν, κρατώντας ζωντανή και αναπτύσσοντας την παράδοσή τους -παντού στον κόσμο».
