Ανησυχία Ελληνοαυστραλών για τα επεισόδια

Ανησυχία εκφράζουν Ελληνοαυστραλοί για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα, σύμφωνα με εκπομπές και δημοσιεύματα των αυστραλιανών μέσων ενημέρωσης.

Δημοσίευμα του δικτύου «ABC», με τίτλο "Οι Ελληνοαυστραλοί παρακολουθούν με αγωνία τις διαμαρτυρίες", παραθέτει απόψεις του κ. Κώστα Νικολόπουλου, αναπληρωτή αρχισυντάκτη της ομογενειακής εφημερίδας «Νέος Κόσμος» και του καθηγητή κ. Βρασίδα Καραλή, Προέδρου του Τμήματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ.

Ο κ. Νικολόπουλος χαρακτήρισε την κατάσταση στην Ελλάδα ρευστή και απρόβλεπτη και επεσήμανε τα εξής: "Οι απλοί πολίτες είναι πιεσμένοι εδώ και πολύ καιρό και τώρα νιώθουν ότι ήρθε η ώρα να εξεγερθούν εναντίον του συστήματος, εναντίον της πολιτικής ηγεσίας και να δώσουν το μήνυμα ότι 'φτάνει πια'. Η λιτότητα, ναι, είναι αναγκαία σε κάποιες περιπτώσεις, αρκεί να μην προκαλεί τον οικονομικό 'θάνατο' των ανθρώπων".

Ο κ. Νικολόπουλος εκτιμά ότι οι πολίτες δεν είναι έτοιμοι να δεχτούν τα σκληρά κυβερνητικά μέτρα. "Μερικοί μπορεί να τα δεχτούν, άλλοι όχι. Πρόκειται αναμφίβολα για πολύ σκληρά μέτρα", δήλωσε ο κ. Νικολόπουλος, αλλά επεσήμανε ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι τέτοια που, αν τα μέτρα δεν γίνουν δεκτά, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να λάβει χρηματοδότηση από την Ευρώπη και η οικονομία της δεν θα μπορέσει να ανακάμψει. Απέδωσε την κατάσταση σε κακές δημοσιονομικές πολιτικές τους παρελθόντος και τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή παρά να επιβάλει τα μέτρα λιτότητας. Είπε επίσης, ότι οι εικόνες της φλεγόμενης Αθήνας προκάλεσαν ταραχή στους Ελληνοαυστραλούς, αν και πολλοί ανέμεναν κάτι τέτοιο.

"Οι περισσότεροι από μας κατηγορούμε την πολιτική ηγεσία καθώς και τα αδέρφια μας στην Ελλάδα, γιατί τους είχαμε προειδοποιήσει, ακόμα και από τους 'Αντίποδες', ότι με τον τρόπο που λειτουργούσε η χώρα, με τον τρόπο που οι πολιτικοί ηγέτες διαχειρίζονταν τα οικονομικά της χώρας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, προκαλούσαν ένα κλίμα που οδηγούσε στην κατάρρευση της οικονομίας. Οι άνθρωποι εδώ ανησυχούν, γιατί έχουν οικογένειες εκεί, έχουν περιουσίες, έχουν συντάξεις από την Ελλάδα ή άνθρωποι στην Ελλάδα λαμβάνουν συντάξεις από την Αυστραλία. Η ελληνική κοινότητα ανησυχεί ότι η σημερινή κατάσταση, αν δεν αναστραφεί το συντομότερο δυνατό, θα οδηγήσει σε συνολική κατάρρευση της χώρας", πρόσθεσε ο κ. Νικολόπουλος.

Ο καθηγητής κ. Βρασίδας Καραλής έκανε λόγο για αύξηση της πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση. "Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τέτοια οργή έναντι των πολιτικών, ως ατόμων - τα 300 μέλη της ελληνικής Βουλής αποτελούν στόχους των πολιτών", δήλωσε ο κ. Καραλής και εκτίμησε ότι οι διαμαρτυρίες δεν θα τερματιστούν άμεσα, αλλά θα συνεχιστούν μέχρι να λάβει η κυβέρνηση πρωτοβουλίες που θα πείσουν τους πολίτες ότι τα μέτρα λιτότητας θα εφαρμοστούν με τον πιο δίκαιο τρόπο.

"Οι άνθρωποι νιώθουν προς το παρόν ότι θα πρέπει να πληρώσουν για μια κρίση που δεν προκάλεσαν και ότι πρέπει να μοιραστούν το κόστος για το οποίο ευθύνεται κυρίως το πολιτικό κατεστημένο", εξήγησε ο κ. Καραλής.

Στο μεταξύ, στην εφημερίδα «The Age» o γνωστός νομπελίστας, οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια κ. Στίγκλιτς δίνει την άποψή του για την ευρωπαϊκή ενότητα, όπως αντικατοπτρίζεται στην υιοθέτηση του κοινού νομίσματος. Εντοπίζει τα προβλήματα στη θεσμοθέτηση του ευρώ, προβλήματα που καταδεικνύονται εντονότερα επί του παρόντος, εξαιτίας της κρίσης στην Ελλάδα και της διαχείρισης αυτής της κρίσης, που υπονομεύει το ευρώ.

Αποσκοπώντας στο να απεικονίσει τα προβλήματα που επιφέρει η έλλειψη κοινής δημοσιονομικής πολιτικής, χρησιμοποιεί το παράδειγμα της Ισπανίας με την τεράστια ανεργία, της οποίας το πλεόνασμα του προϋπολογισμού (προ κρίσης) εξαφανίστηκε και η οποία, σεβόμενη τους κανόνες της ευρωζώνης, θα πρέπει να προβεί σε περαιτέρω περικοπές, που θα επιδεινώσουν επιπλέον την ανεργία και παράλληλα θα βελτιώσουν ελάχιστα τη δημοσιονομική της θέση.

«Θα περίμενε κανείς», γράφει ο Στίγκλιτς, «ότι η ελληνική τραγωδία θα έπειθε τους χαράσσοντες πολιτική ότι το ευρώ δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς μεγαλύτερη συνεργασία (συμπεριλαμβανομένης της δημοσιονομικής βοήθειας). Ωστόσο, η Γερμανία και το Συνταγματικό της Δικαστήριο αρνήθηκε στην Ελλάδα τη βοήθεια που χρειαζόταν. Για πολλούς αυτό αποτέλεσε έκπληξη: δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για να σωθούν οι τράπεζες, ενώ το να σωθεί μια χώρα 11 εκατ. ανθρώπων αποτέλεσε ταμπού! Δεν είναι καν ξεκάθαρο ότι τα χρήματα προς την ελληνική κυβέρνηση αποτελούν 'απαλλαγή οικονομικών υποχρεώσεων' (bailout), δεδομένου ότι τα χρήματα που δόθηκαν στην ΑΙG δεν θα επανακτηθούν ποτέ, ενώ ένα δάνειο στην Ελλάδα με λογικό επιτόκιο, κατά πάσα πιθανότητα θα αποπληρωνόταν. Μια σειρά ημι-προσφορών και ασαφών υποσχέσεων, ώστε να ηρεμήσουν οι αγορές, απέτυχε».

Στη συνέχεια, ο Στίγκλιτς συγκρίνει την περίπτωση της παροχής βοήθειας στην Ελλάδα με την αντίστοιχη που επιχείρησαν οι ΗΠΑ για το Μεξικό, με τη συνδρομή του ΔΝΤ, προ 15ετίας. "Το μήνυμα για τις μικρές χώρες της ευρωζώνης", υποστηρίζει ο οικονομολόγος, "είναι ξεκάθαρο: αν δεν μειώσουν τα ελλείμματά τους διακινδυνεύουν την πιθανότητα κερδοσκοπικών επιθέσεων, με ελάχιστη ελπίδα για ικανή βοήθεια από τους εταίρους τους, τουλάχιστον όχι χωρίς οδυνηρή αντιπαραγωγική προκυκλική καταστολή του προϋπολογισμού".

Επίσης, ο Στίγκλιτς συγκρίνει τις αμερικανικές διαμαρτυρίες εναντίον της Κίνας με τις αντίστοιχες των Ευρωπαίων εναντίον της Γερμανίας (μεγάλο πλεόνασμα βασισμένο σε υπερβολικές εξαγωγές), χρησιμοποιώντας το μοντέλο Κεϋνσιανής πολιτικής.

Οι τρεις λύσεις που προτείνει συνοψίζονται ως εξής:

    α) Στην αθέτηση πληρωμών και την υποτίμηση, λύση την οποία χαρακτηρίζει αδύνατη, εξαιτίας των απαράδεκτων κοινωνικών συνεπειών,

    β) την αποχώρηση της Γερμανίας από την ευρωζώνη ή τη διάσπαση της ευρωζώνης σε δύο υπο-περιοχές, κάτι που δεν υποστηρίζεται από τις συνθήκες και

    γ) την εφαρμογή θεσμικών μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένου του απαραίτητου δημοσιονομικού πλαισίου, λύση την οποία χαρακτηρίζει και την πλέον πολλά υποσχόμενη, καθώς θα προωθήσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, που αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του ευρώ. "Διαφορετικά- υπογραμμίζει- η Ευρώπη θα πρέπει να 'πληρώσει' σε ανεργία και θα υποβάλλει σε δοκιμασίες τον πληθυσμό της, στο όνομα ενός λανθασμένου [οικονομικού] μοντέλου".