Κρίσιμες για τη διάπλαση του σώματος η παιδική και εφηβική ηλικία

"Η διατροφή του Έλληνα έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες και τα αρνητικά αποτελέσματα αποτυπώνονται με την αύξηση του υπέρβαρου και παχύσαρκου τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Βέβαια αυτό επιτείνεται και από το γεγονός ότι έχει περιοριστεί η σωματική δραστηριότητα και η κίνηση από την πλευρά των παιδιών".

Τα παραπάνω αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΣΕΦΑΑ) Αθανάσιος Τζιαμούρτας, προσθέτοντας πως τα παιδιά μας βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της παχυσαρκίας και του υπέρβαρου πανευρωπαϊκά.

Τα πλέον πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σταθεροποίηση της παχυσαρκίας στα παιδιά στην Ελλάδα. Αυτό ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει και πρέπει να υπάρξουν καμπάνιες πληροφόρησης για σωστή διατροφή και συμμετοχή σε δραστηριότητες που προάγουν την κίνηση, αφού αυτοί είναι οι δύο κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν το σωματικό βάρος.

Η παιδική και εφηβική ηλικία αποτελούν, για τον κ. Τζιαμούρτα, κρίσιμες ηλικιακά περιόδους για τη σωματοδομή, αφού το μισό των υπέρβαρων εφήβων και πάνω από το ένα τρίτο των υπέρβαρων παιδιών θα είναι υπέρβαρα και όταν ενηλικιωθούν αυξάνοντας ακόμα και την πιθανότητα πρόωρου θανάτου στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης. Επιπρόσθετα, υπάρχει μια πληθώρα συνοδών νόσων, με την παχυσαρκία που επιβαρύνουν οικονομικά το σύστημα υγείας.

Η εμφάνιση του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας στα Ελληνόπουλα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού το ένα τρίτο των παιδιών έχουν παραπάνω του κανονικού σωματικό βάρος.

Θα πρέπει επίσης να τονιστεί, αναφέρει ο αναπληρωτής καθηγητής, ότι ακόμα και εάν ένα παιδί ή ενήλικας υπερβαίνει το κανονικό σε ό,τι αφορά το σωματικό βάρος θα πρέπει να συμμετέχει σε σωματικές δραστηριότητες, αφού υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι η άσκηση επηρεάζει θετικά την υγεία, ανεξάρτητα από το εάν ένα άτομο είναι υπέρβαρο ή όχι.

"Εργασίες που κάναμε στο εργαστήριο μας έδειξαν πως παχύσαρκα παιδιά ηλικίας 12 περίπου ετών, τα οποία δεν ήταν σωματικά δραστήρια, είχαν αυξημένο έναν δείκτη αντίστασης στη δράση της ινσουλίνης, ο οποίος συνοδευόταν και από μεταβολές σε δύο ουσίες που επηρεάζουν τη γλυκόζη του αίματος, τη βισφατίνη και την αντιπονεκτίνη. Το ενδιαφέρον εύρημα είναι πως τα παχύσαρκα παιδιά, τα οποία ήταν σωματικά δραστήρια, δεν παρουσίαζαν διαφορές στις συγκεκριμένες ουσίες και στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Είναι, λοιπόν, δεδομένο ότι η άσκηση και γενικότερα η σωματική δραστηριότητα συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής. Φαίνεται, επίσης, ότι το ορμονικό και μεταβολικό προφίλ ενός ατόμου επηρεάζεται από την νεαρή ηλικία και γι' αυτό το λόγο πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην άσκηση και σωστή διατροφή" αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τζιαμούρτας.

Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα έχει συσχετιστεί, σύμφωνα με τον ίδιο, με αυξημένο προσδόκιμο επιβίωσης και ελαττωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επιπλοκών. 

Ακόμη, η φυσική δραστηριότητα επιφέρει θετικές επιδράσεις στη σωματική και ψυχολογική υγεία του ατόμου, ενώ μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη ρύθμιση του σωματικού βάρους και της αρτηριακής πίεσης, να βελτιώσει το λιπιδαιμικό προφίλ του ατόμου (κυρίως με την αύξηση της "καλής" HDL χοληστερόλης) και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη. 

Η σωματική δραστηριότητα θα πρέπει να εντάσσεται, διευκρινίζει ο ίδιος, στην καθημερινότητα του ατόμου από την παιδική ακόμη ηλικία, παρακινώντας τα παιδιά να ασκούνται περισσότερο και να ασχολούνται λιγότερο με δραστηριότητες που ελαττώνουν τη φυσική δραστηριότητα, όπως η πολύωρη παρακολούθηση τηλεόρασης και χρησιμοποίησης του ηλεκτρονικού υπολογιστή. 

Σημαντικός αρωγός προς την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να είναι και το σχολείο με το μάθημα της φυσικής αγωγής. Σε συνδυασμό μάλιστα με τη σωστή διατροφή θα μπορούσε, επισημαίνει ο κ. Τζιαμούρτας, να επιφέρει μείωση του σωματικού βάρους, που αποτελεί ένα από τους κυριότερους παράγοντες για την αύξηση της ινσουλινοαντίστασης, και κατ' επέκταση αποτροπή της εγκαθίδρυσης του διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά. Δεδομένα υποδεικνύουν πως κορίτσια ηλικίας 10-12 ετών, που συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες περισσότερες από 3 ώρες την εβδομάδα, πέραν των αθλητικών δραστηριοτήτων που κάνουν στο σχολείο, έχουν σημαντικά μικρότερη πιθανότητα να είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Αυτό τονίζει και την ιδιαίτερη σημασία και συνεισφορά που έχει η άσκηση στη σωματοδομή των παιδιών, καταλήγει ο ίδιος.