Όταν ο Δημήτρης Δανίκας συνάντησε το «κόκκινο κορίτσι» του Κυριάκου

Ενα πολυμορφικό εργαλείο στην εργαλειοθήκη του οοσα 

Ηταν δεν ήταν 24 όταν πήρε μάστερ και ντοκτορά. Με την ολοκλήρωση και πριν προλάβει το μυαλό της να επεξεργαστεί ποιο ακριβώς θα είναι το επόμενο βήμα, ακούει από τον πρύτανη του κολεγίου της: «Dear, Δόμνα, πώς θα σου φαινόταν να διδάξεις στο κολέγιο;».
Φυσικά δέχτηκε. Φυσικά δίδαξε. Και στη συνέχεια, είπε να πετάγεται δύο φορές την εβδομάδα και να διδάσκει και στο UCL. Ηταν δεν ήταν 26 όταν αποφάσισε να ταχυδρομήσει το βιογραφικό της σε εκείνη τη «συνωμοτική», την «ανθελληνική» δύναμη με την ονομασία «Εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ» στο Παρίσι!

Α, εσύ, λοιπόν, είσαι ένας από τους «γερμανοτσολιάδες» που έλεγαν οι λεβέντες του ΣΥΡΙΖΑ; «Μη με καταγγείλεις, please».

Τι σημαίνει «εργαλειοθήκη», Δόμνα; Με απλά λόγια να το καταλάβει και ο τρίτος εξώστης. Με βρετανική απλότητα εξηγεί τα ανεξήγητα:

«Νομοθετικές ρυθμίσεις προς το συμφέρον της ανταγωνιστικότητας. Τόσο στα εισαγόμενα όσο και στα εξαγώγιμα προϊόντα. Αυτός είναι ο προορισμός της τρίτης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ».
Α, ξέχασα να σας πω το πιο σημαντικό: η Δόμνα βρέθηκε στον ΟΟΣΑ άνευ σπρωξίματος. Με ένα πλεονέκτημα, εκτός βιογραφικού. Το πλεονέκτημα ήταν η ελληνική καταγωγή της.

 Περίεργο;

«Ηθελαν Ελληνα. Γιατί η χώρα βρισκόταν και βρίσκεται κάτω από εποπτεία».

Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί τα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι το ίδιο ακριβά, ίσως και ακριβότερα από τα αντίστοιχα Γαλλίας και Αγγλίας; «Ο πρώτος λόγος είναι οι πολλοί μεταπράτες. Πολλοί μεσάζοντες. Φυσικά όλοι πρέπει να κερδίσουν. Ετσι αυξάνεται η τιμή του προϊόντος στο καλάθι της νοικοκυράς. Ο δεύτερος, οι φόροι υπέρ τρίτων. Οπως ακριβώς συμβαίνει με το τιμολόγιο της ΔΕΗ. Μαζί με την κατανάλωση ρεύματος πληρώνεις και την ΕΡΤ».

Οχι μόνο την πληρώνεις, αλλά από πάνω δεν τη βλέπεις. Σαν να πληρώνεις για κάτι που στη συνέχεια το πετάς στον κάδο σκουπιδιών. «Κάπως έτσι. Ο τρίτος, λόγω μεταφορικών και κλειστού επαγγέλματος φορτηγατζήδων. Τα μεταφορικά λόγω υπερβολικών φόρων στο πετρέλαιο. Ολα αυτά μετακυλίονται στην τιμή του προϊόντος. Για να καταλάβεις, όταν για την παραλαβή ενός προϊόντος, σε απόσταση 100 χιλιομέτρων, χρειάζονται δύο και όχι μία ημέρα, τότε η τιμή ανεβαίνει».


Το βιογραφικό της Δόμνας μοιάζει με αυτό των πρωταθλητριών ομάδων στο Champions League

«Ο Γιάνης κέρδισε σε γυναίκες, η Ελλάδα έχασε δισεκατομμύρια»

Ποιος είναι το θύμα αυτής της τριτοκοσμικής διαδικα­σίας; Φυσικά ο φτωχός καταναλωτής. Και πώς είναι δυνατόν μια αριστερή κυβέρνηση να ξαφρίζει τα πορτοφόλια φτωχών και αδυνάτων; Για βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί το ανεξήγητο. Εσένα το λέω που μονίμως καταβροχθίζεις παραμύθια.

Η Δόμνα κατέφθασε στην Αθήνα ως υπεύθυνη ομάδας του ΟΟΣΑ που θα επόπτευε τις νομοθετικές ρυθμίσεις και την εφαρμογή τους στις κατασκευές. 
Προφανώς θα έπεσες πάνω στην αυτού εξοχότητα, τον Γιάνη Βαρουφάκη. Ποια η γνώμη των ξένων;

«Ενας μη τεκμηριωμένος σόουμαν».

Τι κομψότητα! Ακου εκεί «μη τεκμηριωμένος σόουμαν»!

Δηλαδή σαν να λέμε ο τύπος πούλαγε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. «Πολλοί από τους συνεργάτες του ΟΟΣΑ υπογράμμιζαν τις πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις από την πολιτική του. Αλλά, πρόσεξε, όχι μόνο από την πολιτική του, αλλά και από τις δηλώσεις του και την παρουσία του». 
Εγώ πάντως από πρώτο χέρι μπορώ να σε βεβαιώσω ότι στα ξένα κινηματογραφικά φεστιβάλ όλα τα θηλυκά ρωτούσαν με ασυγκράτητη περιέργεια για τον Γιάνη. Να μην πω κάτι χειρότερο. «Μην το πεις και γίνουμε ρεζίλι! Κατάλαβα τι εννοείς. Αρα ο Γιάνης κέρδισε στις γυναίκες. Και άρα με τον Γιάνη έχασε η Ελλάδα. Περίφημα»!
Δεν λες τίποτα. Τζάμπα διαφήμιση στα μεγαλύτερα media της Οικουμένης. «Τζάμπα γι’ αυτόν. Πανάκριβα για τον φτωχό».
Αν υπήρχε δικαιοσύνη, έπρεπε ο ίδιος και τα αφεντικά του να πληρώσουν τον λογαριασμό. Το ίδιο έπρεπε να γίνει και με τους προηγούμενους. Τέλος πάντων, για να πάμε στην τρισκατάρατη λέξη «ανταγωνιστικότητα».

Ο Ρομπέν των Δασών 

«Υστερα από τόσες πιέσεις προσπαθούμε. Ομως υπάρχουν δικλίδες με τις οποίες εμποδίζεται η είσοδος νέων παικτών από τη μια και από την άλλη περιορίζεται η ανταγωνιστικότητα μεταξύ των παικτών που ήδη λειτουργούν στην αγορά. Ετσι στα λόγια υπέρ ανταγωνιστικότητας. Στην πράξη, μία από τα ίδια». 

Μα η Βουλή λειτουργεί με τριπλή βάρδια! «Νομοθετούμε σαν τρελοί. Ομως δεν εφαρμόζουμε αυτά που ψηφίζουμε. Φαντάσου, μέσα σ’ αυτή την επταετία έχουν ψηφιστεί 1.500 νόμοι και έχουν εκδοθεί 3.500 Προεδρικά Διατάγματα. Χώρια οι τροπολογίες».
Για να δούμε τις κατασκευές... «Εδώ επικρατεί η λογική της κατάτμησης ενός έργου. Το κόβουμε σε πολλά κομμάτια. Γιατί αυτό; Επειδή έτσι η κυβέρνηση αποφεύγει τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της. Δηλαδή ένα ολόκληρο μεγάλο έργο πρέπει να βγει σε διαγωνισμό διεθνούς επιπέδου».

Πολύ καλά κάνουμε. Δηλαδή να έρθουν και να πάρουν την μπουκιά από το στόμα των «δικών» μας εργολάβων; Από τον Καλογρίτσα; Να έρθουν οι ξένοι, οι πολυεθνικές; Οι συνωμότες; (χαμογελάει) «Με την κατάτμηση βολεύονται οι δικοί μας εργολάβοι. Τόσο απλό».
Σε παρακαλώ, εργολάβος ο Ρομπέν των δασών Καλογρίτσας; (προσπερνάει το «Ρομπέν των δασών»): «Οσο πιο περιορισμένη και θολή είναι η πληροφόρηση κάθε φορολογούμενου, τόσο πιο ελαστική γίνεται η εφαρμογή των νόμων».

Το τελευταίο ανέκδοτο: λειτουργεί το Δημόσιο 

Σε φαντάζομαι να εξέρχεσαι από τις δημόσιες υπηρεσίες σαν να βγαίνεις από τρελοκομείο. «Κι όμως. Κι όμως».

Ελα! «Είδα εν λειτουργία την κρατική μηχανή. Είδα το προσωπικό υπουργείων μέσα στην τρέλα, στην ανοργανωσιά και την υποχρηματοδότηση να λειτουργεί με συνέπεια. Είδα υπαλλήλους να γνωρίζουν το αντικείμενό τους».
Να και κάτι καλό από την κρίση. «Τους είδα, όμως, κουρασμένους, εξουθενωμένους από τις διαρκείς αλλαγές στις αποφάσεις και τα πρόσωπα. Αυτό και το μεγάλο πρόβλημα. Η ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων».

Δεν κατάλαβα τίποτα (ομολογώ ότι αισθάνθηκα βλάκας). «Αν από την αρχή της κρίσης είχαμε ένα κοινωνικό συμβόλαιο ιδιοκτησίας των μεταρρυθμίσεων, τότε θα τις εφαρμόζαμε, θα κερδίζαμε σε ομοιογένεια και θα βγαίναμε από το τούνελ».
Εννοείς να παραμερίζανε τις διαφορές τους και να ομονοούσαν πάνω σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. «Κάπως έτσι. Η Χάνα Αρεντ έχει γράψει ότι "όταν όλοι πάντα σου λένε ψέματα, η συνέπεια δεν είναι να πιστεύεις πάντα τα ψέματά τους, αλλά να μην πιστεύει κανείς σε τίποτα και κανέναν"».

Βιομηχανία ψεμάτων. Κάποιος έχει πει ότι «πολιτική είναι η τέχνη διαχείρισης των φαντασιώσεων των ψηφοφόρων». «Με τόσο πολλά ψέματα, τόσο πολλές ερμηνείες και τόσο μεγάλη έλλειψη σωστής πληροφόρησης ο κόσμος γυρίζει περιφρονητικά την πλάτη του στην τρέχουσα πολιτική και στους πολιτικούς. Αυτό είναι το μέγιστο και ουσιώδες πρόβλημα. Και το στοίχημα είναι να κερδίσουμε σε αξιοπιστία, να πούμε την αλήθεια ώστε ο πολίτης να επιστρέψει στη συμμετοχή».

Το τρελό με σένα είναι ότι αντί να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου επέστρεψες για να μείνεις. Εσύ γύρισες. Οι άλλοι φύγανε. «Μα είναι λογικό. Γιατί δεδομένου του χάους που επικρατεί απ’ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη την επικράτεια μπορεί να βρεις μια θέση που σε άλλες συγκροτημένες και οργανωμένες χώρες δεν θα ήλπιζες ούτε στα καλύτερα όνειρά σου».

Το επίσης περίεργο είναι ότι η ανεργία δεν έχει αγγίξει κανέναν και καμία από τις παρέες σου. «Εχουν σπουδάσει έξω και έχουν εξοικειωθεί με τη λειτουργία πιο σφιχτών, ανταγωνιστικών αγορών εργασίας. Και κάτι ακόμα: η φυγή και το brain drain είναι κι αυτό, σε πολλές περιπτώσεις, μια δικαιολογία. Ας πούμε, κάποιος άνεργος νέος τι περισσότερο κερδίζει εργαζόμενος ως γκαρσόνι σε κάποιο χωριό της Ουαλίας; Δεν θα ήταν καλύτερα να έκανε την ίδια δουλειά στο δικό του χωριό, σε καλύτερες γι’ αυτόν συνθήκες; Μην τους τσουβαλιάζουμε όλους. Είναι όμως αλήθεια ότι οι πρώτοι που φεύγουν είναι και οι καλύτεροι».

«Μασάει η κατσίκα ταραμά; Δεν μασάει»

Η Δόμνα σε κάποιο από τα SMS μου είχε γράψει: «Μασάει ταραμά η κατσίκα; Δεν μασάει». Αυτοσαρκαστική, αλλά και επιθετική. Η απελευθέρωση τρέχει από τη φούστα της. Οταν την άκουσα να τα ρίχνει στον «εκσυγχρονιστή» Κώστα Σημίτη έμεινα κάγκελο. Κοίτα να δεις σύμπτωση! Οπως εγώ, έτσι και εκείνη. «Και ποιες οι μεταρρυθμίσεις που έκανε; Και το Χρηματιστήριο; Και η διαφθορά; Και οι Ολυμπιακοί Αγώνες;». Πες τα, χρυσόστομη! Καθώς έφευγε από το ραντεβού στην «Αίγλη» του Ζαππείου φορτωμένη με τα συμπράγκαλα της εργασίας της, σκέφτηκα το αυτονόητο: «Αλλες ονειρεύονται Μύκονο, λούσα, clubbing και "χορηγούς"». Η Δόμνα, στοχοπροσηλωμένη να μετακινήσει τη Σωρρακώσταινα προς την Ευρώπη. Τις πρώτες τις βλέπουμε στα εξώφυλλα και τις λιγουρευόμαστε. Οι δεύτερες ούτε περνάνε από το μυαλό μας!

Α, ξέχασα! Αγαπητή, Μαρέβα, μην ανησυχείς. Η Δόμνα δεν είναι το κορίτσι του Κυριάκου. Απλώς είναι το πιο ευρωπαϊκό, σύγχρονο μυαλό που τσίμπησε ο Κυριάκος και την τοποθέτησε ως προσωπική του σύμβουλο σε θέματα μεταρρυθμίσεων. Με κάμποσες Δόμνες και... Δόμνους, ίσως η Νέα Δημοκρατία να μετασχηματιστεί σε σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα!

ΥΓ.: Οσο για το κόκκινο, μα φυσικά όπως οι φωτογραφίες. Η Δόμνα φορούσε κόκκινα. «Λόγω Ολυμπιακού;», τη ρώτησα. «Οχι, λόγω Ανάστασης. Αλλωστε είμαι ΑΕΚάρα». Ετσι ηρέμησα. Δύο μέρες αργότερα η ομαδάρα μας έριξε πεντάρα!